นักบุญฟรังซิส
เซเวียร์ ธรรมทูตผู้ยิ่งใหญ่
3 ธันวาคม
ฉลอง
น.ฟรังซิส เซเวียร์
|
1 คร 9:16-19, 22-23
มก 16:15-20
|
วันนี้พระศาสนจักรให้เราทำการฉลองนักบุญฟรังซิส เซเวียร์
ธรรมทูตผู้ยิ่งใหญ่ พระสงฆ์และองค์อุปถัมภ์ของมิสซัง เนื่องมาจากงานแพร่ธรรมที่ท่านได้ประกาศกับผู้คนจำนวนมาก
ที่มีความแตกต่างกันด้านภาษาและวัฒนธรรมตามหมู่บ้านต่าง ๆ ที่อยู่ห่างไกล
ในห้วงเวลาที่การเดินทางเป็นไปด้วยความยากลำบาก ท่านได้ไปประกาศพระวรสารในประเทศอินเดีย
อาณานิคมของโปรตุเกสในคาบสมุทรมาลายู อินโดนีเซีย และญี่ปุ่น
ฟรังซิส เซเวียร์ เป็นชาวสเปน
เกิดในตระกูลสูงแห่งอาณาจักรนาวาราทางตอนเหนือของสเปน เป็นเพื่อนของนักบุญอิกญาซีโอแห่งโลโยลา
ผู้ตั้งคณะเยสุอิต หลังบวชเป็นพระสงฆ์ได้เดินทางไปแพร่ธรรมที่เมืองกัว (Goa) ประเทศอินเดีย
ออกเดินทางจากกรุงลิสบอน 7 เมษายน 1541 ใช้เวลาเดินทาง 13 เดือน ต่อมาได้เดินทางไปมะละกาและเกาะโมลูกัส
ที่มะละกาได้พบกับชาวญี่ปุ่นชื่อ “อันจิโร” (Anjiro) ทำให้เกิดแรงบันดาลใจในการไปแพร่ธรรมที่ประเทศญี่ปุ่น
ฟรังซิส เซเวียร์ ได้เดินทางไปญี่ปุ่นถึงเมืองคาโกชิมาเมื่อ
15 ธันวาคม 1549 การแพร่ธรรมเกิดผลดีมาก
ต่อมาเมื่อทราบว่า วัฒนธรรมญี่ปุ่นคล้ายคลึงกับวัฒนธรรมจีนได้คิดไปแพร่ธรรมในจีน
เหตุการณ์ช่วงนี้มีความสำคัญต่อประวัติศาสตร์ราชอาณาจักรสยาม นั่นคือ ความตั้งใจเข้ามาในสยามเพื่อเดินทางต่อไปยังประเทศจีน
โดยขอให้รัฐบาลโปรตุเกสช่วยให้สามารถร่วมเดินทางไปกับคณะทูตของพระเจ้าแผ่นดินสยาม
ที่ส่งไปเจริญสันถวไมตรีกับจักรพรรดิจีน
ฟรังซิส เซเวียร์ ไม่สามารถเดินทางไปแพร่ธรรมในจีนได้เพราะป่วยหนักและสิ้นใจเมื่อ
3 ธันวาคม 1552 ที่เมืองซานเซียน
พร้อมกับกล่าวคำพูดสุดท้ายว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า
ลูกมีความเชื่อมั่นในพระองค์ตลอดมา ลูกจะไม่มีวันสับสนชั่วนิรันดร์” ผู้ติดตามได้ฝังร่างของท่านไว้ที่ซานเซียน
สองเดือนต่อมาได้มีการขุดศพของท่านและพบว่าไม่เน่าเปื่อย ได้นำมาที่มะละกาและส่งต่อไปเก็บรักษาไว้ที่เมืองกัวในอินเดีย
ส่วนมือขวาที่ล้างบาปผู้คนมากกว่าสามหมื่นคนได้แยกไปเก็บไว้ที่วิหารพระเยซูเจ้า
ศูนย์กลางของคณะเยซูอิตที่กรุงโรม ประเทศอิตาลี
แม้ฟรังซิส เซเวียร์มิได้เดินทางมาสยามอย่างความตั้งใจ
เพียงแค่เอ่ยชื่อสยามในจดหมายของท่านเท่านั้น แค่นี้นับว่าเป็นเกียรติต่อพระศาสนจักรสยามแล้ว
เพราะอย่างน้อยที่สุดในใจของท่านมีเราชาวสยามอยู่ นอกนั้น
ท่านยังได้ช่วยคลี่คลายข้อข้องใจเกี่ยวกับชื่อ “สยาม” นั่นคือ ชื่อสยามอาจไม่เป็นที่รู้จักของชาวสยาม
แต่เป็นคำที่ชาวต่างชาติใช้เรียกชื่อประเทศของเรา
ชีวิตของนักบุญฟรังซิส เซเวียร์ เป็นบทเรียนล้ำค่าสำหรับคริสตชนในปัจจุบัน
เรามีหน้าที่ประกาศข่าวดีแก่ทุกคนที่อยู่รอบข้างเรา และใช้ทุกโอกาสในการนำผู้อื่นให้มารู้จักพระเยซูเจ้า
นี่คือกระแสเรียกและงานของเรา คริสตชนแต่ละคนสามารถเป็นข้ารับใช้ของพระเยซูเจ้าเช่นเดียวกับท่าน
ที่ได้ใช้เวลาทั้งหมด ความพยายามทุกอย่าง
และชีวิตจนลมหายใจสุดท้ายในการนำประชาชนให้มาพบพระเยซูเจ้า
นักบุญฟรังซิส เซเวียร์ สำนึกในหน้าที่ประกาศข่าวดีเช่นเดียวกับนักบุญเปาโลที่ว่า
“หากข้าพเจ้าไม่ประกาศข่าวดี ข้าพเจ้าย่อมได้รับความวิบัติ” (1 คร 9:16) และ
“ข้าพเจ้าทำทุกอย่างเพราะเห็นแก่ข่าวดี” (1 คร 9:23) ศิษย์พระคริสต์ต้องสำนึกในหน้าที่ประกาศข่าวดี
เจริญชีวิตประกาศข่าวดีใหม่ตามบทบาทและหน้าที่ของแต่ละคน
ผ่านทางแบบอย่างชีวิตดีงามของเรา และบอกเล่าเรื่องราวของพระเยซูเจ้าให้ผู้อื่นได้รับรู้
คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์
khuanthinwan@gmail.com
วัดแม่พระแจกจ่ายพระหรรษทาน
ดอนม่วย, สกลนคร
2 ธันวาคม 2018
ที่มาภาพ : http://www.sfxmedina.com/parish/wp-content/uploads/2014/12/150th-50_medium.jpg
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น