เราเป็นปังทรงชีวิต
อาทิตย์
สัปดาห์ที่ 19 เทศกาลธรรมดา
ปี B
|
1 พกษ 19:4-8
อฟ 4:30-5:2
ยน 6:41-51
|
บทนำ
ไม่นานหลังจากคริสโตเฟอร์
โคลัมบัส (Christopher Columbus) ค้นพบทวีปอเมริกา
ข่าวลือได้แพร่กระจายไปทั่วประเทศสเปนว่าดินแดนใหม่มีน้ำพุที่ทำให้กลับเป็นหนุ่มเป็นสาวอีกครั้ง
นักสำรวจชาวสเปนแห่งศตวรรษที่ 16 นามฮวน ปอนเช เด เลออง (Juan Ponce de Leon) ได้แล่นเรือไปทวีปอเมริกาเพื่อค้นหาน้ำพุแห่งตำนานดังกล่าว แต่เขาไม่เคยพบน้ำพุนั้นเลย
ความคิดฝันของมนุษย์ตั้งแต่แรกต้องการมีชีวิตอยู่ตลอดไป
ไม่รู้จักตาย ไม่เว้นแม้แต่ในดินแดนปาเลสไตน์สมัยของพระเยซูเจ้า ดังนั้น
เมื่อได้ยินพระเยซูเจ้าพูดถึงชีวิตนิรันดรที่ไม่รู้จักตาย พวกเขาจึงหูผึ่ง
พากันหลั่งไหลไปฟังพระองค์ ชาวยิวมีความเชื่อว่ามี “ชีวิตหลังความตาย”
แต่พวกเขาไม่มีความคิดว่าชีวิตหลังความตายเป็นอย่างไร
1. เราเป็นปังทรงชีวิต
เราอยู่ในโลกที่ผู้คนหิวกระหายไม่เพียงอาหารฝ่ายกาย
แต่ยังหิวกระหายอาหารฝ่ายจิต เมื่อพระเยซูเจ้าประกาศว่า “เราเป็นปังทรงชีวิตที่ลงมาจากสวรรค์”
(ยน 6:51)
ได้เปิดเผยว่าพระองค์ทรงเป็นอาหารที่ให้ชีวิตคงอยู่ตลอดไป ซึ่งนำเราไปหาพระเจ้าระหว่างที่เดินทางในโลกนี้
ชาวยิวต่างวิพากษ์วิจารณ์ไม่เห็นด้วยเพราะรู้ว่าพระองค์เป็นใคร
มาจากไหน จนกระทั่งพระองค์กลับคืนพระชนมชีพจากความตาย พวกเขาจึงระลึกได้ถึงพระดำรัสนี้
“ปังทรงชีวิต” ที่พระเยซูเจ้าตรัส หมายถึงภาพล่วงหน้าของศีลมหาสนิทที่พระองค์ประทานแก่บรรดาศิษย์ในการเลี้ยงอาหารค่ำมื้อสุดท้าย
ทำให้พวกเขามีส่วนในชีวิตของพระเจ้าและลิ้มรสล่วงหน้าถึงชีวิตนิรันดร
“ใครที่กินปังนี้จะมีชีวิตอยู่ตลอดไป
และปังที่เราจะให้นี้คือเนื้อของเราเพื่อให้โลกมีชีวิต” (ยน 6:51) ทรงต้องการให้เราได้ต้อนรับพระองค์เข้ามาในจิตใจและกลายเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตพระเจ้า
เพื่อพระองค์ได้หล่อเลี้ยงจิตใจและวิญญาณของเรา
คริสตชนมาชุมนุมกันที่วัดทุกวันอาทิตย์
เพื่อฟัง “พระวาจา” ของพระเยซูเจ้า และหล่อเลี้ยงชีวิตของตนด้วยพระกายของพระองค์
“ปังทรงชีวิต” พระองค์ทรงเป็นท่อธารนิรันดรที่ประทับท่ามกลางเราขณะนี้ในพระวาจาและศีลมหาสนิท
ซึ่งเป็นศูนย์กลางของชีวิตคริสตชน และเครื่องหมายแห่งความเป็นหนึ่งเดียวกับพระเยซูเจ้าและเพื่อนพี่น้อง
ในศีลมหาสนิททำให้เรามีส่วนในพันธสัญญาแห่งความรักของพระเจ้า และมีประสบการณ์โดยตรงกับพระองค์
2. บทเรียนสำหรับเรา
พระวาจาของพระเจ้าวันนี้ ได้ให้บทเรียนสำคัญสำหรับเราหลายประการ
ในการนำไปปฏิบัติในชีวิต
