วันสับบาโต
วันอังคาร สัปดาห์ที่ 2
เทศกาลธรรมดา
|
ฮบ 6:10-20
มก 2:23-28
|
วันสับบาโต เป็นวันพระเจ้าสำหรับชาวยิว
ตรงกับวันเสาร์ มาจากคำ “ซับบาธ” ในภาษาฮีบรู แปลว่า “พัก” เนื่องจากพระเจ้าทรงสร้างโลก
6
วัน และทรงพักผ่อนในวันที่ 7 ถือเป็นวันบริสุทธิ์
ห้ามทำกิจกรรมใดๆ นอกจากกิจกรรมที่ถวายแด่พระเจ้า เช่น การอธิษฐานภาวนา การอ่านพระคัมภีร์
และการขอบคุณพระเจ้า
ดังนั้น
เมื่อเห็นศิษย์ของพระเยซูเจ้าเด็ดรวงเข้าในวันสับบาโต
ชาวฟาริสีจึงมองว่าเป็นการละเมิดกฎวันสับบาโต
เพราะถือว่าเป็นการทำงานเช่นเดียวกับการเก็บเกี่ยว แม้สามารถกินข้าวสาลีได้
แต่การนำมาบดในมือถือเป็นการทำงานเช่นกัน ซึ่งเป็นสิ่งต้องห้ามในวันสับบาโต
ชาวฟาริสีและธรรมาจารย์มักถือตามกฎอย่างเคร่งครัดเช่นนี้เสมอ
พระเยซูเจ้าได้แสดงให้เห็นว่า
ชีวิตและสุขภาพของคนสำคัญกว่ากฎของมนุษย์
เราจำเป็นต้องบำรุงร่างกายและสุขภาพของเราเพื่อจะสามารถรับใช้พระเจ้าและเพื่อนพี่น้องได้
“วันสับบาโตมีไว้เพื่อมนุษย์
มิใช่มนุษย์มีไว้เพื่อวันสับบาโต” (มก 2:27)
สำหรับพระองค์ “กฎที่ยิ่งใหญ่และอยู่เหนือกฎเกณฑ์ใดๆ คือกฎแห่งความรัก”
นี่คือบัญญัติใหม่ที่พระเยซูเจ้าทรงสอน
ความรักที่ของพระองค์ทรงสอนและมอบแบบอย่างแก่เรา
เป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไข ไม่เห็นแก่ตัว ให้อภัยเสมอ และสละได้แก้กระทั่งชีวิต
ซึ่งพระองค์ทรงทำให้เห็นด้วยชีวิตของพระองค์ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ความตายบนไม้กางเขน
ความรักของพระองค์จึงยิ่งใหญ่และอยู่เหนือกฎเกณฑ์ใดๆ ที่มนุษย์ตั้งขึ้น
ดังนั้น ให้เราทำให้วันสับบาโตและทุกวันในชีวิตของเราเป็นวันใหม่
คือวันแห่งความรัก วันที่ความรักของพระเจ้าฉายแสงในตัวเรา
และเราเป็นเครื่องหมายแห่งความรักของพระองค์สำหรับผู้อื่น ดังที่นักบุญเอากุสตินกล่าวว่า
“ใครที่มีความรักแท้ สามารถทำทุกสิ่งได้”
เพราะความรักที่แท้จะไม่นำไปสู่การกระทำบาปหรือความผิด
คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์
San
Tomasso Ashram, วัดป่าพนาวัลย์
16
มกราคม 2017
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น