พระอัครสังฆราชเกี้ยนกับวัดป่าพนาวัลย์
พระอัครสังฆราชมีคาแอล เกี้ยน เสมอพิทักษ์ ผู้บุกเบิกและก่อตั้งวัดป่าพนาวัลย์
พระอัครสังฆราชมีคาแอล
เกี้ยน เสมอพิทักษ์ อดีตประมุขอัครสังฆมณฑลท่าแร่-หนองแสง
ลำดับที่ 7 ค.ศ. 1959-1980 นับเป็นผู้มีคุณูปการใหญ่หลวงต่อวัดแม่พระแห่งภูเขาการ์แมล
ป่าพนาวัลย์ ในฐานะผู้บุกเบิกและก่อตั้งชุมชนวัดเมื่อ 22 พฤศจิกายน
1986 ซึ่งพี่น้องชาวป่าพนาวัลย์ต่างตระหนักและสำนึกพระคุณอยู่เสมอ
ไม่เคยลืมเลือน
ยังจำภาพเวลาที่พระอัครสังฆราชมีคาแอล
เกี้ยน พูดถึงวัดป่าพนาวัลย์หรือที่เรียกว่า “วัดสวนป่าพนาวัลย์”
จะเห็นใบหน้าและแววตาที่เป็นสุข ยิ้มแย้มแจ่มใส พูดถึงด้วยความภาคภูมิใจ
เพราะวัดป่าพนาวัลย์เป็นเหมือนกับชีวิตและลมหายใจของพระคุณเจ้าในช่วงบั้นปลายชีวิต
ที่ได้ทุ่มเท เสียสละ สร้างทุกอย่างขึ้นมาด้วยความเชื่อศรัทธา
ในโอกาสที่ชุมชนวัดแห่งนี้ฉลองครบรอบ
30 ปีแห่งการก่อตั้ง เสาร์ที่ 3 ธันวาคม 2016 จึงขอพูดถึงบทบาทและความสำคัญของชุมชนวัดแห่งนี้กับพระอัครสังฆราชมีคาแอล
เกี้ยน เสมอพิทักษ์ เพื่อร่วมฉลองครบรอบ 30 ปีอย่างมีคุณค่าและความหมาย
อีกทั้ง ช่วยให้อนุชนรุ่นหลังได้ตระหนักในความเชื่อคริสตชนที่ตนได้รับ และนี่คือคือความมุ่งหมายของบทความนี้
พระอัครสังฆราชมีคาแอล เกี้ยน เสมอพิทักษ์ หน้าอาศรมชื่อเกธเซมานี
ศูนย์แห่งการภาวนา
พระอัครสังฆราชมีคาแอล
เกี้ยน ได้ชื่อว่าเป็นนักแพร่ธรรมตลอดชีวิต
แม้จะลาออกจากตำแหน่งผู้ปกครองเนื่องจากสุขภาพไม่อำนวย แต่ยังรับหน้าที่เจ้าอาวาสวัดพระคริสตราชา
ช้างมิ่ง วัดพระนามเยซู นาคำ และดูแลกลุ่มคริสตชนพังโคน สว่างแดนดิน
นาทันและดงคำโพธิ์ ซึ่งเป็นความรับผิดชอบที่หนักมากสำหรับผู้สูงอายุอย่างท่าน เมื่อพ้นจากตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดเขตช้างมิ่งได้รับผิดชอบงานแพร่ธรรมอย่างเต็มตัว
ด้วยการบุกเบิกและสร้างวัดแม่พระแห่งภูเขาการ์แมล ป่าพนาวัลย์
เพื่อเป็นศูนย์สำหรับการรำพึงภาวนา
พระอัครสังฆราชมีคาแอล
เกี้ยน ได้สร้างวัดและถ้ำแม่พระแห่งภูเขาการ์แมล
โดยมุ่งหวังให้เป็นวัดป่าตามวิถีพุทธสำหรับการรำพึงภาวนาท่ามกลางผืนป่าธรรมชาติแบบเบญจพรรณ
อีกทั้งเป็นสถานภาวนาสำหรับชุมชนและคริสตชนทั่วไป เราจึงได้เห็นอาศรมเกิดขึ้น 4 หลังเพื่อใช้เป็นที่พักและรำพึงภาวนาสำหรับผู้มาเข้าเงียบหรือเตรียมจิตใจ
โดยเฉพาะบรรดานักบวชและผู้เตรียมบวชเป็นพระสงฆ์ ซึ่งได้มาใช้สถานที่แห่งนี้หลายรุ่น
โดยพระคุณเจ้าเป็นผู้เทศน์เตรียมจิตใจและแบ่งปันประสบการณ์ชีวิตสงฆ์ด้วยตนเอง
พระอัครสังฆราชมีคาแอล เกี้ยน เสมอพิทักษ์ ผู้อภิบาลเยี่ยงผู้เลี้ยงแกะที่ดี
สนามงานอภิบาล
วัดป่าพนาวัลย์ยังเป็นสนามงานในการทำงานอภิบาลของพระอัครสังฆราชมีคาแอล
เกี้ยน ที่ทำหน้าที่ดูแลคริสตชนชาวท่าแร่ที่อยู่รายรอบด้วยความเอาใจใส่เยี่ยงบิดาผู้ใจดี
ดั่งผู้เลี้ยงแกะที่ดีในพระวรสาร ด้วยการเยี่ยมเยียน สอนคำสอน โปรดศีลศักดิ์สิทธิ์
