ความเกลียดชังและการเบียดเบียน
|
วันเสาร์
สัปดาห์ที่ 5 เทศกาลปัสกา
|
กจ 16:1-10
ยน 15:18-21
|
พระเยซูเจ้าตรัสกับเราในพระวรสารวันนี้ “ถ้าโลกเกลียดชังท่านทั้งหลาย
ก็จงรู้ไว้เถิดว่าโลกเกลียดชังเราก่อนแล้ว... ถ้าเขาเบียดเบียนข่มเหงเรา
เขาก็จะเบียดเบียนข่มเหงท่านทั้งหลายด้วย” (ยน 15: 18, 20) คำว่า “โลก” ในพระคัมภีร์หมายถึงสังคมของคนต่างศาสนาที่ดำเนินชีวิตตรงข้ามกับพระประสงค์ของพระเจ้า
และเมื่อพระเยซูเจ้าพูดถึงการเบียดเบียนข่มเหง พระองค์หมายถึงความยากลำบากและการเบียดเบียน ที่บรรดาศิษย์ได้รับจากเงื้อมมือของชาวยิวและชาวโรมันในการประกาศคำสอนของพระองค์
เมื่อศิษย์ของพระคริสตเจ้าเชื่อและปฏิบัติตามพระประสงค์ของพระเจ้า
ชีวิตของเขาจึงตรงข้ามวิธีปฏิบัติของคนทั่วไป
เพราะพวกเขาตระหนักว่ามีแต่พระคริสตเจ้าเท่านั้นที่สำคัญและยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของพวกเขา
ทำให้ชีวิตและวิธีปฏิบัติของพวกเขากลายเป็นความเกลียดชังที่นำไปสู่การเบียดเบียนข่มเหง
ซึ่งเกิดขึ้นอย่างรุนแรงยาวนานตลอดสามร้อยปี ในระยะเริ่มแรกของการก่อตั้งพระศาสนจักร
พระเจ้าทรงรักโลกแต่โลกเกลียดพระองค์ ถึงกระนั้นพระองค์ยังส่งพระบุตรแต่องค์เดียวมาบังเกิดในโลกเพื่อไถ่โลกให้รอดพ้น
ดังนั้นศิษย์ของพระคริสตเจ้าแม้จะอยู่ในโลกแต่ต้องไม่เป็นของโลก ชีวิตและวิธีปฏิบัติของเราจะต้องเดินตามแนวทางและวิธีปฏิบัติของพระเยซูเจ้า
ด้วยการเลียนแบบและปฏิบัติตามคำสอนของพระองค์
พระเยซูเจ้าทรงท้าทายเรามิให้พึงพอใจกับความสุขฝ่ายโลกที่นำไปสู่ความชั่ว
ซึ่งตรงข้ามอย่างสิ้นเชิงกับแผนการและพระประสงค์ของพระเจ้า แต่ให้เราได้ดำเนินชีวิตตามคำสอนและพระประสงค์ของพระองค์
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในความรัก การรับใช้และการให้อภัยซึ่งกันและกัน พร้อมที่จะยอมรับความทุกข์ยากลำบากเพื่อเห็นแก่ความรักของพระเจ้า
มีเพียงสิ่งนี้เท่านั้นที่นำไปสู่ความสุขแท้ ซึ่งเริ่มแล้วตั้งแต่ในโลกนี้และบรรลุถึงความสมบูรณ์ในสวรรค์
คุณพ่อขวัญ
ถิ่นวัลย์
khuanthinwan@gmail.com
San Tomasso Ashram, วัดป่าพนาวัลย์
29 เมษายน 2016
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น