ต้องให้อภัยตลอดไป
|
พฤหัสบดี
สัปดาห์ที่ 19 เทศกาลธรรมดา
|
ยชว
3:7-10ก, 11, 13-17
มธ 18:21-19:1
|
พระวรสารวันนี้เตือนเราถึงหน้าที่และพันธกิจของการเป็นคริสตชน
ในการเดินตามก้าวย่างของพระเยซูเจ้าผู้ให้แบบอย่างเรื่องการให้ยกโทษหรือการให้อภัย
ขณะถูกตรึงบนไม้กางเขนทรงร้องขอพระบิดาให้อภัยผู้ที่ประหารพระองค์ แสดงถึงความรักเปี่ยมล้นหัวใจแม้ในห้วงเวลาสุดท้ายของชีวิต
การให้อภัยหมายถึงการลืม ไม่จดจำความผิด และยกโทษด้วยจริงใจ รักผู้ที่ทำผิดต่อเรามากกว่าเดิม
ต้อนรับและปฏิบัติต่อเขาเหมือนไม่เคยทำผิดมาก่อน
เราต้องขอบคุณนักบุญเปโตรที่ยกปัญหาถามพระเยซูเจ้า
“ถ้าพี่น้องทำผิดต่อข้าพเจ้า ข้าพเจ้าต้องยกโทษให้เขาสักกี่ครั้ง
ถึงเจ็ดครั้งหรือไม่” (มธ 18:21) เปโตรหวังได้รับคำชมจากพระเยซูเจ้า
เพราะเลขเจ็ดถือเป็นเลขสมบูรณ์ อีกทั้ง คำสอนของอาจารย์ชาวยิว
การยกโทษคนที่ทำผิดต่อเราสามครั้งถือว่ามากที่สุดแล้ว แต่พระเยซูเจ้าทรงตอบเปโตรว่า
“ต้องยกโทษให้เจ็ดคูณเจ็ดสิบครั้ง” (มธ 18:22) ซึ่งหมายถึง “จำนวนที่ไม่จำกัด”
ต้องยกโทษหรือให้อภัยตลอดไป
การให้อภัยเป็นเรื่องทำได้ยากทั้งแนวคิดและวิธีปฏิบัติ
เพราะเราคุ้นเคยกับการแก้แค้นแบบ “ตาต่อตาฟันต่อฟัน” แต่พระเยซูเจ้าทรงสอนว่าเพื่อมีความสุขแท้จริง
ต้องให้อภัยตลอดไป อุปมาที่พระองค์ทรงเล่าชี้ให้เห็นจำนวนเงินมหาศาล ซึ่งคนรับใช้เป็นหนี้กษัตริย์ในแบบที่ไม่อาจใช้คืนได้เลย แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับเงินเพียงเล็กน้อยซึ่งเพื่อนของเขาเป็นหนี้เขาอยู่
สิ่งนี้ทำให้เราตระหนักว่าความผิดที่ผู้อื่นทำต่อเรา
เทียบไม่ได้กับความผิดที่เราทำต่อพระเจ้า
อุปมาได้แสดงถึงเหตุผลที่คริสตชนต้องให้อภัยตลอดไป
เพราะพระเจ้าทรงให้อภัยเราตลอดเวลา
พระองค์ไม่เคยปฏิเสธทุกครั้งที่เราร้องขอการให้อภัยจากพระองค์
เราทุกคนล้วนเป็นคนบาปซึ่งต่างเป็นหนี้พระเจ้าอย่างไม่มีวันใช้ได้หมด เป็นหนี้ที่เราต้องใช้คืน
วิธีใช้หนี้พระเจ้าคือการยกโทษหรือให้อภัยผู้อื่น นี่เป็นแนวทางที่พระเยซูเจ้าทรงสอนและทำให้เห็นด้วยชีวิตของพระองค์
รักผู้อื่นแม้เขาทำไม่ดีต่อเราและให้อภัยเขาด้วยใจกว้าง
หากเราไม่ให้อภัย ไม่ใช่พระเจ้าที่ลงโทษเรา
แต่เป็นเราที่ทำร้ายตัวเอง เราจะรู้สึกทุกข์ใจไม่เป็นสุข
แต่เวลาใดที่เรายอมให้อภัย จิตใจเราพบความสุขสงบและความยินดี “จงให้อภัยคนอื่นบ่อย ๆ แต่อย่าให้อภัยตัวเอง”
(สุภาษิตละติน) ศิษย์พระคริสต์ต้องเลียนแบบพระเยซูเจ้าในการให้อภัยตลอดไป
รู้จักลืม ไม่จดจำความผิด ใช้หนี้บาปด้วยการคืนดีและให้อภัยผู้อื่น ทั้งนี้เพราะการให้อภัยนำสันติสุขแท้มาสู่จิตใจผู้ให้อภัยและผู้ได้รับการอภัย
คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์
khuanthinwan@gmail.com
วัดแม่พระแจกจ่ายพระหรรษทาน ดอนม่วย, สกลนคร
14 สิงหาคม 2019
ที่มาภาพ: http://beads-of-joy-blog.blogspot.com/2016/08/the-unforgiving-servant.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น