ประกอบพิธีบูชาขอบพระคุณเพื่อหล่อเลี้ยงชุมชนใหม่นี้อย่างสม่ำเสมอและช่วยเหลือทุกคนที่เดือดร้อน
นับตั้งแต่วันเสกและเปิดวัด
22
พฤศจิกายน 1986 ถึง 23 สิงหาคม
1996 ที่พระอัครสังฆราชมีคาแอล เกี้ยน ได้ล้มป่วยเป็นอัมพาตไม่สามารถทำหน้าที่ได้
นับเป็นเวลากว่า 10 ปีที่ได้ทำทุกอย่างเพื่อชาวป่าพนาวัลย์ เรียกได้ว่าดูแลทั้งชีวิต
ซึ่งทุกคนต่างเห็นประจักษ์และสัมผัสได้ถึงความใจดีมีเมตตา ความรัก ความห่วงใยและความปรารถนาดี
พระอัครสังฆราชมีคาแอล เกี้ยน เสมอพิทักษ์ได้ใช้วัดป่าพนาวัลย์เป็นศูนย์การแพร่ธรรม
ศูนย์กลางการแพร่ธรรม
นอกนั้น
วัดป่าพนาวัลย์ยังเป็นศูนย์กลางการแพร่ธรรมของพระอัครสังฆราชมีคาแอล เกี้ยน
ที่นำพาชาวป่าพนาวัลย์ไปแพร่ธรรมและก่อตั้งกลุ่มคริสตชนในหมู่บ้านต่างๆ อาทิ
บ้านวนาสามัคคี ตำบลอุ่มจาน อำเภอกุสุมาลย์ จังหวัดสกลนคร ค.ศ. 1990,
บ้านคำสว่างน้อย ตำบลกุรุคุ อำเภอเมือง จังหวัดนครพนม ค.ศ. 1991,
บ้านพรสวรรค์ ตำบลหนองแวง อำเภอบ้านแพง จังหวัดนครพนม ค.ศ. 1993,
บ้านโนนสวาท ตำบลดงชน อำเภอนาทม จังหวัดนครพนม ค.ศ. 1993
ชาวป่าพนาวัลย์
ได้มีส่วนช่วยให้งานแพร่ธรรมของพระอัครสังฆราชมีคาแอล เกี้ยน
ก้าวหน้าและเกิดผล ด้วยการเป็นกำลังสนับสนุนในทุกที่ทุกแห่ง บ้างขับรถ สอนคำสอน
ขัดขับร้อง นำภาวนา ฯลฯ และพระคุณเจ้าได้ทำหน้าที่แพร่ธรรมอย่างแท้จริงสมดังคติพจน์
“แสงสว่างในความมืด” จบจนวาระสุดท้ายแห่งชีวิตที่ไม่สามารถทำงานได้ เพราะตระหนักในพระดำรัสของพระเยซูเจ้าที่ว่า
“ท่านทั้งหลายจงไปทั่วโลก ประกาศข่าวดีแก่มนุษย์ทั้งมวล” (มก 16:15)
พระอัครสังฆราชมีคาแอล เกี้ยน เสมอพิทักษ์กับลูกหลานตาเกิด บุตรดีด้วง
บทสรุป
พระศาสนจักรมิได้เติบโตขึ้นด้วยความบังเอิญ
หากแต่ยั่งยืนมั่นคงขึ้นมาด้วยหยาดเหงื่อ
เลือดเนื้อและชีวิตของบรรดามรณสักขีนับไม่ถ้วนในอดีต ซึ่งได้กลายมาเป็นรากฐานอันมั่นคงของพระศาสนจักร ความเป็นมาของชุมชนวัดป่าพนาวัลย์
แม้จะถือกำเนิดขึ้นอย่างเป็นรูปธรรมเมื่อ 22 พฤศจิกายน 1986
แต่สามารถเชื่อมโยงไปถึงการเข้ามาของคริสตศาสนาที่สกลนคร
ก่อนย้ายมาท่าแร่โดยการนำของคุณพ่อซาเวียร์ เกโกและครูทัน หลังสมโภชนักบุญทั้งหลาย
ค.ศ. 1884
30 ปีวัดป่าพนาวัลย์ จึงเป็นช่วงเวลาแห่งพระพรของพระเจ้า ที่ทรงหลั่งพระพร
ความรักและความเมตตาของพระองค์มายังชาวป่าพนาวัลย์อย่างต่อเนื่อง ตลอด 30 ปีที่ผ่านมา และจะเป็นเช่นนี้ตลอดไป
ควรที่ชาวป่าพนาวัลย์ทุกคนจะสำนึกในพระคุณของพระเจ้า กตัญญูต่อพระอัครสังฆราชมีคาแอล
เกี้ยน เสมอพิทักษ์ ผู้บุกเบิกและก่อตั้งชุมชนวัด อีกทั้ง
ร่วมมือกับพระหรรษทานของพระเจ้าในการสานต่อมรดกทางความเชื่อให้วัฒนาถาวรสืบไป
คุณพ่อดาเนียล ขวัญ ถิ่นวัลย์
เจ้าอาวาสวัดแม่พระแห่งภูเขาการ์แมล
ป่าพนาวัลย์ ลำดับที่ 10
San
Tomasso Ashram, วัดป่าพนาวัลย์
29
พฤศจิกายน 2016
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น