การรักษาคนใบ้หูหนวก
|
ศุกร์ สัปดาห์ที่
5 เทศกาลธรรมดา |
ปฐก 3:1-8 มก 7:31-37 |
คนส่วนใหญ่คิดว่า ตาบอดเลวร้ายกว่าหูหนวก
แต่เฮเลน เคลเลอร์ (Helen
Keller) ซึ่งเกิดมาตาบอดและหูหนวกบอกว่า
หูหนวกหนักหนากว่าความพิการทุกอย่าง เพราะเมื่อเราไม่ได้ยินอะไร ประตูทุกบานของโลกแห่งความเป็นจริงได้ปิดลง
การฟังวิทยุเป็นสิ่งไร้ความหมาย การดูโทรทัศน์เป็นอะไรจืดชืด
การสนทนากับใครสักคนเป็นเรื่องเป็นไปไม่ได้ ที่สุดเราจะรู้สึกโดดเดี่ยว ถูกทอดทิ้ง
และกลายเป็นคนไร้ค่า
เรื่องราวคนหูหนวกช่วยเราให้เข้าใจพระวรสารวันนี้ดียิ่งขึ้น
พระเยซูเจ้าทรงรักษาคนใบ้หูหนวกแบบส่วนตัวแยกจากกลุ่มชน เพราะทรงเข้าใจดีถึงความรู้สึกอายและความพิการของเขา
“ทรงใช้นิ้วพระหัตถ์ยอนหูของเขา ทรงใช้พระเขฬะแตะลิ้นของเขา” (มก 7:33) สมัยนั้นเชื่อกันว่า น้ำลายมีคุณสมบัติในการรักษา
และนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่คนใบ้หูหนวกรู้สึกว่า ยังมีตัวตนและคุณค่าอยู่
การรักษาคนใบ้หูหนวกของพระเยซูเจ้า แสดงให้เห็นเครื่องหมายสำคัญสองประการ
1) การรักษามาจากพระเจ้า “ทรงเงยพระพักตร์ขึ้นเบื้องบน” (มก 7:34)
เพื่อแสดงให้ประชาชนเห็นว่า การรักษามาจากพระเจ้าและพระองค์ทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอด
ผู้ทำให้ความหวังของประกาศกอิสยาห์สำเร็จ “แล้วนัยน์ตาของคนตาบอดจะมองเห็น
หูของคนหูหนวกจะได้ยิน คนง่อยจะกระโดดได้อย่างกวาง
และคนใบ้จะร้องตะโกนด้วยความยินดี” (อสย 35:5-6)
2) ความรักของพระเจ้าต่อคนทุกข์ยากเดือดร้อน ทรงแสดงให้คนใบ้หูหนวกตระหนักในความรักของพระเจ้าต่อเขา
ทรงเห็นใจในความทุกข์ยากลำบากที่กำลังเผชิญ ทรงช่วยเขาให้หายจากการเป็นใบ้และหูหนวก
สามารถสื่อสารกับคนอื่นได้เช่นคนปกติทั่วไป อีกทั้ง ทำให้ประชาชนเห็นถึงความรักของพระเจ้าต่อคนทุกข์ยากเดือดร้อน
การรักษาคนใบ้หูหนวกได้เปิดเผยให้เราทราบว่า พระเยซูเจ้าทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดที่ชาวยิวรอคอย
และทรงเป็นความรักของพระเจ้าต่อคนทุกข์ยากเดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือ
ทรงรู้สึกเห็นใจและสงสารผู้อยู่ในสถานการณ์ยากลำบาก และทรงช่วยเขาให้พ้นจากสภาพดังกล่าวโดยไม่ลังเล
“คนคนนี้ทำสิ่งใดดีทั้งนั้น เขาทำให้คนหูหนวกกลับได้ยิน และคนใบ้กลับพูดได้”
(มก 7:37) เป็นบทเรียนว่า เราต้องทำแต่สิ่งดีในชีวิต
ปัจจุบันมีคนจำนวนมากยังไม่รู้จักพระเยซูเจ้าและได้ยินพระวาจาขององค์
นี่เป็นโอกาสให้เราได้แสดงความเชื่อและความรักของเรา เปิดหูฟังเสียงของพระองค์ เปิดปากสรรเสริญพระองค์
และนำข่าวดีของพระองค์ไปสู่ทุกคน ศิษย์พระคริสต์ต้องดำเนินชีวิตเป็นเครื่องหมายแห่งความรักและความเมตตากรุณาของพระเจ้า
รักทุกคนโดยไม่แบ่งแยกและทำแต่สิ่งดีในชีวิต
เป็นปากเป็นเสียงแทนเสียงร้องที่ไม่มีใครได้ยิน
คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์
https://dondaniele.blogspot.com/
วัดแม่พระแจกจ่ายพระหรรษทาน
ดอนม่วย, สกลนคร
11 กุมภาพันธ์ 2021
ที่มาภาพ
: http://mjdasma.blogspot.com/2019/02/reflection-for-friday-february-15.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น