วันเสาร์ที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2560

แอกและภาระแห่งความรัก

แอกและภาระแห่งความรัก
วันอาทิตย์ สัปดาห์ที่ 14
เทศกาลธรรมดา
ปี A
ศคย  9:9-10
รม 8:9.11-13
มธ 11:25-30
บทนำ
ระหว่างการประชุมสังคายนาวาติกันครั้งที่สอง นักบุญยอห์นที่ 23 พระสันตะปาปา ผู้เรียกประชุมสังคายนาที่นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในพระศาสนจักร มักมอบความวิตกกังวลของพระองค์ด้วยคำภาวนาต่อพระเจ้าทุกคืนว่า “ข้าแต่พระเยซูเจ้า ลูกกำลังจะไปนอน นี่คือพระศาสนจักรของพระองค์ ขอพระองค์ทรงดูแลด้วยเถิด”
ประธานนาธิบดีดไวท์ เดวิด ไอเซนฮาวร์ (Dwight David Eisenhower) ประธานาธิบดีคนที่ 34 ของสหรัฐอเมริกา และเป็นผู้บัญชาการสูงสุดของฝ่ายสัมพันธมิตรในสงครามโลกครั้งที่สอง มักทำในลักษณะเดียวกันเมื่อเผชิญกับภาวะกดดันใหญ่หลวง ด้วยคำภาวนาซื่อๆ ก่อนไปนอนว่า “ข้าแต่องค์พระเจ้า ด้วยพระหรรษทานของพระองค์ลูกได้ทำสุดความสามารถแล้ว โปรดทำแทนลูกจนถึงรุ่งเช้า”
พระเยซูเจ้าทรงเข้าใจถึงสภาพจิตใจและปัญหาทุกอย่างที่เรากำลังเผชิญอยู่ พระองค์ได้มอบ “ข่าวดี” แก่เราในพระวรสารวันนี้ ท่านทั้งหลายที่เหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนัก จงมาพบเราเถิด เราจะให้ท่านได้พักผ่อน” (มธ 11:28) เราจะพบสันติสุขแท้ การพักผ่อน และความสดชื่นในพระองค์ นี่คือสิ่งที่ทรงท้าทายเราวันนี้

1.        แอกและภาระแห่งความรัก
ในสมัยของพระเยซูเจ้าชาวยิวใช้แอกไม้วางบนคอวัวเพื่อลากไถ ไม่ต้องสงสัยว่านักบุญยอแซฟและพระเยซูเจ้ามีประสบการณ์ในการทำแอกไม้ วิลเลียม บาร์คเลย์ กล่าวว่าพระเยซูเจ้าเป็นคนทำแอกไม้ที่ดีที่สุดในแคว้นกาลิลี ผู้คนจากทั่วประเทศมาซื้อแอกที่พระองค์ทำ เหนือประตูร้านที่นาซาแรธมีข้อความว่า “แอกของฉันเหมาะกำลังดี” และทรงใช้ประสบการณ์ที่มีสอนเราวันนี้ว่า “แอกของเราอ่อนนุ่มและภาระที่เราให้ท่านแบกก็เบา” (มธ 11:30)
เมื่อพระเยซูเจ้าพูดถึง “ภาระที่เบา” พระองค์ไม่ได้หมายความว่าภาระนั้นง่ายสำหรับการแบก แต่เป็นภาระที่พระองค์มอบให้เราด้วยความรัก แม้หนักเพียงใดหากแบกด้วยความรักก็เป็นภาระที่เบาและง่าย ทุกอย่างดูง่ายและเป็นไปได้เสมอสำหรับความรัก เช่นพ่อแม่ที่ยอมลำบากเพื่อลูก ที่สำคัญมากกว่านั้นคือ พระองค์ทรงช่วยเราแบกภาระดังกล่าว ทรงประทับอยู่กับเราและช่วยเหลือเราเสมอ ในห้วงเวลาแห่งปัญหาและความยากลำบาก
ในชีวิตประจำวันเรามีภาระที่ต้องแบกหลายอย่าง ค่าครองชีพที่สูงขึ้น หน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบ สุขภาพอนามัย หรือความมั่นคงปลอดภัยในชีวิต  พระเยซูเจ้าทรงรับรู้และเข้าใจดี “ท่านทั้งหลายที่เหน็ดเหนื่อยและแบกภาระหนัก จงมาพบเราเถิด เราจะให้ท่านได้พักผ่อน” (มธ 11:28) ทรงเรียกเราให้มาหาพระองค์และปฏิบัติตามแนวทางที่ทรงสอน เมื่อเรามีพระเจ้าเป็นศูนย์กลางชีวิตและปฏิบัติตามบทบัญญัติของพระองค์ ภาระในชีวิตจะไม่หนักจนเกินไป

