ความโศกเศร้าและความยินดี
วันพฤหัสบดี
สัปดาห์ที่ 6 เทศกาลปัสกา
|
กจ 18:1-8
ยน 16:16-20
|
บทอ่านแรกหนังสือกิจการอัครสาวก
บอกให้เราทราบถึงความล้มเหลวของการประกาศพระวรสารที่กรุงเอเธนส์ เนื่องจากชาวเอเธนส์ภูมิใจในความฉลาดรอบรู้ของตน
และไม่ต้องการพระเจ้า นักบุญเปาโลได้เดินทางกลับไปเมืองโครินทร์ ที่ซึ่งทำให้เปาโลได้กลับมาสู่ความเป็นจริงแห่งชีวิต
และได้พบกับชาวยิวชื่ออาควิลาและปริสซิลลา สองสามีภรรยาที่เคยใช้ชีวิตอยู่ที่กรุงโรมและมีอาชีพในการทำกระโจมขาย
เปาโลได้พักอยู่และทำกระโจมกับอาควิลาและปริสซิลลาซึ่งเป็นอาชีพเดิมของตน แม้ต้องทำงานหาเลี้ยงชีพ แต่สิ่งที่เปาโลไม่เคยทิ้งคือการประกาศข่าวดี
ทุกวันสับบาโตได้ไปที่ศาลาธรรม ชักชวนชาวยิวและชาวกรีกให้มาเชื่อพระเจ้า แม้พบกับความล้มเหลว
แต่ไม่ละความพยายาม ทำหน้าที่ของตนอย่างเต็มที่ เปาโลทำให้เราตระหนักว่าการทำงานเป็นสิ่งที่มีเกียรติ
มีคุณค่า และไม่เป็นภาระให้ใคร อีกทั้ง ต้องเป็นพยานถึงข่าวดีในชีวิตประจำวัน
พระวรสารวันนี้ พระเยซูเจ้าได้บอกบรรดาศิษย์ว่า
“อีกไม่นาน” ซึ่งเป็นการบอกถึงสิ่งที่จะเกิดกับพระองค์ บนเส้นทางที่ยากลำบากสู่เขากัลวารีโอ
เพื่อรับทรมานและสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน ก่อนหน้านั้นพระองค์ได้บอกพวกเขาให้ทราบล่วงหน้าแล้วว่า
“บุตรแห่งมนุษย์จะถูกมอบแก่คนต่างศาสนา... เขาเหล่านั้นจะโบยตีพระองค์และฆ่าพระองค์เสีย
แต่ในวันที่สามพระองค์จะกลับคืนพระชนมชีพ” (ลก 18:32-33)
แต่พวกเขาไม่เข้าใจ
ความเชื่อของบรรดาศิษย์กำลังถูกท้าทาย
เมื่อพวกเขาได้มีประสบการณ์ถึงพระทรมานและการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า
ตอนนี้พวกเขารู้สึกเป็นทุกข์โศกเศร้า ขณะที่โลกยินดี แต่อีกไม่นานความโศกเศร้าจะกลายเป็นความยินดี
เป็นความยินดีที่จีรังยั่งยืน นี่คือธรรมล้ำลึกปัสกาซึ่งเป็นความเชื่อและความหวังของคริสตชน
ที่ต้องมีประสบการณ์และแบ่งปันกับคนอื่น ผ่านทางกางเขนเท่านั้น ทำให้เราได้พบแสงสว่างและความยินดี
คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์
khuanthinwan@gmail.com
San Tomasso Ashram, วัดป่าพนาวัลย์
24 พฤษภาคม 2017
ภาพประกอบ: น้ำตาแห่งความยินดี ของคริสตชนคนหนึ่งที่บ้านดงบัง อ.เจริญศีลป์ หลังได้รับศีลเจิมคนไข้และศีลมหาสนิท; 2017-05-23
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น