วันศุกร์
สัปดาห์ที่ 5 เทศกาลมหาพรต
|
ยรม 20:10-13
ยน 10:31-42
|
ตลอดประวัติศาสตร์แห่งความรอดเราได้เห็นถึงอำนาจของพระวาจาพระเจ้าที่สร้างทุกสิ่ง
พระวาจาของพระองค์ที่ตรัสกับอับราฮัมทำให้เกิดพันธสัญญากับประชากรใหม่ที่ทรงเลือกสรร
เมื่อตกเป็นทาสในดินแดนอียิปต์ พระวาจาของพระองค์ได้ช่วยให้พวกเขาพ้นจากการเป็นทาสผ่านทางโมเสส เมื่อพวกเขาตกในบาป พระวาจาของพระองค์ได้นำข่าวดีเรื่องการเสด็จมาของพระผู้ไถ่เพื่อช่วยพวกเขา
เมื่อพระผู้ไถ่ปรากฏมา
พระวาจาของพระองค์แสดงให้เห็นถึงพลังอำนาจที่ไร้ขีดจำกัด ทรงรักษาคนป่วย ขับไล่ปีศาจ
ทวีขนมปัง เปลี่ยนน้ำให้เป็นเหล้าองุ่น และเรียกคนตายให้ฟื้นคืนชีพ
เป็นพระวาจาที่ทรงอำนาจที่สัญญาถึงการกลับคืนพระชนมชีพของพระองค์ และการกลับคืนชีพของมนุษย์ในวาระสุดท้าย
พระวาจาที่ตรัสเหนือปังและเหล้าองุ่น ทำให้พระองค์ประทับอยู่ท่ามกลางเราทุกยุคสมัย
พระวรสารวันนี้
พระเยซูเจ้าตรัสว่าหากชาวยิวปฏิเสธที่จะเชื่อพระวาจาของพระองค์
อย่างน้อยพวกเขาควรยอมรับกิจการดีต่างๆ ที่ทรงกระทำ
พระองค์ได้ประยุกต์สุภาษิตโบราณที่ว่า “กิจการดังกว่าคำพูด” เพื่อสอนพวกเขา
แต่ไม่มีผลในการเปลี่ยนแปลงจิตใจพวกเขา สถานการณ์การเผชิญหน้ากันระหว่างพระองค์กับผู้นำศาสนายิว
ได้มาถึงบทสรุปที่พวกเขาต้องการประหารพระองค์
การที่พระเยซูเจ้าตรัสว่าพระองค์ทรงกระทำกิจการดีทั้งหลายในนามของพระบิดาเจ้า
ได้เปิดเผยให้เห็นความจริงว่าพระองค์เป็น “บุตรของพระเจ้า” ที่พระบิดาทรงส่งมาเพื่อไถ่โลกให้รอด
ทำให้ชาวยิวเป็นที่สะดุดและต้องการทุ่มหินพระองค์ให้ตาย เนื่องจากพวกเขาเห็นว่าเป็นการกล่าวผรุสวาทอย่างร้ายแรง
เพราะคิดว่าพระองค์เป็นเพียงมนุษย์แต่ตั้งตนเป็นพระเจ้า ตามกฎหมายของชาวยิว
ใครที่ตั้งตนเป็นพระเจ้าต้องถูกทุ่มหินให้ตาย (ลนต 24:46)
พระเยซูเจ้าได้แสดงให้เห็นว่าพระวาจาของพระองค์ได้ก่อให้เกิดกิจการดีมากมาย
เช่น การรักษาคนป่วย การเลี้ยงอาหารคนหลายพันคน การปลอบประโลมใจผู้เศร้าโศก
พระองค์ทรงเรียกร้องให้ดูกิจการที่เป็นรูปธรรมที่ทรงกระทำ ซึ่งมาจากพระบิดาที่ทรงส่งพระองค์มาและสั่งให้ทำดังนั้น
ชาวยิวเห็นกิจการดีที่ทรงกระทำทุกวัน แต่พวกเขามองไม่เห็นความดีใดๆ และหาโอกาศประหารพระองค์
พระวาจาวันนี้
เตือนเราให้มีสายตายาวไกลและเห็นคุณค่าในกิจการดีทุกอย่างที่พระเยซูเจ้าทรงกระทำ เชื่อในการประทับอยู่อย่างแท้จริงของพระองค์ในศีลศักดิ์สิทธิ์ เราได้รับศีลล้างบาปมีส่วนในพระกายทิพย์ของพระองค์
ได้รับการอภัยบาปครั้งแล้วครั้งเล่าผ่านทางศีลอภัยบาป และได้รับพระองค์ในศีลมหาสนิทบ่อยๆ
เราได้ปฏิเสธพระองค์ในกิจการดีทั้งหลายที่ทรงกระทำเพื่อเราไหม
บ่อยครั้งแค่ไหนที่เราเลือกหนทางแห่งบาปแทนการทำสิ่งดีงาม
ศิษย์พระคริสต์ต้องดำเนินชีวิตเป็นเครื่องหมายแห่งความรักของพระเจ้าในแต่ละวัน ไม่ท้อแท้ในการทำกิจการดี แม้หลายคนไม่เข้าใจหรือมองไม่เห็นคุณค่าของกิจการดีที่เราทำ
พระเยซูเจ้าได้รับการปฏิบัติเช่นนี้มาก่อน ชาวยิวต้องการทุ่มหินพระองค์ในนามของพระเจ้า
เราได้ประณามคนอื่นในนามพระเจ้าหรือโกรธเกลียดคนที่ชี้ความผิดให้แก่เราไหม เราได้ยืนยันความเชื่อว่าพระเยซูเจ้าเป็นบุตรพระเจ้าทุกสัปดาห์
เราได้ทำให้ความเชื่อนี้ปรากฏเป็นจริงในกิจการมากน้อยเพียงใดในชีวิต
คุณพ่อขวัญ
ถิ่นวัลย์
khuanthinwan@gmail.com
San Tomasso Ashram, วัดป่าพนาวัลย์
6 เมษายน 2017
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น