วันพฤหัสบดีที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2567

คำถามที่ต้องตอบด้วยตนเอง

 

คำถามที่ต้องตอบด้วยตนเอง

ศุกร์

สัปดาห์ที่ 25 เทศกาลธรรมดา

ปญจ 3:1-11

ลก 9:18-22

บทอ่านแรก หนังสือปัญญาจารย์สอนเราว่า “มีเวลาสำหรับทุกสิ่ง มีเวลาสำหรับกิจการต่าง ๆ ภายใต้ท้องฟ้า” (ปญจ 3:1) ความตายคือจุดจบที่เลี่ยงไม่ได้ของทุกชีวิต เราอยู่ภายใต้เวลาและการเปลี่ยนแปลงซึ่งควบคุมไม่ได้ มีเพียงสิ่งเดียวที่ยิ่งใหญ่สูงสุดคือพระเจ้าผู้ทรงรอบรู้และทรงรักทุกสิ่ง เราอยู่ในพระหัตถ์ของพระองค์โดยสิ้นเชิง ยิ่งเราตระหนักได้เร็วเท่าไร เรายิ่งมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น สิ่งต่าง ๆ ถูกจำกัดด้วยกาลเวลา ไม่สามารถตอบสนองเราได้อย่างสมบูรณ์

พระเยซูเจ้าทรงถามความเห็นจากบรรดาสาวกว่า “ประชาชนว่าเราเป็นใคร” (ลก 9:18) สมัยนั้นยังไม่มีการสำรวจประชามติ (Poll) วิธีง่ายที่สุดคือถามความเห็นจากคนใกล้ชิด และบรรดาศิษย์ได้สะท้อนคำตอบของประชาชนในลักษณะต่าง ๆ อาทิ ยอห์นผู้ทำพิธีล้าง ประกาศกเอลิยาห์ หรือประกาศกคนใดคนหนึ่ง แต่สิ่งสำคัญสำหรับพระเยซูเจ้ามิใช่ความเห็นของประชาชน แต่เป็นคำตอบของบรรดาศิษย์และเราแต่ละคน ท่านละว่าเราเป็นใคร”

เปโตรได้ประกาศความเชื่อว่า “พระองค์คือพระคริสต์ของพระเจ้า” (ลก 9:20) คำว่า “พระคริสต์” หมายถึง “พระเมสสิยาห์” หรือ “ผู้ได้รับเจิม” ตลอดเวลายาวนานชาวยิวรอคอยพระเมสสิยาห์ หรือพระผู้ช่วยให้รอด มาปลดปล่อยพวกเขาจากการปกครองที่กดขี่ของพวกโรมัน ซึ่งเป็นความเข้าใจทางการเมืองเหมือนอัศวินขี่ม้าขาว พวกเขาไม่เคยคิดว่า พระผู้ช่วยให้รอดเป็น “พระคริสตเจ้า ผู้รับการทรมาน” เพื่อปลดปล่อยพวกเขาจากบาป

พระเยซูเจ้าทรงเปิดเผยให้บรรดาศิษย์ทราบเป็นครั้งแรกว่า “บุตรแห่งมนุษย์จะต้องรับทรมานเป็นอันมาก จะถูกบรรดาผู้อาวุโส มหาสมณะและธรรมาจารย์ปฏิเสธไม่ยอมรับ และจะถูกประหารชีวิต และกลับคืนชีพในวันที่สาม” (ลก 9:22) เราต้องพร้อมติดตามพระองค์แม้ในความทุกข์ทรมานและตอบด้วยตนเองว่า พระองค์เป็นใครสำหรับเรา ทรงเป็นผู้ที่เราเชื่อและรักมากที่สุด ทรงเป็นแสงสว่างนำทางชีวิตและเป็นทุกอย่างสำหรับเรา ปราศจากพระองค์เราไม่สามารถทำอะไรได้เลย

พระเยซูเจ้าทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดที่ทำให้ชีวิตของเรามีคุณค่าและความหมาย ทรงเป็นผู้ที่เราเชื่อและรักมากที่สุด ด้วยการมาหาพระองค์บ่อย ๆ ทางศีลศักดิ์สิทธิ์  ในพิธีบูชาขอบพระคุณ และการอธิษฐานภาวนา ศิษย์พระคริสต์ต้องเจริญชีวิตสนิทสัมพันธ์กับพระเยซูเจ้าและเพื่อนมนุษย์ ชีวิตของเราต้องเป็นพยานแห่งพระวรสาร และเครื่องหมายที่มองเห็นได้ แห่งความรัก ความเมตตากรุณา และการให้อภัยของพระองค์ที่ทำให้คนอื่นได้รู้ว่า พระเยซูเจ้าเป็นใครและมีความหมายอย่างไรสำหรับเรา

คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์

ID LINE : dondaniele

โรงพยาบาลเซนต์แมรี่ นครราชสีมา

26 กันยายน 2024

ภาพ : เด็กคำสอน, ชุมชนวัดดอนทอย-หนองสนุก, สกลนคร; 2024-09-10

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น