การพิพากษาโดยเบาความ
วันจันทร์
สัปดาห์ที่ 5 เทศกาลมหาพรต
|
ดนล 13:41ค-62
ยน 8:1-11
|
ดาเนียล เป็นประกาศกที่พูดในนามของพระเจ้า
เป็นผู้ตัดสินและผู้นำของอิสราแอล เรื่องราวนางสุสันนาที่ถูกกล่าวหาโดยเบาความว่ากระทำผิดประเวณีที่เราได้ยินในบทอ่านแรก
ได้แสดงให้เห็นถึงความปรีชาฉลาดของดาเนียล นี่คือหนึ่งในนิทานปรัมปราหลายเรื่องเกี่ยวกับดาเนียลในช่วงประมาณหนึ่งศตวรรษก่อนคริสตกาล
ซึ่งถือเป็นหลักฐานชิ้นหนึ่งของม้วนหนังสือที่ค้นพบที่กุมรานในทะเลตาย
พระคัมภีร์ตอนนี้ได้เล่าถึงเฒ่าหัวงูสองคนที่หลงใหลในกามตัณหา
พวกเขาได้ทำลายความบริสุทธิ์ของหญิงสาวมานักต่อนัก ใครที่ไม่ยอมจะถูกปรักปรำถึงตายด้วยการทุ่มหินตามกฎของโมเสส
ผู้เฒ่าสองคนคือตัวแทนของความฉ้อฉลในหมู่ผู้นำชาวยิว ส่วน “สุสันนา” ชื่อนี้หมายถึงดอกลิลลี่สัญลักษณ์ของความบริสุทธิ์
เธอจึงเป็นตัวแทนของผู้บริสุทธิ์ที่ถูกกล่าวหาโดยเบาความและไม่ได้รับความเป็นธรรมในสังคม
ตามกฎของโมเสส
หญิงที่ถูกจับได้ว่ากระทำผิดประเวณีต้องถูกทุ่มหินให้ตาย แต่จะต้องเป็นความผิดที่ชัดแจ้งหลังจากได้ผ่านการสอบสวนแล้ว
แต่ในกรณีของนางสุสันนาเธอถูกปรักปรำโดยเฒ่าหัวงูสองคน ด้วยเหตุผลที่เธอไม่ตอบสนองความต้องการของพวกเขา
เธอได้ร้องขอความยุติธรรมจากพระเจ้า พระองค์ทรงฟังเสียงของเธอ และได้ดลใจให้ดาเนียลมาช่วยเธอให้ได้รับความยุติธรรม
เรื่องราวนางสุสันนาถูกนำมาคู่กันกับเรื่องหญิงที่ถูกจับได้ขณะล่วงประเวณี
ที่ถูกนำมาอยู่ต่อหน้าพระเยซูเจ้าในพระวรสารวันนี้ พระเยซูเจ้ากับดาเนียลเป็นรูปหมายที่คล้ายกันของการเป็นผู้พิพากษาและประกาศก
แต่หญิงสองคนที่ตกเป็นเหยื่อมีที่มาต่างกัน นางสุสันนาเป็นผู้บริสุทธิ์ ขณะที่หญิงในพระวรสารถูกจับขณะล่วงประเวณี
ดาเนียลได้ช่วยนางสุสันนาให้ได้รับความยุติธรรม และพระเยซูเจ้าได้ช่วยหญิงนั้นให้พ้นโทษเช่นกัน
พระเยซูเจ้าทรงให้ความเคารพโมเสสอย่างลึกซึ้ง
แต่พระองค์ได้ปฏิรูปกฎของโมเสสหลายข้อ หนึ่งในจำนวนนั้นคือ การทุ่มหินให้ตายสำหรับหญิงที่ถูกจับได้ว่าล่วงประเวณี
พระเยซูเจ้าได้ปกป้องหญิงนั้นและไม่ต้องการให้หนึ่งชีวิตถูกทำลายด้วยวิธีการดังกล่าว
ในทางตรงข้าม พระองค์ทรงต้องการให้มนุษย์ปรับปรุงตนเองด้วยการเปลี่ยนแปลงชีวิต สะท้อนให้เห็นถึงความรักและพระเมตตาอันล้นพ้นของพระเจ้า
นี่คืองานที่ลำบากและท้าทายในวัฒนธรรมของชาวยิวและตะวันออกกลาง
ที่ต้องการเห็นคนบาปถูกทำลายและขจัดออกจากสังคม แต่พระเยซูเจ้าทรงสอนว่าต้องให้อภัย ช่วยเหลือ เห็นอกเห็นใจและให้โอกาสเปลี่ยนแปลงชีวิต
นี่คือสิ่งใหม่สำหรับชาวยิวโดยเฉพาะพวกธรรมาจารย์และชาวฟาริสีที่รับไม่ได้
สิ่งที่พวกเขาต้องการคือการทำลายคนบาปให้ตายตามกฎหมายเท่านั้น
และนี่คือชะตากรรมที่พระเยซูเจ้าได้รับในวาระสุดท้าย
เรื่องราวนางสุสันนา
สะท้อนให้เห็นความจริงที่ว่ากิเลศตัณหาเป็นพยศชั่วอย่างหนึ่งในตัวมนุษย์
หากไม่รู้จักบังคับควบคุมจะทำลายตัวเองและคนรอบข้าง อีกทั้งยังแสดงให้เห็นว่า
พระเจ้าทรงไว้ซึ่งความยุติธรรมและความเมตตากรุณา
พระองค์ไม่ปรารถนาให้คนบาปถูกลำลายหรือพินาศไป บทเรียนสำหรับเราคือ เรามีท่าทีอย่างไรต่อคนบาปหรือผู้ที่ทำผิดต่อเรา
เราได้ตัดสินหรือพิพากษาคนอื่นโดยเบาความไหม และได้ร้องขอความช่วยเหลือจากพระเจ้าผ่านทางศีลอภัยบาปหรือเปล่า
คุณพ่อขวัญ
ถิ่นวัลย์
khuanthinwan@gmail.com
San Tomasso Ashram, วัดป่าพนาวัลย์
2 เมษายน 2017
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น