จิตใจที่อ่อนโยนและสงสาร
อาทิตย์
สัปดาห์ที่ 16 เทศกาลธรรมดา
ปี B
|
ยรม 23:1-6
อฟ 2:13-18
มก 6:30-34
|
บทนำ
เรื่องราวชีวิตของนักบุญเทเรซาแห่งกัลกัตตา
ผู้แสดงความรักต่อคนที่โดดเดี่ยวและไม่เป็นที่ต้องการ โดยมองว่าพวกเขาเป็นเหมือนฝูงแกะที่ไม่มีคนเลี้ยง
บางครั้งคนเหล่านี้อาจเป็นคนที่มีฐานะร่ำรวย เล่ากันว่าครั้งหนึ่งคุณแม่เทเรซาได้ไปเยี่ยมบ้านพักคนชราที่สร้างอย่างดี
มีเครื่องอำนวยความสะดวกและเครื่องใช้ทันสมัย อาหารดีมาก มีหมอและพยาบาลคอยดูแลเอาใจใส่อย่างใกล้ชิด
คุณแม่เทเรซาสังเกตเห็นว่าคนชราเหล่านั้นไม่มีใครยิ้มเลย
จนกระทั่งคุณแม่สัมผัสพวกเขาจึงเห็นรอยยิ้มจากพวกเขาเป็นครั้งแรก
คุณแม่ยังสังเกตอีกว่าพวกเขามักมองไปที่ประตูขณะที่กำลังฟังคุณแม่พูด คุณแม่ถามพยาบาลที่ดูแลว่า
“ทำไมเป็นเช่นนี้” พยาบาลตอบว่า “พวกเขากำลังมองดูว่ามีญาติสักคนมาเยี่ยมพวกเขาไหม นอกจากส่งของขวัญหรือการ์ดอวยพรมาให้บางโอกาส”
คุณแม่เทเรซาตระหนักว่า
“โรคที่คนเป็นกันมากที่สุดในปัจจุบันคือ โรคขาดความรักและมีความรู้สึกว่าตนเองไม่เป็นที่ต้องการ” พระวรสารวันนี้ พระเยซูเจ้าทรงแสดงให้เห็นถึงจิตใจที่อ่อนโยนและสงสารบรรดาอัครสาวกที่เหน็ดเหนื่อยจากการงาน
และต่อประชาชนที่ตามหาพระองค์ขณะกำลังขึ้นฝั่งเพื่อพักผ่อนกับบรรดาศิษย์
ทรงเชื้อเชิญเราให้สนใจ แสดงความสงสารและความรักต่อคนเหล่านี้ ซึ่งเป็นดังฝูงแกะที่ไม่มีคนเลี้ยง
1. จิตใจที่อ่อนโยนและสงสาร
ผู้เลี้ยง เป็นภาพพจน์ที่ชาวยิวคุ้นเคย เนื่องจากบรรพบุรุษของพวกเขามีอาชีพเลี้ยงสัตว์เร่ร่อน
เมื่อตั้งหลักแหล่งมั่นคงคำว่า “ผู้เลี้ยง” ได้กลายเป็นภาพพจน์ที่ใช้กับผู้นำศาสนา
ส่วน “ฝูงแกะที่ไม่มีคนเลี้ยง” คือสภาพความเป็นจริงของชาวยิวในห้วงเวลาที่อยู่ภายใต้การปกครองของอาณาจักรโรมัน
ขาดผู้นำทางศาสนาและการเมืองที่ช่วยพวกเขา เป็นดังฝูงแกะที่ไม่มีผู้เลี้ยง ทำให้ไม่มีอาหารเพราะไม่มีผู้พาไปยังทุ่งหญ้าและแหล่งน้ำที่อุดมสมบูรณ์
อีกทั้ง ไม่มีคนคอยปกป้องจากอันตรายต่างๆ
ในฐานะผู้เลี้ยงแกะที่ดีที่ประกาศกเยเรมีกล่าวถึงในบทอ่านแรก
พระเยซูเจ้าทรงรักและสงสารประชาชนเหล่านั้น แผนการที่วางไว้ถูกพับเก็บ ทรงเลิกนึกถึงตนเองและลืมความเหน็ดเหนื่อยทั้งหมด
ทรงสอนพวกเขาด้วยพระวาจาที่ให้กำลังใจและให้ชีวิต ทรงเลี้ยงอาหารพวกเขาให้อิ่มหนำและทรงปกป้องพวกเขาจากอันตราย
พระองค์ทรงเติมเต็มจิตใจและร่างกายของพวกเขาให้พบสันติสุข ทรงเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ยิ่งใหญ่ที่มีเวลาสำหรับผู้อื่นเสมอ
บรรดาอัครสาวกและคริสตชนแต่ละคน
เป็นส่วนหนึ่งของฝูงแกะของพระคริสตเจ้า การสลวนอยู่กับการทำมาหาเลี้ยงชีพของพ่อบ้านแม่เรือน
การยุ่งอยู่กับการกินดื่มและเที่ยวเตร่ในกลุ่มเพื่อนของหนุ่มสาว จนไม่มีเวลาอธิษฐานภาวนา
แม้วันอาทิตย์ก็ไม่มีเวลามาวัดหาพระเจ้า
