จันทร์ สัปดาห์ที่
5
เทศกาลมหาพรต
|
ดนล 13:41ค-62
ยน 8:1-11
|
ดาเนียลเป็นประกาศกที่พูดในนามของพระเจ้า เป็นผู้ตัดสินและผู้นำของอิสราเอลเรื่องนางสุสันนา ที่ถูกกล่าวหาโดยเบาความว่าทำผิดประเวณี บทอ่านแรกได้แสดงให้เห็นความปรีชาฉลาดของดาเนียล
นี่คือหนึ่งในนิทานปรัมปราหลายเรื่องเกี่ยวกับดาเนียลในช่วงประมาณหนึ่งศตวรรษก่อนคริสตกาล
ซึ่งถือเป็นหลักฐานชิ้นหนึ่งของม้วนหนังสือที่ค้นพบที่กุมรานในทะเลตาย
พระคัมภีร์ตอนนี้ได้เล่าเฒ่าหัวงูสองคนที่หลงใหลในกามตัณหา
พวกเขาได้ทำลายความบริสุทธิ์ของหญิงสาวมานักต่อนัก
ใครไม่ยอมมักถูกปรักปรำถึงตายด้วยการทุ่มหินตามกฎของโมเสส
ผู้เฒ่าสองคนคือตัวแทนของความฉ้อฉลในหมู่ผู้นำชาวยิว ส่วน “สุสันนา”
ชื่อนี้หมายถึงดอกลิลลี่สัญลักษณ์ของความบริสุทธิ์
เธอเป็นตัวแทนของผู้บริสุทธิ์ที่ถูกกล่าวหาโดยเบาความและไม่ได้รับความเป็นธรรมในสังคม
ตามกฎของโมเสสหญิงที่ถูกจับได้ว่า ทำผิดประเวณีต้องถูกทุ่มหินให้ตาย
แต่ต้องเป็นความผิดชัดแจ้งหลังจากได้ผ่านการไต่สวนแล้ว
แต่ในกรณีของนางสุสันนาเธอถูกปรักปรำโดยเฒ่าหัวงูสองคน
ด้วยเหตุผลที่เธอไม่ตอบสนองความต้องการของพวกเขา
เธอได้ร้องขอความยุติธรรมจากพระเจ้า พระองค์ทรงฟังเสียงของเธอ
และได้ดลใจให้ดาเนียลมาช่วยเธอให้ได้รับความยุติธรรม
เรื่องนางสุสันนาถูกนำมาคู่กันกับเรื่องหญิงที่ถูกจับได้ขณะล่วงประเวณี
และนำมาอยู่ต่อหน้าพระเยซูเจ้าในพระวรสารวันนี้
พระเยซูเจ้ากับดาเนียลเป็นรูปหมายคล้ายกันของการเป็นผู้พิพากษาและประกาศก
แต่หญิงสองคนที่ตกเป็นเหยื่อมีที่มาต่างกัน นางสุสันนาเป็นผู้บริสุทธิ์
ขณะที่หญิงในพระวรสารถูกจับขณะล่วงประเวณี
ดาเนียลได้ช่วยนางสุสันนาให้ได้รับความยุติธรรม
และพระเยซูเจ้าได้ช่วยหญิงนั้นให้พ้นโทษเช่นกัน
พระเยซูเจ้าทรงให้ความเคารพโมเสสอย่างลึกซึ้ง
แต่พระองค์ได้ปฏิรูปกฎของโมเสสหลายข้อ
หนึ่งในจำนวนนั้นคือการทุ่มหินให้ตายสำหรับหญิงที่ถูกจับได้ว่าล่วงประเวณี
พระเยซูเจ้าได้ปกป้องหญิงนั้นและไม่ต้องการให้หนึ่งชีวิตถูกทำลายด้วยวิธีการดังกล่าว
ในทางตรงข้าม พระองค์ทรงต้องการให้มนุษย์ปรับปรุงตนเองด้วยการเปลี่ยนแปลงชีวิต
สะท้อนให้เห็นถึงความรักและพระเมตตาอันล้นพ้นของพระเจ้า
นี่คืองานที่ลำบากและท้าทายในวัฒนธรรมของชาวยิวและตะวันออกกลาง
ที่ต้องการเห็นคนบาปถูกทำลายและขจัดออกจากสังคม แต่พระเยซูเจ้าทรงสอนว่า ต้องให้อภัย ช่วยเหลือ เห็นอกเห็นใจ
และให้โอกาสเปลี่ยนแปลงชีวิต นี่คือสิ่งใหม่สำหรับชาวยิว โดยเฉพาะบรรดาธรรมาจารย์และชาวฟาริสีที่รับไม่ได้
สิ่งที่พวกเขาต้องการคือการทำลายคนบาปให้ตายตามกฎหมายเท่านั้น
และนี่คือชะตากรรมที่พระเยซูเจ้าได้รับในวาระสุดท้าย
เรื่องราวนางสุสันนาสะท้อนความจริงว่า กิเลศตัณหาเป็นพยศชั่วอย่างหนึ่งในตัวมนุษย์
หากไม่รู้จักบังคับควบคุมย่อมทำลายตัวเองและคนรอบข้าง
อีกทั้งแสดงให้เห็นว่า พระเจ้าทรงไว้ซึ่งความยุติธรรมและความเมตตากรุณา
พระองค์ไม่ปรารถนาให้คนบาปถูกลำลาย หรือพินาศไป เรามีท่าทีอย่างไรต่อคนบาป หรือผู้ทำผิดต่อเรา
เราได้ตัดสิน หรือพิพากษาคนอื่นโดยเบาความไหม
และได้ร้องขอความช่วยเหลือจากพระเจ้าผ่านทางศีลอภัยบาปหรือเปล่า
ขวัญ ถิ่นวัลย์, เทศกาลมหาพรต 40 วันแห่งการฟื้นฟูชีวิตคริสตชน, (สกลนคร : สมศักดิ์การพิมพ์ กรุ๊ป, 2561), หน้า 123-124.
ที่มาภาพ : https://thetorah.com/the-tale-of-susanna-a-story-about-daniel/
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น