การลำดับความสำคัญก่อนหลัง

การลำดับความสำคัญก่อนหลัง

อาทิตย์ สัปดาห์ที่ 16 เทศกาลธรรมดา ปี C

ปฐก 18:1-1ก คส 1:24-28 ลก10:38-42

บทนำ

ดร. เจมส์ รว๊บ (Dr. James Rueb) ศาสตราจารย์ด้านการบริหารจัดการธุรกิจแห่งมหาวิทยาลัยฮาวาร์ด ได้กล่าวถึงเรื่องการลำดับความสำคัญก่อนหลังว่า หากแบ่งสิ่งสำคัญในชีวิตของมนุษย์ออกเป็น ลำดับ 1-2-3 คนส่วนใหญ่ใช้เวลาทั้งหมดในชีวิตกับสิ่งสำคัญลำดับสาม ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น คำตอบคือ อย่างแรก ลำดับสามง่ายต่อการทำให้สำเร็จ และอย่างที่สอง สร้างความภาคภูมิใจแก่ตนเองว่ากำลังทำบางสิ่งสำเร็จจริง ๆ

ในความเป็นจริง เราสรวลอยู่กับสิ่งสำคัญระดับรองตลอดทั้งวัน ซึ่งเป็นสิ่งไร้สาระ หาแก่นสารไม่ได้ และไม่เคยใส่ใจ หรือไปถึงสิ่งยิ่งใหญ่และสำคัญกว่า นี่คือบทเรียนสำคัญที่เราได้จากเรื่องราวของมารีย์และมารธา “อย่าปล่อยให้สิ่งที่ดี (ลำดับรอง) เข้ามาแทนที่สิ่งที่ดีที่สุด (ลำดับแรก)” ซึ่งสิ่งจำเป็นมีเพียงสิ่งเดียวและมารีย์ได้เลือกเอาส่วนดีที่สุด

หัวเรื่องสำคัญของบทอ่านวันนี้คือ การลำดับความสำคัญก่อนหลัง ชีวิตคริสตชนต้องแยกให้ได้ว่า “อะไรควรมาก่อน อะไรควรมาหลัง” ซึ่งกุญแจสำคัญของการลำดับความสำคัญก่อนหลังในชีวิตคริสตชนคือ พระเยซูเจ้าต้องมาก่อนสิ่งอื่นใด วิธีเดียวเพื่อเข้าใจบทเรียนนี้คือการใช้เวลาทุกวันเฉพาะพระพักตร์พระองค์ ต้อนรับ และฟังพระองค์ก่อนการลงมือทำอย่างอื่น

1.  การลำดับความสำคัญก่อนหลัง

มารธาเป็นหญิงเอาใจใส่เรื่องการบ้านการเรือน ไม่ใช่งานง่ายนักในการเตรียมอาหารสำหรับ 13 คน (พระเยซูเจ้าและอัครสาวกทั้งสิบสอง) มารธากระวนกระวายในการเตรียมอาหาร ขณะที่มารีย์นั่งอยู่แทบพระบาทพระเยซูเจ้า คอยฟังพระองค์ตรัสสอน มารธาบ่นกับพระองค์ถึงความประพฤติไม่เหมาะสม 2 อย่างของน้องสาว : 1) ตามธรรมเนียมยิวผู้หญิงไม่ไปนั่งฟังคำเทศน์สอนของอาจารย์ชาวยิว (รับบี) และ 2) งานของผู้หญิงคืองานบ้าน เตรียมอาหารอยู่ในครัว

พระเยซูเจ้าทรงใช้โอกาสดังกล่าวบอกให้เราทราบถึงสิ่งสำคัญ พระองค์ตรัสกับมารธาว่า “สิ่งที่จำเป็นมีเพียงสิ่งเดียว” (ลก 10:42) พระองค์มิได้ตำหนิมารธาถึงสิ่งที่เธอทำ เพราะหากไม่มีใครเตรียมอาหาร พระองค์และบรรดาสาวกคงหิว แต่พระองค์ทรงเตือนมารธาและช่วยให้ค้นพบความหมายของชีวิตว่า เป้าหมายแท้จริงของชีวิตมนุษย์คือ การเข้าอยู่ในพระอาณาจักรของพระเจ้า “มนุษย์มิได้ดำรงชีวิตด้วยอาหารเท่านั้น” (ลก 4:4) “อาหารของเราคือ การทำตามพระประสงค์ของผู้ทรงส่งเรามา” (ยน 4:34)

“มารธา” เปรียบได้กับคริสตชนมากด้วยพลัง มีกิจกรรมทำมากมาย ไม่ชอบชีวิตสงบเงียบและอธิษฐานภาวนาอยู่ที่บ้าน ปัญหาของคนกลุ่มนี้คือรับไม่ได้ที่เห็นคนอีกกลุ่มเอาแต่รำพึงภาวนาในอาราม หรือเฝ้าศีลอยู่ในวัด ใช้ชีวิตเงียบ ๆ “มารีย์” เปรียบได้กับคนกลุ่มนี้ พระดำรัสที่ว่า “มารีย์ได้เลือกเอาส่วนที่ดีที่สุด” (ลก 10:42) มิได้หมายความว่าทรงตัดสินว่า มารีย์เป็นฝ่ายถูก เพียงต้องการบอกว่า มารีย์รู้และเข้าใจเป้าหมายแท้จริงของชีวิต ซึ่งต้องหลอมรวมกิจกรรมทั้งสองอย่างเข้าด้วยกัน ทั้งงานหน้าที่ภายนอก และการปฏิบัติศาสนกิจ

