อังคาร
อัฐมวารปัสกา
|
กจ 2:36-41
ยน 20:11-18
|
หนังสือกิจการอัครสาวก
บอกให้เราทราบคำเทศนาของเปโตรในวันพระจิตเสด็จลงมา “พระเจ้าทรงแต่งตั้งพระเยซูผู้นี้ที่ท่านทั้งหลายนำไปตรึงไว้บนไม้กางเขน
ให้เป็นองค์พระผู้เป็นเจ้าและพระคริสต์เจ้า” (กจ 2:36) เปโตรเตือนชาวยิวให้สำนึกผิด กลับใจ
และเปลี่ยนแปลงวิธีดำเนินชีวิตมารับศีลล้างบาป
เพื่อชำระล้างบาปและเริ่มต้นชีวิตใหม่ในพระจิตเจ้า เป็นการย้ำให้ชาวยิวและเราแต่ละคนได้ตระหนักและเชื่อในการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า
พระวรสารวันนี้นักบุญยอห์นทำให้เราทราบว่า มารีย์ชาวมักดาลาเป็นศิษย์รักและซื่อสัตย์ต่อพระเยซูเจ้าที่สุด
เธอติดตามพระองค์ไปทุกที่ก่อนสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนและถูกฝังที่พระคูหา
ความรักเป็นแรงผลักดันให้เธอรีบรุดไปที่พระคูหาเพื่อชโลมพระศพ
แสดงถึงการให้ความเคารพพระศพอย่างที่สุด เราได้ให้ความรักและเคารพพระเยซูเจ้ามากเพียงใดในชีวิต
โดยเฉพาะในศีลมหาสนิทและคนต่ำต้อย
มารีย์ชาวมักดาลาเสียใจร้องไห้เมื่อพบพระคูหาว่างเปล่า
ต่อมาพระเยซูเจ้าได้ปรากฎพระองค์แก่เธอ
แต่เธอจำพระองค์ไม่ได้เพราะกำลังสนใจพระคูหาว่างเปล่าและทุกข์ใจร้องไห้
เราไม่สามารถเห็นอะไรได้ชัดเจนขณะกำลังร้องไห้ หรืออยู่ในความทุกข์
บ่อยครั้งเราเป็นเหมือนมารีย์ชาวมักดาลาที่แสวงหาพระเยซูเจ้าผิดที่ เช่น ในอบายมุข
ความสุขสบาย ความร่ำรวย ความฟุ่มเฟือย และอำนาจหอมหวาน
การกลับคืนพระชนมชีพเป็นความเชื่อพื้นฐานของพระศาสนจักร เพราะ “ถ้าพระคริสตเจ้ามิได้ทรงกลับคืนพระชนมชีพ การเทศน์สอนของเราก็ไร้ประโยชน์ และความเชื่อของท่านก็ไร้ประโยชน์เช่นเดียวกัน” (1 คร 15:14) มารีย์ชาวมักดาลาได้แสดงให้เห็นว่า มีเพียงสิ่งเดียวที่แสวงหาและต้องการคือพระเยซูเจ้า เธอจำพระองค์ได้เมื่อทรงเรียกชื่อเธอ นี่เป็นประสบการณ์ความเชื่อซึ่งทำให้เธอรับรู้การประทับอยู่ของพระองค์
เรื่องราวของมารีย์ชาวมักดาลาทำให้เราตระหนักว่า พระเยซูเจ้าทรงรู้จักทุกคน ทรงเป็นผู้เลี้ยงที่ดีที่รู้จักแกะทุกตัว ทรงประทับอยู่ใกล้ชิดและพร้อมช่วยเหลือเรา แต่บ่อยครั้งการสาละวนอยู่กับเรื่องต่าง ๆ ทำให้เราจำพระองค์ไม่ได้ ศิษย์พระคริสต์ต้องแสวงหาพระเยซูเจ้า เปิดตาใจของตนและเชื่อในพระองค์ มีความรักและกตัญญูต่อพระองค์เช่นเดียวกับมารีย์ชาวมักดาลา เพื่อจำพระองค์ได้ในคนต่ำต้อยและต้องการความช่วยเหลือ
ขวัญ ถิ่นวัลย์, เทศกาลปัสกา การฉลองการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า, (สกลนคร : สมศักดิ์การพิมพ์ กรุ๊ป, 2562), หน้า 10-11.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น