วันอังคาร
อัฐมวารปัสกา
|
กจ 2:36-41
ยน 20:11-18
|
หนังสือกิจการอัครสาวก บอกให้เราทราบถึงคำเทศนาของนักบุญเปโตรในวันพระจิตเสด็จลงมา
“พระเจ้าทรงแต่งตั้งพระเยซูผู้นี้ที่ท่านทั้งหลายนำไปตรึงไว้บนไม้กางเขน
ให้เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าและพระคริสต์เจ้า” (กจ 2:36) เปโตรเตือนชาวยิวให้สำนึกผิด
กลับใจ และเปลี่ยนแปลงวิธีดำเนินชีวิตมารับศีลล้างบาป เพื่อชำระล้างบาปและเริ่มต้นชีวิตใหม่ในพระจิตเจ้า
เป็นการย้ำให้ชาวยิวและเราในปัจจุบันให้ตระหนักและเชื่อในการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า
พระวรสารวันนี้ นักบุญยอห์นทำให้เราทราบว่ามารีย์ชาวมักดาลาเป็นศิษย์ที่รักและซื่อสัตย์ต่อพระเยซูเจ้าที่สุด
เธอติดตามพระองค์ไปทุกที่ตั้งแต่ก่อนพระองค์สิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนและถูกฝังไว้ที่พระคูหา
ความรักเป็นพลังผลักดันให้เธอรีบรุดไปที่พระคูหาเพื่อชโลมพระศพ แสดงถึงการให้ความเคารพพระศพอย่างที่สุด
เราได้รักและเคารพพระเยซูเจ้ามากเพียงใดในชีวิตของเรา
โดยเฉพาะในเพื่อนพี่น้องที่ต่ำต้อยและในศีลมหาสนิทที่เรากำลังจะรับ
มารีย์ชาวมักดาลาเสียใจร้องไห้เมื่อพบพระคูหาว่างเปล่า
ต่อมาเธอได้พบพระเยซูเจ้าแต่จำพระองค์ไม่ได้ เพราะคิดว่าพระองค์เป็นชาวสวนผู้เอาพระศพไป
เราไม่สามารถมองเห็นอะไรได้อย่างชัดเจน ขณะกำลังร้องไห้หรืออยู่ในความทุกข์ แต่มารีย์ชาวมักดาลาได้แสดงให้เห็นว่ามีเพียงสิ่งเดียวที่เธอแสวงหาและต้องการคือพระเยซูเจ้า
เธอจำพระองค์ได้เมื่อทรงเรียกชื่อเธอ นี่เป็นประสบการณ์ความเชื่อที่ทำให้เธอรับรู้ถึงการประทับอยู่ของพระองค์
เรื่องราวของมารีย์ชาวมักดาลาทำให้เราตระหนักว่าพระเยซูเจ้าทรงรู้จักเราทุกคน ทรงเป็นผู้เลี้ยงที่ดีที่รู้จักแกะทุกตัว นั่นหมายความว่าทุกคนมีความหมายมากสำหรับพระองค์ อีกทั้ง
ทรงประทับอยู่ใกล้ชิดและพร้อมช่วยเหลือเรา
แต่บ่อยครั้งการสาละวนวุ่นวายในเรื่องต่างๆ มากมายในชีวิต
ทำให้เรามองไม่เห็นพระองค์หรือจำพระองค์ไม่ได้ ศิษย์พระคริสต์ต้องเปิดตาใจของตนและเชื่อในพระเยซูเจ้า รักและกตัญญูต่อพระองค์เช่นเดียวกับมารีย์ชาวมักดาลา
คุณพ่อขวัญ
ถิ่นวัลย์
khuanthinwan@gmail.com
San Tomasso Ashram, วัดป่าพนาวัลย์
17 เมษายน 2017
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น