วันเสาร์ที่ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2563

หน้าที่แบ่งปันและเลี้ยงดู

หน้าที่แบ่งปันและเลี้ยงดู

อาทิตย์

สัปดาห์ที่ 18 เทศกาลธรรมดา

ปี A

อสย 55:1-3

รม 8:35.37-39

มธ 14:13-21

บทนำ

โรคที่สร้างความหวาดผวาที่สุดในโลกเวลานี้คือโรคติดเชื้อไวรัสโคโลน่า (COVID-19) ยอดผู้ติดเชื้อ ณ 31 กรกฎาคม 2020 มีทั้งหมด 17,505,005 ราย, เสียชีวิต 677,454 ราย หรือประมาณ 3.87 เปอร์เซ็นต์, รักษาหาย 10,960,318 ราย หรือประมาณ 62.61 เปอร์เซ็นต์ จำนวนประเทศที่ติดเชื้อทั้งหมด 215 ประเทศและเขตปกครองพิเศษ ประเทศที่มียอดผู้ติดเชื้อสูงสุด 3 อันดับแรก ได้แก่ สหรัฐอเมริกา 4,635,226 ราย เสียชีวิต 155,306 ราย, บราซิล 2,613,789 ราย เสียชีวิต 91,377 ราย และอินเดีย 1,643,543 ราย เสียชีวิต 35,817 ราย

ดูเหมือนผู้คนทั่วโลกกำลังหวาดผวาการแพร่ละบาดของโรคร้ายนี้ แต่มหันตภัยที่คร่าชีวิตผู้คนมากที่สุดคือ “ความหิวและการขาดแคลนอาหาร” องค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติ (FAO) ได้ให้ข้อมูลว่าขณะนี้มีประชากรโลกอยู่ในภาวะขาดแคลนอาหารประมาณ 925 ล้านคน คิดเป็น 1 ใน 7 ของประชากรโลกและส่วนมากอยู่ในทวีปอัฟริกาและเอเชีย ตัวเลขที่น่าตกใจคือทุกสามวันมีผู้เสียชีวิตจาการขาดอาหาร 120,000 คน (เท่ากับความสูญเสียจากการทิ้งระเบิดปรมาณูที่ฮิโรชิมาและนางาซากิ)

บ่อยครั้งคริสตชนแสดงความห่วงใยต่อเพื่อนมนุษย์ ด้วยการอธิษฐานภาวนาให้คนยากจนกำลังหิวโซตามท้องถนน แต่การอธิษฐานภาวนาและความปรารถนาดีอย่างเดียวไม่พอ เราต้องแสดงออกด้วยกิจการ ในความเป็นจริงเมื่อเราอธิษฐานภาวนา พระเจ้าตรัสกับเราว่า “ท่านทั้งหลายจงหาอาหารให้เขากินเถิด” (มธ 14:16) นี่คือสิ่งที่เราพบในพระวรสารวันนี้ ซึ่งบรรดาสาวกแสดงความห่วงใยประชาชนกำลังหิว โดยทูลพระเยซูเจ้าปล่อยให้พวกเขากลับไปซื้อหาอาหารกินเอง

1.        หน้าที่แบ่งปันและเลี้ยงดู

พระเยซูเจ้าไม่ได้แสดงความผิดหวังหรือไม่พอใจผู้ติดตามพระองค์ ตรงข้ามพระองค์ทรงตอบสนองความต้องการของพวกเขาและแบ่งปันสิ่งที่พระองค์มีกับพวกเขา พระวรสารวันนี้ พระองค์ทรงแสดงความรักต่อประชาชน ตรัสสอนพวกเขาและพวกเขาฟังพระองค์ด้วยความยินดี พระองค์ทรงรู้สึกสงสารคนเจ็บป่วยและทรงรักษาพวกเขา ทรงรู้สึกเห็นใจคนยากจนและทรงช่วยพวกเขา ทรงห่วงใยคนหิวโหยและทรงเลี้ยงพวกเขาให้อิ่มหนำ

ในที่เปลี่ยวพระเยซูเจ้าทรงตอบสนองความต้องการของประชาชน และทรงสอนบรรดาสาวกให้แบ่งปันสิ่งเล็กน้อยที่มี “ท่านทั้งหลายจงหาอาหารให้เขากินเถิด” (มธ 14:16) พระวรสารนักบุญยอห์นบอกให้เราทราบว่า ขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวเป็นของเด็กคนหนึ่ง (ยน 6:9) จากขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวนี้ พระเยซูเจ้าทรงทำอัศจรรย์เลี้ยงคนห้าพันคน ไม่นับผู้หญิงและเด็ก และเก็บเศษที่เหลือได้ถึงสิบสองกระบุง (มธ 14:20-21) หากเด็กคนนั้นไม่ยอมมอบขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัวของเขาให้พระเยซูเจ้า อัศจรรย์คงไม่เกิดขึ้น