2.  บทเรียนสำหรับเรา

พระวาจาของพระเจ้าวันนี้ได้ให้บทเรียนสำคัญสำหรับเราหลายประการ ในการนำไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน

ประการที่แรก การงานและการอธิษฐานภาวนาเป็นส่วนที่ขาดไม่ได้ แต่เหนือสิ่งอื่นใด ต้องมีที่สำหรับพระเจ้าในงานของเรา มีเวลาทำงานและมีเวลามาหาพระเจ้า หากเราจัดลำดับสองสิ่งนี้ในชีวิตประจำวันอย่างเหมาะสม เท่ากับว่า เราได้เปลี่ยนพระวาจาของพระเจ้าให้เป็นกิจการ เรากำลังเขียนพระวรสารด้วยชีวิตและกิจการที่เราทำ วัดและหมู่คณะของเราต้องการคนที่มีพลังเช่นนี้ในการขับเคลื่อนและเปลี่ยนแปลงสังคม

ประการที่สอง เราต้องเป็นผู้ฟังที่ดีเช่นเดียวกับมารีย์ สังคมทุกวันนี้เต็มไปด้วยปัญหาและความขัดแย้งเพราะไม่มีใครฟังใคร เราต้องเป็นผู้ฟังที่ดีทั้งที่บ้านและที่ทำงาน มารธาคือตัวแทนของคนที่กระตือรือร้นทำโน่นทำนี่จนไม่มีเวลาเงียบและฟังพระเจ้า คู่ชีวิต เพื่อนร่วมงาน หรือแม้แต่บุตรหลานของตน บางทีฟังแต่ได้ยิน ดังคำพูดที่ว่า “ความรักเริ่มที่บ้านและเริ่มจากการฟัง” ยิ่งเราฟังใครคนหนึ่งมากเท่าใด ความรักยิ่งเติบโตมากขึ้นเท่านั้น

ประการสุดท้าย เราต้องรับใช้พระเจ้าด้วยความเพียรเช่นเดียวกับมารธา บุคคลสำคัญของโลกมาจากคนที่ตระหนักว่า “ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น” ไม่ยอมแพ้อะไรง่าย ๆ : โทมัส อัลวา เอดิสัน ทำการทดลองกว่าพันครั้งจึงประดิษฐ์หลอดไฟได้สำเร็จ, โนอา เว็บสเตอร์ ต้องทำงานด้วยความเพียรกว่า 36 ปีจึงพิมพ์พจนานุกรมเว็บสเตอร์ได้เป็นฉบับแรก, ชิเชโรต้องฝึกพูดทุกวันเป็นเวลา 30 ปีจึงกลายเป็นนักพูดฝีปากกล้า การทำงานรับใช้พระเจ้าเราต้องทุ่มเท กระตือรือร้น และเพียรพยายามเช่นเดียวกัน

บทสรุป      

พี่น้องที่รัก พระเยซูเจ้าคือศูนย์กลางแห่งชีวิตคริสตชน ทรงปรารถนาเป็นแขกของกลุ่มคริสตชน และของเราแต่ละคน เราต้องเชื้อเชิญพระองค์ทุกวัน เพื่อให้พระองค์ประทับอยู่กับเราเสมอ ทั้งในเวลาของความยินดีและความยากลำบาก คริสตชนต้องหลอมรวมกิจกรรมงานหน้าที่ภายนอกและการปฏิบัติศาสนกิจเข้าด้วยกัน ดังคำกล่าวของนักบุญเบอร์นาร์ดที่ว่า “คนทำงานก็เหมือนคนอธิษฐานภาวนายกจิตใจขึ้นหาพระเจ้าด้วยแขนทั้งสองของเขา”

“สิ่งที่จำเป็นมีเพียงสิ่งเดียว” นั่นคือการอยู่กับพระเยซูเจ้า ฟังพระองค์ทุกวัน ผ่านทางพิธีบูชาขอบพระคุณที่เรามาร่วมทุกวันอาทิตย์ ในการอธิษฐานภาวนาร่วมกัน ทั้งในชุมชนวัด หมู่คณะ และครอบครัวของเรา ศิษย์พระคริสต์ต้องลำดับความสำคัญก่อนหลัง พระเจ้าต้องมาก่อนและสำคัญที่สุดในชีวิต สร้างบรรยากาศแห่งการประทับอยู่ของพระเยซูเจ้าท่ามกลางเรา ในความรักต่อกันและทัศนคติเชิงบวกที่มองเห็นพระเยซูเจ้าในผู้อื่น

คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์

khuanthinwan@gmail.com

วัดแม่พระแจกจ่ายพระหรรษทาน ดอนม่วย, สกลนคร

20 กรกฎาคม 2019

ที่มาภาพ : https://medium.com/@7hiddenmanna/please-interpret-luke-10-38-42-489d7a872037