อย่ากลัวเลย
|
เสาร์ สัปดาห์ที่ 14 เทศกาลธรรมดา |
อสย 6:1-8 มธ 10:24-33 |
บทอ่านแรกเกี่ยวกับนิมิตการเรียกประกาศกอิสยาห์ให้มาทำงานรับใช้พระเจ้า
เป็นข้อความที่ทรงพลังที่พูดถึงความศักดิ์สิทธิ์ของพระเจ้า
ความเป็นจริงของความบาปของมนุษย์ และความเป็นไปได้ของการไถ่บาปและการเรียก
เชิญชวนให้เรามองเห็นตนเองตามความเป็นจริง ยอมรับพระหรรษทานของพระเจ้า ใคร่ครวญและตอบรับการเรียกของพระองค์ด้วยความเต็มใจ
เรายินดีตอบว่า “ข้าพเจ้าอยู่นี่
โปรดส่งข้าพเจ้าไปเถิด” เยี่ยงประกาศกอิสยาห์ไหม
พระวารสารวันนี้พูดถึงการเปรียบเทียบของพระเยซูเจ้าระหว่างศิษย์กับอาจารย์
เป็นการเปรียบเทียบที่เห็นภาพชัดเจน “ศิษย์ย่อมไม่อยู่เหนืออาจารย์ และผู้รับใช้ย่อมไม่อยู่เหนือนาย” (มธ 10:24) โดยเฉพาะในสังคมไทยที่ให้ความเคารพครูบาอาจารย์
ผู้ให้ความรู้และมีพระคุณต่อศิษย์ ในการอบรมบ่มเพาะและถ่ายทอดความรู้ให้ศิษย์เพื่อนำไปต่อยอดและใช้ในชีวิต
เราคริสตชนในฐานะศิษย์พระคริสต์ต้องเชื่อฟัง ปฏิบัติตาม และเลียนแบบพระองค์ผู้เป็นอาจารย์
พระเยซูเจ้าทรงสั่งสอนบรรดาศิษย์
ที่ทรงส่งไปประกาศข่าวดีและรักษาคนเจ็บป่วย ทรงแนะนำพวกเขาให้ดำเนินชีวิตเรียบง่าย
หลังจากได้ทำนายถึงการต่อต้านและการเบียดเบียนที่พวกเขาจะได้รับ
พระองค์ได้ให้กำลังใจพวกเขาให้มั่นคง ทรงย้ำกับพวกเขาถึงสามครั้งว่า “อย่ากลัว” ในพันธกิจของการประกาศข่าวดี เพราะพระองค์ทรงปกป้องคุ้มครองด้วยความรัก
และทรงเสริมกำลังด้วยความเมตตากรุณาภายใต้การนำของพระจิตเจ้า
พระเยซูเจ้าทรงสั่งสอนบรรดาศิษย์มิให้กลัวผู้ใด
หรือสิ่งใดด้วยเหตุผล 3 ประการ
1) ไม่มีใครขัดขวางความสำเร็จแห่งพันธกิจของพระองค์ เพราะความชั่วไม่อาจชนะความดีได้
ที่สุดแล้วการกระทำชั่วทั้งหลายย่อมถูกเปิดเผย “ไม่มีสิ่งใดที่ปิดบังไว้จะไม่ถูกเปิดเผย
ไม่มีสิ่งใดที่ซ่อนเร้นจะไม่มีใครรู้” (มธ 10:26)
2) ผู้เบียดเบียนไม่มีอำนาจเหนือวิญญาณ มีแต่พระเจ้าเท่านั้นที่ทรงอำนาจนิรันดร
เราควรเคารพเชื่อฟังพระองค์ผู้ไม่ทรงประสงค์ให้ใครสักคนเสียไป และไม่ควรกลัวพระองค์เพราะทรงเป็นองค์ความรักที่ปกป้องดูแลเราเสมอ
3) เรามีคุณค่ามากกว่าสิ่งใด ความรักหาที่สุดมิได้ของพระเจ้าได้ให้คุณค่าเรามากกว่าสิ่งใด
“อย่ากลัวเลย
ท่านมีค่ามากกว่านกกระจอกจำนวนมาก” (มธ 10:31) พระเจ้าทรงเป็นที่ลี้ภัยและป้อมปราการที่พร้อมช่วยเราเสมอในห้วงเวลาที่มีปัญหา
(สดด 27:1-2; 91:1-2)
เราต้องวางใจในพระเจ้าผู้เดียว
ผู้ทรงเป็นที่ลี้ภัยและป้อมปราการสำหรับเรา
โดยเฉพาะเวลาที่เผชิญปัญหาและความยากลำบากในชีวิต ศิษย์พระคริสต์ต้องประกาศองค์พระคริสตเจ้า ทั้งด้วยคำพูดและการกระทำผ่านทางชีวิตของตนโดยไม่กลัวสิ่งใด
เพราะชีวิตของเราอยู่ในพระหัตถ์และพระญาณเอื้ออาทรของพระเจ้า ผู้ทรงเอาพระทัยใส่
ปกป้องคุ้มครองและดูแลเรา “ข้าพเจ้ามีชีวิตอยู่
มิใช่ตัวข้าพเจ้าอีกต่อไป แต่พระคริสตเจ้าทรงดำรงอยู่ในตัวข้าพเจ้า” (กท 2:20)
คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์
ID LINE : dondaniele
วัดนักบุญยอแซฟ ดอนทอย-หนองสนุก, สกลนคร
12 กรกฎาคม 2024
ที่มาภาพ : https://mjdasma.blogspot.com/2020/07/reflection-for-july-11-saturday.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น