2.        บทเรียนสำหรับเรา
พระวาจาของพระเจ้าวันนี้ ได้ให้บทเรียนสำคัญสำหรับเราคริสตชนหลายประการ ในการนำไปปฏิบัติในชีวิต
ประการแรก เราต้องวางภาระทุกอย่างต่อหน้าพระเยซูเจ้า เป็นความจริงว่าเราไม่อาจมีชีวิตอยู่โดยปราศจากปัญหาและความยากลำบาก แต่เมื่อเราวางภาระและความกังวลใจทุกอย่างที่พระแท่นบูชา เราจะพบความบรรเทาและสันติสุข ช่วงเวลาที่เราได้อยู่กับพระเจ้าเป็นเหมือนกับการชาร์ตแบตและเติมพลังอีกครั้งหนึ่ง การยกโทษและการอภัยบาปที่เราได้รับทางศีลแห่งการคืนดี ทำให้เราได้รับความบรรเทา ความหวัง และความชื่นชมยินดี
ประการที่สอง เราต้องปล่อยวางภาระที่ไม่จำเป็น ภาระบางอย่างในชีวิตเป็นเรื่องไร้สาระและไม่มีประโยชน์สำหรับชีวิตฝ่ายจิต เพื่อปลดปล่อยชีวิตของเราจากความกังวลและความวุ่นวายใจไร้สาระเหล่านี้ เราต้องรู้จักยกโทษและให้อภัยซึ่งกันและกันด้วยใจกว้าง เพื่อจะได้พักผ่อนและพบสันติสุขแท้ และต้องแบ่งปันสิ่งที่เรามีกับผู้อื่นในชีวิตประจำวัน
ประการที่สาม เราจะต้องมีความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับพระเยซูเจ้า เราถูกเรียกให้ติดตามและมีชีวิตที่สนิทสัมพันธ์ส่วนตัวกับพระเยซู ผู้มีใจสุภาพอ่อนโยนและถ่อมตน นี่คือ ปรีชาญาณที่พระองค์ทรงปิดบังจากผู้ปรีชาและรอบรู้ แต่ทรงเปิดเผยให้ผู้ต่ำต้อยได้ทราบ เป็นความจริงว่าบางคนมีปริญญาหลายใบ มีทรัพย์สมบัติมาก มีอำนาจล้นฟ้า แต่ไม่มีความสุข

บทสรุป
พี่น้องที่รัก แอกแห่งความรักที่พระเยซูเจ้าทรงมอบให้เรา ไม่ทำให้เรารู้สึกหนักหรือเป็นภาระ แต่ทำให้เราได้พักผ่อนและพบสันติสุขแท้ พระองค์ทรงเรียกเราแต่ละคนให้ติดตามและมีชีวิตที่สนิทสัมพันธ์กับพระองค์ ให้เราได้เลียนแบบพระหฤทัยของพระองค์ที่สุภาพอ่อนโยนและถ่อมตน “จงรับแอกของเราแบกไว้ และมาเป็นศิษย์ของเรา เพราะเรามีใจสุภาพอ่อนโยนและถ่อมตน” (มธ 11:29)
ให้เราได้หันกลับมาหาพระเยซูเจ้า ผู้นำความรัก ความหวังและการให้อภัยไปสู่ผู้ต่ำต้อย ขอให้ความรักของพระองค์ทรงนำทางเรา และช่วยเราให้ตระหนักว่า พระเจ้าต้องยิ่งใหญ่และสำคัญที่สุด ชีวิตของเราต้องเป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์ และเป็นเครื่องหมายที่มองเห็นได้แห่งความรักของพระองค์กับเพื่อนพี่น้อง เป็นต้นคนต่ำต้อย เพื่อเราจะสามารถกล่าวได้อย่างนักบุญเอากุสตินที่ว่า “จิตใจข้าพเจ้าจะไม่พบการพักผ่อน จนกว่าจะได้พักพิงอยู่ในพระเจ้า”
คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์
Khuanthinwan@gmail.com
San Tomasso Ashram, วัดป่าพนาวัลย์
8 กรกฎาคม 2017
ภาพประกอบ: กาโรลา ฮ้อม ถิ่นวัลย์, ทอเสื่อกับหลานๆ, นาโพธิ์ กุสุมาลย์; 2005-02-11

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น