วันพุธ
อัฐมวารปัสกา
|
กจ 3:1-10
ลก 24:13-15
|
บทอ่านวันนี้ยังคงเป็นเหตุการณ์น่าอัศจรรย์ ที่เกิดขึ้นหลังพระเยซูเจ้าทรงกลับคืนพระชนมชีพ
บทอ่านแรกเปโตรและยอห์นเข้าไปอธิษฐานภาวนาในพระวิหารเวลาบ่ายสามโมง ได้พบคนง่อยที่มาขอทานจากทั้งสองที่ประตูพระวิหาร
ทั้งสองไม่มีสิ่งใดให้ แต่ได้ให้สิ่งที่มีค่าและจำเป็นสำหรับเขามากที่สุด
นั่นคือทำให้เขาเดินได้ในพระนามของพระเยซูคริสตเจ้า ผู้กลับคืนพระชนมชีพ
ส่วนพระวรสารวันนี้ นักบุญลูกาได้เล่าเรื่องราวศิษย์สองคนที่กำลังเดินทางไปเอมมาอูส
ถือเป็นตอนที่งดงามและมีความคิดลึกซึ้งทางเทววิทยาตอนหนึ่งในพระวรสารของท่าน หมู่บ้านเอมมาอุสอยู่ห่างจากกรุงเยรูซาเล็ม
11 กิโลเมตร
พวกเขากำลังสนทนากันถึงเรื่องราวของพระเยซูเจ้าตามทางมุ่งสู่เอมมาอูสบ้านเกิด พระเยซูเจ้าได้เสด็จมาร่วมทางและสนทนากับพวกเขา
ศิษย์ทั้งสองยังอยู่ในห้วงเวลาแห่งความทุกข์และสิ้นหวัง ทำให้ไม่คิดว่าชายแปลกหน้าที่ร่วมทางคืออาจารย์ของตนผู้กลับคืนพระชนมชีพ
แต่พวกเขารู้สึกเร่าร้อนในใจเมื่อชายคนนั้นอธิบายพระคัมภีร์ แสงสว่างแห่งพระวาจาได้ทำให้ใจของพวกเขาชัดขึ้น
และจำพระองค์ได้ตอนบิขนมปัง พระคัมภีร์และศีลมหาสนิท เป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้พวกเขารู้จักและจำพระองค์ได้
การรู้จักพระคัมภีร์ช่วยเปิดใจเรา ทำให้เรารู้จักพระเจ้าและแผนการของพระองค์
การร่วมพิธีบูชาขอบพระคุณ (พิธีบิปัง)
ทำให้เราแน่ใจว่าพระเยซูเจ้าทรงพระชนม์อยู่และประทับท่ามกลางเรา
พระองค์ทรงเป็นเพื่อนร่วมทางกับเราในการเดินทางสู่บ้านพระบิดาเจ้า แต่เราต้องให้พระองค์เปิดตาแห่งความเชื่อของเรา
และตระหนักว่าพระองค์ประทับอยู่ในชีวิตของเรา
เรื่องราวของศิษย์สองคนแห่งเอมาอูส ช่วยนำเราในการเดินทางผ่านความสงสัย
ความสิ้นหวัง และความทุกข์ยากต่างๆ ในโลกนี้ องค์พระเจ้าทรงเป็นเพื่อนร่วมทางและนำทางเรา
ผ่านทางแสงสว่างแห่งพระวาจาและศีลมหาสนิทปังทรงชีวิต ดังนั้น ศิษย์พระคริสต์ต้องอ่านพระคัมภีร์ ไปวัดร่วมพิธีบูชาขอบพระคุณ และรับศีลมหาสนิทบ่อยๆ
เพื่อทำให้คำสัญญาของพระองค์ปรากฏเป็นจริงในชีวิตของเรา “จงรู้เถิดว่าเราอยู่กับท่านทุกวันตลอดไปตราบจนสิ้นพิภพ”
(มธ 28:20)
คุณพ่อขวัญ
ถิ่นวัลย์
khuanthinwan@gmail.com
San Tomasso Ashram, วัดป่าพนาวัลย์
18 เมษายน 2017
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น