คือสภาพของฝูงแกะที่ไม่มีคนเลี้ยงในยุคสมัยของเรา
ที่เราต้องใส่ใจและหาทางช่วยเหลือพวกเขาให้ได้มาพบและพักผ่อนกับพระเยซูเจ้า
2. บทเรียนสำหรับเรา
พระวาจาของพระเจ้าวันนี้ ได้ให้บทเรียนสำคัญสำหรับเราคริสตชนหลายประการ
ในการนำไปปฏิบัติในชีวิต
ประการแรก เราต้องเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดี พระเยซูเจ้าทรงเลือกบรรดาอัครสาวกและเราแต่ละคน
ให้เป็นผู้เลี้ยงแกะของพระองค์ เราต้องลืมนึกถึงตนเอง ผลประโยชน์ส่วนตนและสิทธิพิเศษต่างๆ
สำหรับตนเอง หัวใจของเราต้องเปิดกว้างต่อความเดือดร้อนและความต้องการของผู้อื่นที่อยู่รอบข้าง
และพร้อมยื่นมือช่วยเหลือ
ประการที่สอง
เราต้องเป็นแกะที่ดีในฝูงของพระเยซูเจ้า เราแต่ละคนจะไม่ตกอยู่ในอันตราย
หากเราอยู่ภายใต้การนำของพระเยซูเจ้าในพระศาสนจักรและฟังเสียงของพระองค์
ไม่หลงไปตามกระแสค่านิยมที่ผิดของสังคมที่มุ่งเน้นสุขนิยม วัตถุนิยม และบริโภคนิยม
เพื่อได้รับพลังและความช่วยเหลือจากพระองค์ เราต้องหมั่นมาหาพระองค์บ่อยๆ ทางศีลศักดิ์สิทธิ์และการอธิษฐานภาวนา
เป็นต้น ในพิธีบูชาขอบพระคุณวันอาทิตย์เพื่อพบและพักผ่อนกับพระองค์
ประการที่สาม เราต้องมีจิตใจที่อ่อนโยนและสงสาร มีคนที่น่าสงสารมากมายที่อยู่รอบตัวเรา ซึ่งเรามองไม่เห็นหรือขาดความรู้สึกสงสารต่อชะตากรรมของพวกเขาและไม่คิดช่วยเหลือ ศิษย์พระคริสต์ต้องมีหัวใจที่สงสารและเต้นในจังหวะเดียวกันกับพระเยซูเจ้า มองเห็นความดีและการประทับอยู่ของพระเจ้าในผู้อื่น เป็นปากที่ให้กำลังใจซึ่งกันและกัน เป็นมือที่พร้อมช่วยเหลือ
บทสรุป
พี่น้องที่รัก พระเยซูเจ้าได้แสดงให้เห็นถึงจิตใจที่อ่อนโยนและสงสาร
ทั้งต่อบรรดาอัครสาวกและต่อประชาชน
บรรดาอัครสาวกเหน็ดเหนื่อยจากทำงานจนไม่มีเวลาแม้รับประทานอาหาร ทรงเชิญชวนพวกเขาไปพักผ่อนกับพระองค์
แต่ต้องพบกับฝูงชนที่สิ้นหวังและไร้ที่พึ่งซึ่งออกตามหาพระองค์ ทรงให้บทเรียนสำคัญแก่เราแต่ละคน
ให้มีจิตใจอ่อนโยนและสงสารเช่นเดียวกับพระองค์
ที่ลืมแผนการทุกอย่างและเลิกนึกถึงตนเอง
ศิษย์พระคริสต์ต้องมีจิตใจอ่อนโยนและสงสาร ต่อคนเดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือที่อยู่รอบตัวเรา
พร้อมเปลี่ยนแปลงโครงการพักผ่อนและแผนงานทุกอย่างของเรา
เพื่อเห็นแก่ความรักต่อเพื่อนพี่น้องที่อยู่ต่อหน้า
นี่คือเครื่องหมายแห่งการเป็นผู้เลี้ยงแกะที่ดี
ที่ยอมทำทุกอย่างเพื่อฝูงแกะที่พระเจ้าทรงมอบให้อยู่ในความดูแลของเรา ไม่ว่าจะเป็นสมาชิกในครอบครัว
เพื่อนบ้าน หรือหมู่คณะที่เราสังกัดอยู่
คุณพ่อขวัญ
ถิ่นวัลย์
khuanthinwan@gmail.com
วัดแม่พระแจกจ่ายพระหรรษทาน ดอนม่วย, พรรณานิคม
20 กรกฎาคม 2018
ที่มาภาพ: https://i2.wp.com/catholicpreaching.com/wp/wp-content/uploads/2015/07/Jesus-Teaching-43.jpg
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น