พระเยซูเจ้าทรงรักษาคนใบ้หูหนวก
|
ศุกร์ สัปดาห์ที่
5 เทศกาลธรรมดา |
ปฐก 3:1-8 มก 7:31-37 |
บทอ่านแรก หนังสือปฐมกาลเรื่องงูกับหญิงที่พระเจ้าทรงสร้าง
งูหมายถึงสิ่งที่เป็นอริกับพระเจ้าและเป็นศัตรูกับมนุษยชาติ คำพูดของงูทำให้หญิงนั้นละเมิดกฎเกณฑ์ของพระเจ้า
“ท่านจะเป็นเหมือนพระเจ้าคือรู้ดีรู้ชั่ว” (ปฐก 3:5) การฝ่าฝืนสิ่งที่พระเจ้าห้าม
สะท้อนธรรมชาติของมนุษย์ที่เราคุ้นเคยที่มักคิดว่า เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ไม่เป็นไร
เมื่อมนุษย์ต้องการเป็นเหมือนพระเจ้า ทำให้มนุษย์สูญเสียความเป็นอมตะ
เกิดความละอาย และไม่สามารถแยกความดีความชั่วได้อีกต่อไป
การหูหนวกเป็นความพิการที่หนักที่สุด
เพราะเมื่อเราไม่ได้ยินอะไร ประตูทุกบานของโลกแห่งความเป็นจริงได้ปิดลง พระเยซูเจ้าทรงรักษาคนใบ้หูหนวกแบบส่วนตัวแยกจากกลุ่มชน
เพราะทรงเข้าใจดีถึงความรู้สึกอายและความพิการของเขา “ทรงใช้นิ้วพระหัตถ์ยอนหูของเขา
ทรงใช้พระเขฬะแตะลิ้นของเขา” (มก 7:33) ในสมัยนั้นผู้คนเชื่อว่า น้ำลายมีคุณสมบัติในการรักษา
และนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่คนใบ้หูหนวกรู้สึกว่ายังมีตัวตนและคุณค่าอยู่
การรักษาคนใบ้หูหนวกของพระเยซูเจ้า ทรงแสดงให้เห็นเครื่องหมายที่สำคัญสองประการ
1) การรักษามาจากพระเจ้า “ทรงเงยพระพักตร์ขึ้นเบื้องบน” (มก 7:34)
เพื่อแสดงให้ประชาชนเห็นว่า การรักษามาจากพระเจ้าและพระองค์ทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอด
ผู้ทำให้ความหวังของประกาศกอิสยาห์สำเร็จ “แล้วนัยน์ตาของคนตาบอดจะมองเห็น
หูของคนหูหนวกจะได้ยิน คนง่อยจะกระโดดได้อย่างกวาง
และคนใบ้จะร้องตะโกนด้วยความยินดี” (อสย 35:5-6)
2) ความรักของพระเจ้าต่อคนทุกข์ยากเดือดร้อน ทรงแสดงให้คนใบ้หูหนวกตระหนักในความรักที่พระเจ้าทรงมีต่อเขา
ทรงเห็นใจในความทุกข์ยากลำบากที่เขากำลังเผชิญอยู่ ทรงช่วยเขาให้หายจากการเป็นใบ้และหูหนวก
สามารถสื่อสารกับคนอื่นได้เช่นคนปกติทั่วไป
การรักษาคนใบ้หูหนวกของพระเยซูเจ้าได้เปิดเผยให้เราทราบว่า
พระเยซูเจ้าทรงเป็นพระผู้ช่วยให้รอดที่ชาวยิวรอคอย
และทรงเป็นความรักของพระเจ้าต่อคนทุกข์ยากเดือดร้อนและต้องการความช่วยเหลือ
ทรงรู้สึกเห็นใจและสงสารคนที่อยู่ในสถานการณ์ยากลำบาก
และทรงช่วยเขาให้พ้นจากสภาพดังกล่าวโดยไม่ลังเล “คนคนนี้ทำสิ่งใดดีทั้งนั้น
เขาทำให้คนหูหนวกกลับได้ยิน และคนใบ้กลับพูดได้” (มก 7:37) เป็นบทเรียนที่เราต้องทำแต่สิ่งดีในชีวิต
ปัจจุบันมีผู้คนจำนวนมากยังไม่เคยได้ยินพระวาจาของพระเจ้า
นี่เป็นโอกาสสำหรับคริสตชนแต่ละคนในการแสดงความเชื่อและความรักของเรา ศิษย์พระคริสต์ต้องดำเนินชีวิตเป็นเครื่องหมายแห่งความรักและความเมตตากรุณาของพระเจ้า
รักทุกคนโดยไม่แบ่งแยกและทำแต่สิ่งดีในชีวิต
เป็นปากเป็นเสียงแทนเสียงร้องที่ไม่มีใครได้ยิน อีกทั้งเปิดหูของเราฟังเสียงของพระองค์ทางพระศาสนจักร
และเปิดปากของเราสรรเสริญและนำข่าวดีของพระองค์ไปสู่ทุกคน
คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์
ID LINE : dondaniele
วัดนักบุญยอแซฟ
ดอนทอย-หนองสนุก, สกลนคร
14 กุมภาพันธ์ 2025
ที่มาภาพ : https://mjdasma.blogspot.com/2021/02/reflection-for-february-12-friday-of.html
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น