บทบัญญัติเอก
วันพฤหัสบดี
สัปดาห์ที่ 9 เทศกาลธรรมดา
|
ทบต 6:10-11ก, 7:11, 8:4-10
มก 12:28-34
|
บรรดาธรรมาจารย์และชาวฟาริสีได้ออกกฎเกณฑ์มากมายขยายความบทบัญญัติ
ในสมัยพระเยซูเจ้ามีธรรมบัญญัติมากถึง 613 ข้อ ในหมู่ชาวยิวจึงมีการถกเถียงกันมาช้านานว่า
“ธรรมบัญญัติข้อใดสำคัญที่สุด” สำนักของอาจารย์ฮิลเลล (Hillel)
พูดอย่างหนึ่ง ขณะที่สำนักของอาจารย์กามาลิเอล (Gamaliel)
พูดอีกอย่าง และพระวรสารวันนี้ธรรมาจารย์คนหนึ่งได้ถามพระเยซูเจ้าเกี่ยวกับเรื่องนี้
คำตอบของพระเยซูเจ้าทำให้ทุกคนตาสว่างและเข้าใจถึงแก่นแท้ของบทบัญญัติ
พระเยซูเจ้ามิได้อ้างบทบัญญัติข้อใดข้อหนึ่งเพราะทุกข้อล้วนสำคัญ
แต่พระองค์ได้อ้างหนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ 6:5 และหนังสือเลวีนิติ 19:18
“ท่านจะต้องรักองค์พระผู้เป็นเจ้าของท่าน...
และท่านจะต้องรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง” นี่คือบทบัญญัติที่ทรงประทานแก่ชาวอิสราแอลผ่านทางโมเสส
และเป็นหลักคำสอนที่สำคัญของพระเยซูเจ้า นั่นคือ รักพระเจ้าสิ้นสุดจิตใจ
สุดวิญญาณ สุดสติปัญญาและสุดกำลัง และรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเอง (มก 12:30-31)
พระเยซูเจ้าทรงสรุปบทบัญญัติของพระเจ้าให้เหลือเพียงสองประการ
และทรงยืนยันหนักแน่นว่าไม่มีบทบัญญัติข้อใดยิ่งใหญ่กว่าบทบัญญัติสองข้อนี้ หากเรารักพระเจ้าเราจะทำทุกอย่างเพื่อพระองค์
แต่อะไรสำคัญที่สุดในชีวิตของเรา เราได้ทำทุกอย่างในแต่ละวันเพื่อพระเจ้าบ้างไหม
การรักเพื่อนมนุษย์เหมือนรักตนเองเช่นกัน เราคิดถึงผลประโยชน์ส่วนตัวมากกว่าเพื่อนพี่น้องหรือเปล่า
เราได้ปฏิบัติกิจเมตตาต่อเพื่อนพี่น้องที่เดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือหรือไม่
พระเยซูเจ้าทรงวางบทบัญญัติสองประการเข้าด้วยกัน
ในความสัมพันธ์ที่มนุษย์มีต่อพระเจ้าและต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน โดยทรงขยายความหมายของคำว่า
“เพื่อนมนุษย์” ให้กว้างออกไปสู่มนุษย์ทุกคน เพราะทุกคนคือลูกของพระเจ้าที่ทรงรักโดยไม่แบ่งแยก
ชีวิตมนุษย์ในโลกจึงเป็นของประทานจากพระเจ้า เพื่อให้เราสามารถเติบโตในความรักของพระเจ้าและความรักต่อเพื่อนมนุษย์
ซึ่งถือเป็นศูนย์กลางของบทบัญญัติและต้องไปด้วยกันเหมือนเหรียญที่มีสองด้าน
พระเยซูเจ้าได้ให้คำตอบที่ชัดเจนกับเราในวันนี้ว่า
“การรักพระเจ้าและรักเพื่อนมนุษย์คือแก่นแท้ของชีวิตคริสตชน”
ซึ่งไม่เพียงตอบคำถามของชาวฟาริสีเท่านั้น
แต่ยังได้ให้หลักปฏิบัติสำหรับเราทุกยุคทุกสมัย
การรักพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์จะต้องเป็นแรงจูงใจและนำทางชีวิตเรา ทั้งในคำพูดและการกระทำ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในการให้อภัย การให้กำลังใจ การร่วมทุกข์ร่วมสุข
และการแบ่งปันช่วยเหลือผู้ที่กำลังประสบความทุกข์ยากเดือดร้อน
พระเยซูเจ้าทรงทำให้ความหมายของความรักนี้ให้เด่นชัดยิ่งขึ้น ด้วยแบบอย่างแห่งความรักของพระองค์บนไม้กางเขน
“นี่คือบทบัญญัติของเรา ให้ท่านทั้งหลายรักกันและกัน เหมือนดังที่เรารักท่าน”
(ยน
15:12) เราถูกเรียกร้องให้รักตามมาตรฐานเดียวกันกับพระองค์
และทรงยืนยันกับเราวันนี้ว่า การรักพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์มีคุณค่ามากกว่าเครื่องเผาบูชาหรือเครื่องสักการบูชาใดๆ
(มก 12:33) ดังนั้น เราต้องเดินในหนทางแห่งความรักของพระเจ้า มองเห็นพระองค์ในผู้อื่น และปฏิบัติต่อกันด้วยความรักตามแบบอย่างของพระองค์
คุณพ่อขวัญ
ถิ่นวัลย์
khuanthinwan@gmail.com
San Tomasso Ashram, วัดป่าพนาวัลย์
7 มิถุนายน 2017ภาพประกอบ: เด็กรับศีลมหาสนิทครั้งแรก, วัดแม่พระแห่งภูเขาการ์แมล ป่าพนาวัลย์; 2017-03-19
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น