พุธรับเถ้า วันเริ่มต้นการชำระตน
วันพุธรับเถ้า
เทศกาลมหาพรต
1 มีนาคม 2017
|
ยอล 2:12-18
2 คร 5:20; 6:2
มธ 6:1-6, 16-18
|
บทนำ
วันพุธรับเถ้า
เป็นวันเริ่มต้นเทศกาลมหาพรต ถือเป็นช่วงเวลาแห่ง การอธิษฐานการภาวนา (Praying) การจำศีลอดอาหาร (Fasting) และ การให้ทาน (Alms Giving)
ซึ่งเป็นการเตรียมสำหรับการเฉลิมฉลองการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้าหรือสมโภชปัสกา วันนี้จึงเป็นวันเริ่มต้น
40 วันแห่งการเลียนแบบพระเยซูเจ้า ที่ทรงจำศีลอดอาหารในถิ่นทุรกันดารและได้รับการทดลองจากปีศาจ
ดังนั้น คริสตชนแต่ละคนต้องเลียนแบบพระเยซูเจ้าตลอด 40
วันนี้
เถ้าเป็นสัญลักษณ์หมายถึงการใช้โทษบาปและการสำนึกผิด
เตือนใจเราถึงความไม่เหมาะสมของเราเมื่อยู่ต่อหน้าพระเจ้า อีกทั้ง เตือนใจเราให้ตระหนักว่าพระเจ้าทรงความความเมตตากรุณา
ต่อผู้ที่เรียกหาพระองค์ด้วยดวงใจที่สำนึกผิด เราแต่ละคนต่างเป็นคนบาปและได้รับการเรียกให้กลับใจมาหาพระเจ้า
การโรยเถ้าบนศีรษะจึงเป็นสัญลักษณ์หมายถึงการเป็นทุกข์กลับใจ
เสียใจในบาปและความผิดที่ตนเองได้กระทำ
พุธรับเถ้า วันเริ่มต้นการชำระตน
พุธรับเถ้า ถือเป็นวันเริ่มต้นการชำระตนให้สะอาดบริสุทธิ์ ปราศจากบาป
สวมใส่จิตใจใหม่ขององค์พระคริสตเจ้าโดยมีเถ้าเป็นเครื่องหมาย เป็นเวลาแห่งการอธิษฐานภาวนา
การจำศีลอดอาหาร และการให้ทานเป็นพิเศษ ซึ่งพระศาสนจักรถือเป็น 3 เสาหลักที่สำคัญในการถวายเกียรติและรับใช้พระเจ้าตลอด 40 วันในเทศกาลมหาพรต โดยมีเป้าหมายเพื่อเตรียมจิตใจเราสำหรับการเฉลิมฉลองการสิ้นพระชนม์
และการกลับคืนพระชนมชีพของพระเยซูเจ้า
ประการแรก อธิษฐานการภาวนา เป็นการสร้างความสัมพันธ์ส่วนตัวกับพระเจ้า
ยกความคิดและจิตใจของเราขึ้นหาพระเจ้าและสร้างความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับพระองค์ เราต้องให้เวลามากขึ้นในการอธิษฐานภาวนาตลอดเทศกาลมหาพรตนี้
พระเยซูเจ้าทรงบอกให้เราเข้าไปในห้องหรือสถานที่สงัดเงียบ
ปิดประตูและอธิษฐานภาวนาถึงพระบิดาเจ้าแบบส่วนตัว เพราะพระองค์ทรงล่วงรู้ทุกสิ่งและประทานบำเหน็จให้เรา
พึงระลึกว่า “การอธิษฐานภาวนาที่สม่ำเสมอ ช่วยให้เรามีชีวิตที่สนิทสัมพันธ์กับพระเจ้า”
ประการที่สอง การอดอาหาร
เป็นเครื่องช่วยให้เรารู้จักบังคับและควบคุมแตนเอง อีกทั้ง ช่วยให้เราอธิษฐานภาวนาได้ดียิ่งขึ้น
ความรู้สึกหิวเตือนใจเราให้กระหายหาพระเจ้า และใส่ใจต่อผู้ที่กำลังหิวโหยเนื่องจากความขัดสน
ผู้ที่ได้รับผลกระทบจากระบบเศรษฐกิจและการเมืองที่อยุติธรรม
รวมถึงผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือในลักษณะต่างๆ อีกทั้ง ช่วยให้เราได้ตระหนักถึงความทุกข์ยากลำบากที่ผู้คนในโลกกำลังเผชิญอยู่
ประการสำคัญ เราต้องสำนึกเสมอว่า “การอดอาหารที่ปราศจากการเปลี่ยนแปลงตนเอง
ไม่เป็นที่พอพระทัยพระเจ้า”
ประการสุดท้าย การให้ทาน เป็นการแสดงออกถึงความกตัญญูต่อพระเจ้าที่ได้ประทานทุกสิ่งแก่เรา
เป็นเครื่องหมายว่าเราใส่ใจต่อผู้ที่ต้องการความช่วยเหลือ อีกทั้ง แสดงให้เห็นถึงจิตใจที่ถ่อมตน
สำนึกผิด และเมตตาต่อผู้อื่น อันเกิดจากการเจริญชีวิตและความสัมพันธ์ที่เรามีกับพระเจ้าอย่างเต็มเปี่ยม
ดังนั้น การให้ทานเป็นกิจการแห่งความรักและเป็นหน้าที่ยิ่งใหญ่ของศิษย์พระคริสต เพื่อเห็นแก่ความรักต่อพระเจ้าและเพื่อนพี่น้อง ที่กำลังเดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือ
มิใช่เพื่อหวังให้คนเห็นหรือยกย่อง
บทสรุป
พี่น้องที่รัก เถ้าที่เราได้รับการโปรยวันนี้
เป็นเครื่องหมายของการกลับใจมาหาพระเจ้าและการเริ่มต้นเทศกาลมหาพรต ซึ่งเป็นช่วงเวลาของการชำระจิตใจให้บริสุทธิ์
ละทิ้งกิจการชั่วร้ายและนิสัยไม่ดีต่างๆ ด้วยการเปลี่ยนแปลงชีวิตใหม่และสวมใส่ดวงใจขององค์พระคริสตเจ้า
เพื่อเตรียมจิตใจของเราสำหรับการสมโภชปัสกา และกลับคืนชีพพร้อมกับพระคริสตเจ้า
ขอให้เราได้ใช้ช่วงเวลาตลอด
40 วันในเทศกาลมหาพรตนี้
ในการปฏิบัติกิจศรัทธา ประกอบกิจเมตตา และทำบุญให้ทานมากกว่าที่เคยกระทำ โดยไม่หวังให้ใครชม
แต่เพื่อเห็นแก่ความรักต่อพระเจ้าและต่อเพื่อนพี่น้อง ด้วยการช่วยเหลือแบ่งปันกันสุดความสามารถ
เพื่อว่า
เทศกาลมหาพรตในปีนี้จะได้เป็นช่วงเวลาของการ “มาหาพระ” เป็นเวลาของการได้พบพระเจ้าและเป็นหนึ่งเดียวกับเพื่อนพี่น้อง
อย่างแท้จริง
คุณพ่อขวัญ
ถิ่นวัลย์
San
Tomasso Ashram, วัดป่าพนาวัลย์
28 กุมภาพันธ์ 2017
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น