เวลาแห่งความรัก
|
ศุกร์หลังพุธรับเถ้า
เทศกาลมหาพรต
|
อสย 58:1-9ก
มธ 9:14-15
|
ครั้งหนึ่งมีคนถามไอน์สไตน์ว่า “ทฤษฎีสัมพัทธภาพคืออะไร”
ไอน์สไตน์อธิบายว่า “หนึ่งชั่วโมงกับสาวงาม ดูเหมือนเวลาผ่านไปเร็วเหมือนหนึ่งนาที แต่ถ้าเราถูกทำโทษให้นั่งบนเตาผิงเพียงหนึ่งนาที
เรามีความรู้สึกว่ามันนานเป็นชั่วโมง นี่แหละคือสัมพัทธภาพของโลกและจักรวาล”
การจำศีลอดอาหาร เป็นหนึ่งในสามเสาหลัก
(การอธิษฐานภาวนา การจำศีลอดอาหาร และการให้ทาน) ที่พระศาสนจักรเรียกร้องเป็นพิเศษในเทศกาลมหาพรต
การอดอาหารไม่ใช่เพียงการไม่กินอาหารที่เคยกินเท่านั้น แต่ยังหมายถึงกิจการดีทุกอย่างที่ออกมาจากจิตใจสำนึกผิด
เพื่อชดเชยความผิดที่ตนได้กระทำและดำเนินชีวิตอย่างเที่ยงธรรมตรงไปตรงมา
โดยไม่หวังให้ใครเห็น หรือได้รับการตอบแทน
การจำศีลอดอาหารไม่มีประโยชน์อะไร
หากเรายังเอารัดเอาเปรียบคนอื่น ทะเลาะเบาะแว้ง
และปฏิบัติต่อกันอย่างอยุติธรรม ประกาศกอิสยาห์ได้เตือนเราในบทอ่านแรกว่า การจำศีลอดอาหารแบบนี้ไม่เป็นที่พอพระทัยพระเจ้า
ตรงข้ามการปลดปล่อยผู้ถูกจองจำอย่างอยุติธรรม การแบ่งปันและช่วยเหลือผู้กำลังเดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือต่างหาก คือสิ่งที่พระเจ้าทรงพอพระทัย
ชาวยิวให้ความสำคัญกับการจำศีลอดอาหารมาก
เมื่อเห็นศิษย์ของพระเยซูเจ้าไม่ถือปฏิบัติ ศิษย์ของยอห์นบัปติสต์ได้มาถามพระองค์ว่า “ทำไม... ศิษย์ของท่านไม่จำศีลเลย” (มธ 9:14)
พระเยซูเจ้าตรัสเปรียบเทียบว่า เวลาที่พระองค์อยู่กับศิษย์เป็นความชื่นชมยินดีเหมือนการไปร่วมงานแต่งงาน
การประทับอยู่ของพระองค์เป็นดัง “เจ้าบ่าว” ในงานมงคลสมรส
ซึ่งเป็นเวลาแห่งความรัก ความสุข และความยินดี
เรามีแนวโน้มทำให้เทศกาลมหาพรตเป็นช่วงเวลาแห่งความเศร้า
เคียดแค้นชิงชัง หรือเวลาแห่งความรัก สำหรับพระเยซูเจ้า เทศกาลนี้เป็น “เวลาแห่งความรัก”
ที่ “เจ้าบ่าวยังอยู่กับเขา” พระเจ้าประทับอยู่ท่ามกลางเรา
เทศกาลมหาพรตเป็นเวลาพิสูจน์ความรักแท้ที่เรามีต่อพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์ อีกทั้ง
ทำให้ชีวิตของเราสวยงามผ่านทางกิจการดีต่าง ๆ ที่เราทำและแสดงออกต่อกันในชีวิตประจำวันเพื่อเห็นแก่พระเจ้า
ขวัญ ถิ่นวัลย์, เทศกาลมหาพรต 40 วันแห่งการฟื้นฟูชีวิตคริสตชน, (สกลนคร : สมศักดิ์การพิมพ์ กรุ๊ป, 2561), หน้า 9-10.
ภาพ : การแต่งงาน, วัดแม่พระแจกจ่ายพระหรรษทาน ดอนม่วย, สกลนคร; 2019-02-16
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น