มีการตีความอัศจรรย์ที่พระเยซูเจ้าทรงกระทำในอีกแง่หนึ่งว่า “ขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัว” เป็นอาหารที่พระนางมารีย์เตรียมสำหรับพระเยซูเจ้าและบรรดาสาวก และมอบให้เด็กคนนั้นนำมาให้พระองค์  เมื่อพระเยซูเจ้าทรงกล่าวถวายพระพรและสั่งให้บรรดาสาวกแบ่งปันแจกจ่ายอาหารนี้แก่ประชาชน ทุกคนที่เห็นได้นำอาหารที่ตนเองนำติดตัวมาแบ่งปันซึ่งกันและกันบ้าง อัศจรรย์จึงเกิดขึ้น นั่นคือพระองค์ทรงเปลี่ยนใจเห็นแก่ตัวของแต่ละคนให้เป็นคนใจกว้างและคิดถึงคนอื่น

2.        บทเรียนสำหรับเรา

พระวาจาของพระเจ้าวันนี้ได้ให้บทเรียนสำคัญกับเราหลายประการ ในการนำไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน

ประการแรก พระเจ้าทรงดูแลประชากรของพระองค์ ความรักของพระเจ้าต่อประชากรของพระองค์ยิ่งใหญ่และไร้ขีดจำกัด ทรงเอาพระทัยใส่เลี้ยงดูประชากรของพระองค์ ในห้วงเวลาที่พวกเขาเดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือ “พระองค์โปรดให้ดวงอาทิตย์ของพระองค์ขึ้นเหนือคนดีและคนชั่ว โปรดให้ฝนตกเหนือคนชอบธรรมและคนอธรรม” (มธ 5:45)

ประการที่สอง เรามีหน้าที่แบ่งปันและเลี้ยงดูประชากรของพระเจ้า  เราได้รับการเรียกให้เป็นเหมือนบรรดาสาวก เป็นเครื่องมือของพระเจ้าในการแบ่งปันสิ่งที่มีกับผู้อื่นด้วยใจกว้าง เป็นต้น คนอดอยากเดือดร้อน และต้องการความช่วยเหลือ ภัยพิบัติใด ๆ ที่เกิดขึ้นในโลก ไม่สามารถเอาชนะธารน้ำใจของมนุษย์ได้ อัศจรรย์เกิดขึ้นหากเราเริ่มแบ่งปัน “ขนมปังห้าก้อนและปลาสองตัว” ของเรากับผู้อื่น

ประการที่สาม  เราต้องแบ่งปันพระเยซูเจ้า พิธีบูชาขอบพระคุณที่เรามาร่วมทุกสัปดาห์ พระเยซูเจ้าทรงเป็นอาหารฝ่ายจิต ทรงเลี้ยงดูเราผ่านทางพระวาจาและศีลมหาสนิท ในการเฉลิมฉลองศีลมหาสนิท เราได้กลายเป็นผู้แบ่งปันองค์พระคริสต์เจ้า ผู้ไม่ปล่อยให้ใครกลับไปมือเปล่า พระองค์ประทับอยู่เคียงข้างเราและรักทุกคนโดยไม่แบ่งแยก เราถูกเรียกร้องให้นำพระองค์กลับออกไปในชีวิต และแบ่งปันความรักของพระองค์กับทุกคน

บทสรุป

พี่น้องที่รัก สิ่งที่พระเยซูเจ้าทรงกระทำในการทวีขนมปังห้าก้อนกับปลาสองตัว และการเลี้ยงอาหารค่ำมื้อสุดท้าย พระองค์ทรงหยิบขนมปัง กล่าวถวายพระพร บิขนมปังและส่งให้ศิษย์ของพระองค์  ในศีลมหาสนิทพระเยซูเจ้าทรงบิพระองค์เองและทรงเลี้ยงเราด้วยพระกายของพระองค์ การมีส่วนร่วมของเราบรรลุความสมบูรณ์เมื่อเราบิตัวเราเองกับผู้อื่น

พระเยซูเจ้าทรงต้องการ “ขมมปังห้าก้อนกับปลาสองตัว” ของเราเพื่อทำอัศจรรย์ พระองค์ทรงเรียกร้องให้เราทำบางสิ่งบางอย่าง ศิษย์พระคริสต์ต้องแบ่งปันความรักและชีวิตของตนกับผู้อดอยากเดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือ ใช้ความสามารถและพระพรต่าง ๆ ที่มีเพื่อผู้อื่น วางทุกอย่างไว้ในพระหัตถ์ของพระองค์ อัศจรรย์ย่อมเกิดขึ้นในแบบที่เราคาดไม่ถึง

คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์

https://dondaniele.blogspot.com

วัดแม่พระแจกจ่ายพระหรรษทาน ดอนม่วย, สกลนคร

1 สิงหาคม 2020

ภาพ: การแจกข้าวสารอาหารแห้ง, ดอนม่วย พรรณานิคม, สกลนคร; 2020-05-02


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น