วันจันทร์
สัปดาห์ที่ 2 เทศกาลมหาพรต
|
ดนล 9:4ข-10
ลก 6:36-38
|
หลายปีมาแล้วมีพนักงานขายกลุ่มหนึ่งเดินทางไปประชุมใหญ่ที่เมืองหลวง
พวกเขาได้บอกครอบครัวว่าจะกลับมาทันเวลาอาหารเย็นที่บ้านอย่างแน่นอน บังเอิญการประชุมวันนั้นมีเรื่องมากมายทำให้การประชุมเลยเวลา
พวกเขาต้องรีบเดินทางไปที่สนามบินเพื่อกลับบ้าน ด้วยความเร่งรีบคนหนึ่งได้ชนโต๊ะวางตะกร้าแอปเปิลที่อาคารผู้โดยสาร
พวกเขามุ่งตรงไปที่เครื่องบินโดยไม่ยอมหยุดและสามารถขึ้นเครื่องได้ทันเวลาพอดี
แต่คนหนึ่งในพวกเขามีความรู้สึกว่าต้องหยุด
เพราะสงสารหญิงเจ้าของตะกร้าที่แอปเปิลคว่ำกระจาย เขาย้อนกลับไปหาและรู้สึกดีใจที่ได้ทำเช่นนั้น
เพราะทำให้ทราบความจริงว่าหญิงคนนั้นตาบอด เขาช่วยเก็บแอปเปิลใส่ตะกร้าและให้เงินแก่หญิงนั้นพร้อมกับกล่าวว่า
“ช่วยรับเงินนี้ไว้สำหรับความเสียหายที่พวกเราได้ทำ” เมื่อเขาเดินจากไปได้ยินเสียงหญิงตาบอดร้องว่า
“ท่านเป็นพระเยซูหรือเปล่า” ทำให้เขารู้สึกดีใจมาจนถึงทุกวันนี้
สังคมปัจจุบันช่างหาคนใจดีมีเมตตาได้ยากนัก
ทั้งๆ ที่ทุกคนอยากได้รับความเมตตาจากคนอื่นด้วยกันทั้งนั้น พระวรสารวันนี้
พระเยซูเจ้าทรงเรียกร้องเราอีกครั้งให้เลียนแบบพระบิดาเจ้าสวรรค์ ใน “ความเมตตากรุณา”
ซึ่งพระองค์ได้ให้แนวปฏิบัติความเมตตานี้ บนพื้นฐานของความรักต่อเพื่อนพี่น้อง 4 อย่างด้วยกัน
1) อย่าตัดสินคนอื่น เรามักจะคุ้นเคยและตัดสินคนอื่นโดยเบาความ เราไม่ควรตัดสินใครเพราะไม่รู้ถึงเจตนาและเบื้องลึกแห่งจิตใจที่ทำเช่นนั้น
บางที หากเราอยู่ในสถานการณ์เดียวกัน อาจทำสิ่งเลวร้ายกว่าเขาด้วยซ้ำ
และประการสำคัญ พระเยซูเจ้าไม่ได้มาเพื่อตัดสินโลก แต่เพื่อโลกช่วยให้รอด
2) อย่ากล่าวโทษคนอื่น เรามักกล่าวโทษและมองเห็นความผิดของคนอื่นอยู่เสมอ
แต่มองข้ามความผิดหรือข้อบกพร่องของตน เข้าทำนอง “ความผิดของคนอื่นมองเห็นเท่าขุนเขา
ความผิดของตนเล่ามองเห็นเท่าเส้นขน”
3) จงให้อภัยคนอื่น ใครที่บอกว่า “ฉันให้อภัยคุณนะ แต่ฉันไม่มีวันลืม”
นั่นเป็นเพียงวิธีพูดให้ตัวเองดูดี แต่ความจริงคือ “ฉันไม่มีวันให้อภัยคุณ”
สุภาษิตอาหรับจึงบอกว่า “การให้อภัยสมบูรณ์ได้ เมื่อไม่คิดถึงบาปนั้นอีก”
4) จงรู้จักให้ ทั้งนี้เพราะ “การให้นำความสุขใจมาให้เรามากกว่าการรับ” ดังนั้น
จงเรียนรู้ที่จะเป็นผู้ให้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง การให้ความรักและความยุติธรรมกับทุกคน
“หากไม่มีสิ่งใดจะให้ จงให้ความรักออกไป” ยิ่งให้มากเท่าใด เราจะได้รับมากเท่านั้น
พระวรสารวันนี้เตือนสติเราให้มีความเมตตาต่อทุกคน เราต้องปฏิบัติตามคำตักเตือนของพระเยซูเจ้าที่ให้หยุดตัดสินและกล่าวโทษผู้อื่น
แต่ควรมีใจเมตตากรุณา ให้อภัยและรู้จักให้สิ่งที่เรามีแก่ผู้อื่น
เป็นต้นคนเดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือ ทั้งนี้เพราะความเมตตากรุณาเป็นภาษาที่ทุกคนสามารถเข้าใจและสัมผัสได้
เทศกาลมหาพรตเป็นช่วงเวลาที่เราพุ่งความสนใจมาหาตนเอง
ตระหนักว่าเราเองอ่อนแอและมีข้อบกพร่องไม่ยิ่งหย่อนไปกว่าคนอื่น ไม่พยายามเปลี่ยนแปลงโลก
แต่เปลี่ยนแปลงตัวเราก่อน เปลี่ยนใจเราให้เป็นดวงใจใหม่เหมือนพระบิดาเจ้าสวรรค์ที่ทรงความเมตตากรุณา
เมื่อเราเริ่มเปลี่ยนแปลงตัวเองแล้ว สังคมรอบข้างและโลกจะเปลี่ยนไปในแบบที่เราคาดไม่ถึง
คุณพ่อขวัญ
ถิ่นวัลย์
khuanthinwan@gmail.com
San Tomasso Ashram, วัดป่าพนาวัลย์
12 มีนาคม 2017ภาพ: คุณพ่อคายน์ แสนพลอ่อน, มอบสิ่งของเครื่องใช้ครอบครัวยากจน, บ้านเณรฟาติมา ท่าแร่; c1972
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น