ประการแรก เราต้องเป็นหนึ่งเดียวกับพระเยซูเจ้า ผู้ทรงต้องการประทับอยู่กับเราและเป็นส่วนหนึ่งแห่งชีวิตของเรา
พระองค์ได้ประทานพระองค์เองเป็นอาหารหล่อเลี้ยงชีวิตวิญญาณของเรา ใครที่กินปังนี้ก็เป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์และกับเพื่อนพี่น้อง
“เราเป็นอย่างที่เรากินเข้าไป” การรับปังทรงชีวิตทำให้เรามีส่วนในพันธสัญญาแห่งความรักของพระองค์
และมีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นกับพระองค์และเพื่อนพี่น้อง
ประการที่สอง เราต้องหมั่นรับศีลมหาสนิท เพื่อชีวิตฝ่ายจิตของเราจะได้เติบโตและเข้มแข็ง
ทำให้เราสามารถเจริญชีวิตและสานต่องานของพระเจ้าในโลก รับรู้ถึงพระประสงค์ของพระองค์
ตระหนักถึงธรรมล้ำลึกแห่งการประทับอยู่ของพระคริสตเจ้าท่ามกลางเรา
เป็นพลังสำหรับเราในการรักผู้อื่นและทำให้ความเชื่อของหมู่คณะเข้มแข็ง
สามารถต่อสู้และเอาชนะการประจญและหลีกหนีบาปต่างๆ ได้
ประการที่สาม เราต้องนำพระเยซูเจ้าไปสู่ผู้อื่น เมื่อเรารับศีลมหาสนิทเราได้กลายเป็นส่วนหนึ่งแห่งพระกายทิพย์ของพระคริสตเจ้าและเป็นผู้นำพระองค์ไปสู่ผู้อื่น
เราต้องไม่ทิ้งพระองค์ไว้ที่วัด
แต่นำพระองค์ออกไปในชีวิตจริงของเราทั้งที่บ้านและที่ทำงาน ชีวิตของเราต้องเป็นเครื่องหมายที่มองเห็นได้แห่งการประทับอยู่ของพระองค์
ด้วยการดำเนินชีวิตในความรัก ความเมตตากรุณา การให้อภัย
และการรับใช้ตามแบบอย่างของพระองค์
บทสรุป
พี่น้องที่รัก พระเยซูเจ้าทรงเป็นปังทรงชีวิต
อาหารฝ่ายจิตที่หล่อเลี้ยงชีวิตคริสตชนให้เติบโตและเข้มแข็ง ทำให้เราเป็นหนึ่งเดียวกับพระองค์และเพื่อนพี่น้อง
ดังนั้น การไปรับพระองค์ในศีลมหาสนิท
เป็นการประกาศถึงเอกภาพและความเป็นหนึ่งเดียวกันของหมู่คริสตชน
ที่ทุกคนต่างรับปังจากก้อนเดียวกันและดื่มโลหิตจากถ้วยเดียวกันคือ องค์พระคริสตเจ้า
ทุกครั้งที่เรารับศีลมหาสนิทเป็นการย้ำว่า ทุกคนเป็นหนึ่งเดียวกันและพี่น้องกัน
เราต้องถามตัวเองอยู่เสมอว่าในฐานะคริสตชน
ทุกคนที่สัมผัสชีวิตของเราได้พบกับความรักของพระเยซูเจ้าในตัวเราไหม ศิษย์พระคริสต์ต้องกลายเป็นเครื่องมือที่มองเห็นได้แห่งความรัก
การให้อภัย การรับใช้ และความเป็นหนึ่งเดียวกันกับพระเจ้าและเพื่อนพี่น้องในชีวิต ในครอบครัว ในหมู่คณะ และในชุมชนวัดของเรา
คุณพ่อขวัญ
ถิ่นวัลย์
khuanthinwan@gmail.com
วัดแม่พระแจกจ่ายพระหรรษทาน ดอนม่วย, พรรณานิคม
11 สิงหาคม 2018
ภาพ: ศีลมหาสนิท, วัดน้อยมารดาพระสงฆ์, สำนักอัครสังฆมณฑลท่าแร่-หนองแสง; 2018-08-08
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น