การสำนึกพระคุณพระเจ้า
|
อาทิตย์
สัปดาห์ที่ 28 เทศกาลธรรมดา
ปี C
|
2 พกษ 5:14-17
2 ทธ 2:8-13
ลก 17:11-19
|
บทนำ
อาจารย์ชาวยิว (Rabbi) คนหนึ่งถามประกาศกว่า “ฉันจะพบพระเมสสิยาห์ได้ที่ไหน” ประกาศกตอบว่า “ที่ประตูเมืองท่ามกลางคนโรคเรื้อน” อาจารย์ชาวยิวถามต่อว่า “พระองค์ไปทำอะไรที่นั่น” ประกาศกตอบว่า “พระองค์ทรงเปลี่ยนผ้าพันแผลให้พวกเขา” นี่คือมุมมองเกี่ยวกับพันธกิจของพระผู้ไถ่ในทัศนะของ ลอเรนซ์ คุสชเนอร์ (Laurence Kushner) นักเขียนและอาจารย์ชาวยิวในอเมริกา
เราเห็นภาพพจน์นี้อย่างเด่นชัดในตัวพระเยซูเจ้าผู้เสด็จมาตามหาคนบาป
เป็นเพื่อนกับคนถูกทอดทิ้งและถูกตัดขาดจากสังคม
สมัยก่อนโรคเรื้อนถือเป็นโรคติดต่อร้ายแรงมาก
เป็นโรคที่สังคมรังเกียจ คนเป็นโรคเรื้อนเป็นบุคคลน่าสงสารเหมือนตายทั้งเป็น เพราะต้องตัดขาดจากครอบครัว
เพื่อนฝูง และสังคม ต้องแยกตัวออกไปอยู่ในที่เฉพาะ กฎหมายของโมเสสกำหนดว่า “ให้บุคคลที่เป็นโรคเรื้อนสวมเสื้อผ้าที่ขาด
และให้ปล่อยผม... แล้วร้องว่า ‘มีมลทิน มีมลทิน’” (ลนต 13:45) เพื่อให้คนอื่นรู้ และ “ต้องแยกไปอยู่นอกค่าย” (ลนต 13:46; กดว 5:3) เพื่อป้องกันคนอื่นติดเชื้อ
คำว่า “โรคเรื้อน” ในพระคัมภีร์หมายถึงโรคผิวหนังทุกชนิดที่มีอาการพุพอง
ในบรรดาคนโรคเรื้อนสิบคนที่มาหาพระเยซูเจ้า มีอย่างน้อยหนึ่งคนเป็นชาวสะมาเรีย (ลก 17:16)
โดยทั่วไปชาวยิวไม่คบค้ากับชาวสะมาเรียเพราะถือว่า ชาวสะมาเรียเป็นยิวไม่บริสุทธิ์เนื่องจากแต่งงานกับคนต่างศาสนา นอกนั้น คำว่า “ชาวสะมาเรีย” ยังเป็นคำแสดงความเกลียดชังและเหยียดหยามคนละเมิดบทบัญญัติ
ใครไม่รักษาธรรมบัญญัติมักถูกตราหน้าว่าเป็น “ชาวสะมาเรีย” แต่เมื่อเป็นโรคเรื้อนไม่มีการแบ่งแยกเชื้อชาติ
สิ่งเดียวที่ทุกคนต้องการคือการรักษาให้หาย
1.
การสำนึกพระคุณพระเจ้า
พระวาจาของพระเจ้าวันนี้
พูดถึงคนโรคเรื้อน 11 คนที่ได้รับการรักษาให้หาย
คนหนึ่งคือนาอามานชาวซีเรียในหนังสือพงษ์กษัตริย์ และอีกสิบคนในพระวรสาร
แต่มีเพียง “นาอามาน” และ “ชาวสะมาเรีย” ที่กลับมาขอบพระคุณพระเจ้า
ทั้งสองเป็นชาวต่างชาติที่ชาวยิวถือว่าเป็นคนบาป
บ่อยครั้งคนที่เรามองว่าเป็นคนไม่ดี กลับสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระเจ้ามากกว่าคนชอบธรรม
นักบุญเปาโลได้แนะนำทิโมธีให้สำนึกพระคุณพระเจ้า
แม้ในห้วงเวลาแห่งความทรมานด้านร่างกาย และท่ามกลางความยากลำบากต่าง ๆ
อันเนื่องมาจากการประกาศข่าวดี พระวรสารวันนี้
พระเยซูเจ้าทรงรู้สึกยินดีที่ได้ยินชาวสะมาเรียสรรเสริญพระเจ้า
สำหรับสิ่งยิ่งใหญ่ที่เกิดขึ้นในชีวิตของเขา พระองค์ทรงคาดหวังอีกเก้าคนทำเช่นเดียวกัน
แต่พวกเขาไม่สำนึกพระคุณพระองค์
สิ่งที่พวกเขาต้องการคือใบรับรองจากพระสงฆ์ว่าหายจากโรคเรื้อนแล้ว
ไมสเตอร์
เอ็คคาร์ต (Meister
Eckhart) นักเทววิทยาชาวเยอรมัน เขียนว่า “คำภาวนาที่สำคัญที่สุดในโลกยาวเพียงสองพยางค์คือคำว่า ‘ขอบคุณ’ แต่ดูเหมือนในสังคมที่เราอยู่จะใช้คำนี้น้อยมาก
ไม่ใช่แต่กับพระเจ้าเท่านั้นแต่กับคนอื่นด้วย” บรรดาปิตาจารย์สอนว่า “พระเจ้ามีที่ประทับอยู่สองแห่งคือ ในสวรรค์และในใจคนสำนึกพระคุณ” คริสตชนควรขอบพระคุณพระเจ้า เราอธิษฐานภาวนาถึงพระองค์ทุกวันเพราะตระหนักว่า เราได้รับพระพรจากพระองค์
2.
