พุธรับเถ้า วันเริ่มต้นเทศกาลมหาพรต
พุธรับเถ้า
วันเริ่มต้น
เทศกาลมหาพรต
|
ยอล 2:12-18
2 คร 5:20;
6:2
มธ 6:1-6, 16-18
|
บทนำ
พุธรับเถ้า
เป็นวันเริ่มต้นเทศกาลมหาพรต
ถือเป็นช่วงเวลาแห่ง การอธิษฐานภาวนา (Praying) การจำศีลอดอาหาร (Fasting) และการให้ทาน (Alms
Giving) ซึ่งเป็นการเตรียมสำหรับการเฉลิมฉลองการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า หรือสมโภชปัสกา
วันนี้จึงเป็นวันเริ่มต้น 40 วันแห่งการเลียนแบบพระเยซูเจ้า
ที่ทรงจำศีลอดอาหารในถิ่นทุรกันดารและได้รับการทดลองจากปีศาจ ดังนั้น
คริสตชนแต่ละคนต้องเลียนแบบพระเยซูเจ้าตลอด 40 วันนี้
เถ้าเป็นสัญลักษณ์หมายถึงการใช้โทษบาปและการสำนึกผิด
เตือนใจเราถึงความไม่เหมาะสมของเราเมื่อยู่ต่อหน้าพระเจ้า อีกทั้ง
เตือนใจเราให้ตระหนักว่า พระเจ้าทรงความเมตตากรุณา
ต่อผู้เรียกหาพระองค์ด้วยดวงใจสำนึกผิด เราแต่ละคนต่างเป็นคนบาปและได้รับการเรียกให้กลับใจมาหาพระเจ้า
การโรยเถ้าบนศีรษะเป็นสัญลักษณ์หมายถึงการเป็นทุกข์กลับใจ
เสียใจในบาปและความผิดที่ตนเองได้กระทำ
พุธรับเถ้า วันเริ่มต้นเทศกาลมหาพรต
พุธรับเถ้า
ถือเป็นวันเริ่มต้นการชำระตนให้สะอาดบริสุทธิ์ ปราศจากบาป
สวมใส่จิตใจใหม่ขององค์พระคริสตเจ้าโดยมีเถ้าเป็นเครื่องหมาย
เป็นเวลาแห่งการอธิษฐานภาวนา การจำศีลอดอาหาร และการให้ทานเป็นพิเศษ
ซึ่งพระศาสนจักรถือเป็น 3
เสาหลักสำคัญในการถวายเกียรติและรับใช้พระเจ้าตลอด 40 วันในเทศกาลมหาพรต
โดยมีเป้าหมายเพื่อเตรียมจิตใจเราสำหรับการเฉลิมฉลองการสิ้นพระชนม์ และการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า
ประการแรก การอธิษฐานภาวนา เป็นการสร้างความสัมพันธ์ส่วนตัวกับพระเจ้า
ยกความคิดและจิตใจของเราขึ้นหาพระเจ้าและสร้างความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับพระองค์
เราต้องให้เวลามากขึ้นในการอธิษฐานภาวนาตลอดเทศกาลมหาพรตนี้ พระเยซูเจ้าทรงบอกให้เราเข้าไปในห้อง หรือสถานที่สงัดเงียบ
ปิดประตูและอธิษฐานภาวนาถึงพระบิดาเจ้าแบบส่วนตัว เพราะพระองค์ทรงล่วงรู้ทุกสิ่งและประทานบำเหน็จให้เรา
พึงระลึกว่า “การอธิษฐานภาวนาสม่ำเสมอ
ช่วยให้เรามีชีวิตสนิทสัมพันธ์กับพระเจ้า”
ประการที่สอง การอดอาหาร เป็นเครื่องช่วยให้เรารู้จักบังคับและควบคุมแตนเอง อีกทั้ง
ช่วยให้เราอธิษฐานภาวนาได้ดียิ่งขึ้น ความรู้สึกหิวเตือนใจเราให้กระหายหาพระเจ้า
และใส่ใจต่อผู้กำลังหิวโหยเนื่องจากความขัดสน
ผู้ได้รับผลกระทบจากระบบเศรษฐกิจและการเมืองที่อยุติธรรม
รวมถึงผู้ต้องการความช่วยเหลือในลักษณะต่าง ๆ อีกทั้ง
ช่วยให้เราได้ตระหนักถึงความทุกข์ยากลำบากที่ผู้คนในโลกกำลังเผชิญอยู่ ประการสำคัญ
เราต้องสำนึกเสมอว่า “การอดอาหารที่ปราศจากการเปลี่ยนแปลงตนเอง
ไม่เป็นที่พอพระทัยพระเจ้า”
ประการสุดท้าย การให้ทาน
เป็นการแสดงออกถึงความกตัญญูต่อพระเจ้าที่ได้ประทานทุกสิ่งแก่เรา
เป็นเครื่องหมายว่า เราใส่ใจต่อผู้ต้องการความช่วยเหลือ อีกทั้ง
แสดงให้เห็นถึงจิตใจถ่อมตน สำนึกผิดและเมตตาต่อผู้อื่น
อันเกิดจากการเจริญชีวิตและความสัมพันธ์ที่เรามีกับพระเจ้าอย่างเต็มเปี่ยม ดังนั้น
การให้ทานเป็นกิจการแห่งความรัก ซึ่งเป็นหน้าที่ยิ่งใหญ่สำหรับศิษย์พระคริสต์
เพื่อเห็นแก่ความรักต่อพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์ที่กำลังเดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือ
มิใช่เพื่อหวังให้คนเห็นหรือยกย่อง
บทสรุป
พี่น้องที่รัก เถ้าที่เราได้รับการโปรยเถ้าวันนี้เป็นเครื่องหมายของการกลับใจมาหาพระเจ้าและการเริ่มต้นเทศกาลมหาพรต
ซึ่งเป็นช่วงเวลาของการชำระจิตใจให้บริสุทธิ์ ละทิ้งกิจการชั่วร้ายและนิสัยไม่ดีต่าง
ๆ ด้วยการเปลี่ยนแปลงชีวิตใหม่และสวมใส่ดวงใจขององค์พระคริสตเจ้า
เพื่อเตรียมจิตใจของเราสำหรับการสมโภชปัสกา และกลับคืนชีพพร้อมกับพระคริสตเจ้า
ขอให้เราได้ใช้ช่วงเวลาตลอด
40 วันในเทศกาลมหาพรตนี้
ในการปฏิบัติกิจศรัทธา ประกอบกิจเมตตา และทำบุญให้ทานมากกว่าที่เคยกระทำ โดยไม่หวังให้ใครชม แต่เพื่อเห็นแก่ความรักต่อพระเจ้าและต่อเพื่อนมนุษย์ ด้วยการช่วยเหลือแบ่งปันกันอย่างสุดความสามารถ
เพื่อว่า เทศกาลมหาพรตในปีนี้จะได้เป็นช่วงเวลาของการ
“มาหาพระ” เป็นเวลาของการได้พบพระเจ้าและเป็นหนึ่งเดียวกับเพื่อนพี่น้องอย่างแท้จริง
ขวัญ ถิ่นวัลย์, เทศกาลมหาพรต 40 วันแห่งการฟื้นฟูชีวิตคริสตชน, (สกลนคร : สมศักดิ์การพิมพ์ กรุ๊ป, 2561), หน้า 4-6
ภาพ : พิธีโรยเถ้า, วัดแม่พระแห่งภูเขาการ์แมล ป่าพนาวัลย์, สกลนคร; 2018-02-18
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น