วันอาทิตย์ที่ 5 มีนาคม พ.ศ. 2560

งานสงเคราะห์เมตตา

 งานสงเคราะห์เมตตา 
วันจันทร์
สัปดาห์ที่ 1 เทศกาลมหาพรต
ลนต 19:1-2, 11-18
มธ 25:31-46
เทศกาลมหาพรตเป็นช่วงเวลาพิเศษที่เตือนใจเราให้จำศีลอดอาหาร ภาวนาพลีกรรม และทำบุญให้ทาน แต่การใส่เงินในถุงทานมหาพรต หรือในตู้ทานของวัดเพื่อคนยากจนย่อมไม่เป็นการเพียงพอ เพราะเงินไม่สามารถทดแทนความรัก ความเห็นอกเห็นใจ และความสัมพันธ์แบบบุคคลต่อบุคคลได้ งานเมตตาจิตต่างหากที่จะช่วยเราให้สามารถสัมผัสถึงความรักที่แท้จริงของพระเจ้าได้
 บทอ่านแรก หนังสือเลวีนิติได้แสดงให้เห็นธรรมบัญญัติในพันธสัญญาเดิม ที่บอกเราถึงสิ่งที่ควรปฏิบัติหรือไม่ควรปฏิบัติต่อพระเจ้าและต่อผู้อื่น ซึ่งเป็นการเน้นถึงลักษณะภายนอกที่เป็นแง่ลบของบัญญัติสิบประการ ในทางกลับกัน พระวรสารโดยนักบุญมัทธิวได้แสดงให้เห็นถึงกิจการแห่งความเมตตา ซึ่งเป็นด้านบวกของชีวิต และได้กลายเป็นบัญญัติใหม่สำหรับผู้ที่ประสงค์จะติดตามพระเยซูเจ้า
พระวรสารวันนี้พูดถึงการพิพากษาในวาระสุดท้าย ฉากของเรื่องได้แสดงให้เห็นว่า ความรอดนิรันดรไม่ได้วัดจากการดำเนินชีวิตตามบัญญัติสิบประการอย่างเคร่งครัดเท่านั้น แต่พิจารณาจากความเอาใจใส่ในงานเมตตาจิตที่เราปฏิบัติต่อพี่น้องที่ต่ำต้อย พรเยซูเจ้าได้แสดงให้เห็นว่า หนทางที่เที่ยงตรงและแน่นอนที่สุดสำหรับความรอดนิรันดร ขึ้นอยู่กับการปฏิบัติกิจเมตตาต่อพี่น้องที่ต่ำต้อยเหล่านี้
พระเยซูเจ้าไปไกลกว่า “ข้อห้าม” ในหลังสือเลวีนิติ โดยตรัสถึงด้านบวกของการมีส่วนร่วมในความดีของพระเจ้า โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในการปฏิบัติต่อพี่น้องที่ตำต้อยหรือบุคคลที่อยู่ชายขอบทั้งหลาย ที่ถูกทอดทิ้ง ไร้สิทธิ์ ไร้เสียงในสังคม บุคคลเหล่านี้คือพระเยซูเจ้าที่ประทับท่ามกลางเรา กำลังรอคอยความช่วยเหลือจากเรา “ท่านทำสิ่งใดต่อพี่น้องผู้ต่ำต้อยที่สุดของเราคนหนึ่ง ท่านก็ทำสิ่งนั้นต่อเรา” (มธ 25:40)
เป้าหมายของชีวิตคริสตชนคือการเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งพบได้ในความสัมพันธ์ที่เรามีต่อพระเจ้าในเพื่อนพี่น้อง หลักเกณฑ์ที่เป็นรูปธรรมที่พระเยซูเจ้าตรัสถึงคือ การให้น้ำ ให้อาหาร ให้เสื้อผ้า ให้การเยี่ยมเยียน ให้การต้อนรับ และให้ที่อยู่อาศัย แก่ผู้ที่กำลังเดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือ นี่คือเครื่องหมายแห่งความรักแท้ที่เราแสดงออกต่อผู้อื่น นักบุญเทเรซาแห่งกัลกัตตากล่าวว่า “ไม่ใช่จำนวนครั้งที่เราทำ แต่ปริมาณความรักที่เราใส่ลงไปในกิจการที่ทำต่างหากที่จะได้รับการคำนวณ”
เพื่อบรรลุถึงความศักดิ์สิทธิ์เช่นเดียวกับพระเจ้า ศิษย์พระคริสต์ต้องรู้จักแบ่งปันสิ่งที่เรามีแก่ผู้อื่น และประกอบกิจเมตตากับทุกคนด้วยใจกว้าง ปฏิบัติต่อคนที่ต่ำต้อยด้อยค่าและคนชายขอบที่ไม่สำคัญด้วยความรัก มองเห็นองค์พระเยซูเจ้าในบุคคลเหล่านี้ เช่นนี้เอง เราจะสามารถบรรลุถึงความศักดิ์สิทธิ์ และความรอดนิรันดรที่พระเจ้าทรงเตรียมไว้สำหรับทุกคน
คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์
khuanthinwan@gmail.com
San Tomasso Ashram, วัดป่าพนาวัลย์
22 กุมภาพันธ์ 2016

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น