บทเรียนสำหรับเรา
พระวาจาของพระเจ้าวันนี้ได้ให้บทเรียนสำคัญสำหรับเราหลายประการ
ในการนำไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน
ประการแรก เราต้องสำนึกพระคุณพระเจ้า ทุกสิ่งที่เรามีและทุกอย่างที่เราเป็นล้วนแล้วแต่เป็นของประทานจากพระเจ้า
ดังนั้น เราต้องขอบคุณพระองค์สำหรับความรักยิ่งใหญ่ เราไม่สามารถทำอะไรได้โดยลำพัง “เพราะถ้าไม่มีเรา
ท่านก็ทำอะไรไม่ได้เลย” (ยน 15:5) อีกทั้ง ต้องสำนึกพระคุณพระเจ้าด้วยการให้อภัยผู้อื่น แสดงให้เห็นความรักและความเมตตากรุณาของพระองค์ต่อผู้อื่น
ในความกตัญญูต่อบิดามารดา ครูบาอาจารย์ และผู้มีพระคุณต่อเรา
ประการที่สอง เราต้องมั่นมาร่วมพิธีบูชาขอบพระคุณวันอาทิตย์ เพื่อเฉลิมฉลองศีลมหาสนิทซึ่งหมายถึง “การขอบพระคุณ” เป็นการขอบพระคุณพระเจ้าสำหรับความรักยิ่งใหญ่ของพระเยซูเจ้า ผู้มอบพระองค์เป็นอาหารเลี้ยงวิญญาณของเรา
ทำให้เรากลายเป็นประชากรของพระเจ้า อีกทั้ง
ขอบพระคุณพระจิตเจ้าที่นำพระพรแห่งการประทับอยู่ของพระองค์ไปสู่ผู้อื่น
ด้วยการแบ่งปันเวลาและความรู้ความสามารถต่าง ๆ กับทุกคนในวัดและหมู่คณะของเรา
ประการที่สาม เราต้องรักษาโรคเรื้อนฝ่ายจิตใจ เราอาจไม่ได้ป่วยเป็นโรคเรื้อนด้านร่างกาย แต่บางทีเราอาจกำลังทนทุกข์เพราะโรคเรื้อนฝ่ายจิตใจซึ่งเป็นผลของบาป
ทำให้เราเป็นมลทินกลายเป็นผู้ไม่บริสุทธิ์ พระเยซูเจ้าทรงต้องการรักษาเราให้หายจากโรคเรื้อนแห่งบาปนี้
เราต้องมาหาพระองค์ผ่านทางศีลแห่งการคืนดี
เพื่อขอให้พระองค์เยียวยารักษาเราให้หายจากโรคเรื้อนแห่งบาป ความอยุติธรรม
ความเกลียดชัง และอคติในใจเรา
บทสรุป
พี่น้องที่รัก เรื่องคนโรคเรื้อนและการได้รับการรักษาให้หายอย่างอัศจรรย์
สอนเราให้สำนึกพระคุณ ซึ่งมีเพียงชาวต่างชาติสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณและกลับมาขอบพระคุณพระเจ้า
นั่นคือ นาอามาน ชาวซีเรียที่สำนึกว่า พระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลคือพระเจ้าแท้ และ ชาวสะมาเรีย ที่สำนึกพระคุณพระเยซูเจ้า
ขณะที่คนโรคเรื้อนอีกเก้าคนไม่ได้มาขอบพระคุณพระองค์
พระเจ้าทรงรักและดูแลเอาใจใส่เราตลอดนิรันดร์
สิ่งเดียวที่เราสามารถตอบสนองความรักหาขอบเขตมิได้ของพระองค์คือ การสำนึกพระคุณ เช่นเดียวกับนาอามานชาวซีเรียและชาวสะมาเรีย ศิษย์พระคริสต์ต้องขอบพระคุณพระเจ้าอยู่เสมอ
สำหรับความช่วยเหลือและการประทับอยู่ของพระองค์ในชีวิตของเรา
ประกาศถึงการให้อภัยไม่สิ้นสุดและความรักหาที่สุดมิได้ของพระองค์
ท่ามกลางพี่น้องที่อยู่รอบข้าง ในครอบครัว ที่ทำงาน หมู่คณะ และชุมชนวัดของเรา
คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์
khuanthinwan@gmail.com
วัดแม่พระแจกจ่ายพระหรรษทาน ดอนม่วย,
สกลนคร
12 ตุลาคม 2019
ภาพ : การสวดสายประคำตามบ้าน, ชุมชนวัดโนนค้อ, สกลนคร; 2019-10-01
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น