พวกเราจะไปหาใครเล่า

พวกเราจะไปหาใครเล่า

วันเสาร์ สัปดาห์ที่ 3 เทศกาลปัสกา

กจ 9:31-41 ยน 6:60-69

หนังสือกิจการอัครสาวกในบทอ่านแรกบอกให้เราทราบว่า หลังการกลับใจของเซาโลได้บังเกิดสันติภาพขึ้นทั่วแค้วนยูเดีย กาลิลีและสะมาเรีย พระศาสนจักรซึ่งเพิ่งก่อตั้งค่อยๆ เติบโตขึ้นโดยการนำของพระจิตเจ้าที่ทำงานผ่านบรรดาอัครสาวก โดยเฉพาะอย่างยิ่งเปโตรในฐานะที่เป็นผู้นำพระศาสนจักร ที่ทำหน้าที่รวบรวมกลุ่มคริสตชนในที่ต่างๆ เข้าด้วยกัน ด้วยการเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจ

พระเจ้าได้ใช้เปโตรเป็นเครื่องมือ แสดงให้เห็นถึงความรักและความดีบริบูรณ์ของพระองค์ผ่านทางอัศจรรย์ต่างๆ เช่น การรักษาไอเนอัสที่เป็นอัมพาตที่เมืองลิดดา และการปลุกหญิงม่ายที่ชื่อทาบีธาที่เมืองยัฟฟาให้ฟื้นจากความตาย เปโตรตระหนักดีว่าเป็นพระเจ้าที่ทรงทำงานและเครื่องหมายอัศจรรย์ต่างๆ โดยมีท่านเป็นเครื่องมือ เราต้องตระหนักเช่นเดียวกันว่าเราเป็นเพียงเครื่องมือของพระเจ้า ปราศจากพระองค์เราไม่สามารถทำอะไรได้เลย

ในพระวรสารวันนี้ได้บันทึกการสนทนาระหว่างพระเยซูเจ้ากับเปโตร ภายหลังจากที่พระองค์ได้ตรัสสอนเรื่องศีลมหาสนิทที่ยากแก่การเข้าใจ โดยเฉพาะพระวาจาที่พูดถึงกินเนื้อ และดื่มโลหิตของพระองค์เอง ทำให้บรรดาศิษย์ของพระองค์แตกออกเป็นสองพวก พวกหนึ่งรับไม่ได้ จึงเลิกติดตามและจากพระองค์ไป พระองค์จึงตรัสถามบรรดาอัครสาวกว่า “ท่านทั้งหลายจะไปด้วยหรือ”

เปโตรที่พระเยซูเจ้าทรงแต่งตั้งให้เป็นหัวหน้าอัครสาวก ได้ยืนยันหนักแน่นด้วยความเชื่อแทนบรรดาอัครสาวกว่า “พระเจ้าข้า พวกเราจะไปหาใครเล่า พระองค์มีพระวาจาแห่งชีวิตนิรันดร พวกเราเชื่อและรู้ว่าพระองค์ทรงเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า” (ยน 6:68-69) พระเยซูเจ้าจะต้องยิ่งใหญ่และสำคัญที่สุดในชีวิตของเรา ที่เราจะต้องเชื่อและวางใจอย่างเต็มเปี่ยมเพียงผู้เดียว  ไม่มีใครที่เราจะไปหาได้อีก

คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์

khuanthinwan@gmail.com

San Tomasso Ashram, วัดป่าพนาวัลย์
15 เมษายน 2016