วันอังคารที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2567

เราต้องใช้พระพรให้เกิดประโยชน์

 

เราต้องใช้พระพรให้เกิดประโยชน์

พุธ

สัปดาห์ที่ 33 เทศกาลธรรมดา

วว 4:1-11

ลก 19:11-28

บทอ่านแรก ยอห์นได้เห็นนิมิตเกี่ยวกับพระเจ้าที่ทรงปกครองจากบัลลังก์บนสวรรค์ โดยใช้สัญลักษณ์ “ผู้อาวุโสยี่สิบสี่คน” มีบทบาทในการสรรเสริญและนมัสการพระเจ้า การนั่งบนบัลลังก์บ่งบอกถึงบทบาทในฐานะผู้พิพากษาของอิสราเอลใหม่ และมงกุฎบ่งบอกถึงการมีส่วนร่วมในอำนาจของพระเจ้า เสื้อคลุมสีขาวบ่งบอกถึงความบริสุทธิ์ “ฟ้าแลบและฟ้าร้อง” เป็นสัญลักษณ์แห่งการประทับอยู่ของพระเจ้า “ผู้มีชีวิตสี่ตน” โดยมี สิงโต วัว มนุษย์ และนกอินทรี บ่งบอกถึงทุกสิ่งสูงส่ง แข็งแกร่ง ฉลาด และรวดเร็วที่สุดในการสร้าง

อุปมาเรื่องผู้รับใช้สิบคนได้รับเงินไปทำทุน คล้ายอุปมาเรื่องเงินตะลันต์ของนักบุญมัทธิว (มธ 25:14-30) คนแรกทำกำไรได้สิบเท่า คนที่สองได้ห้าเท่า ทำให้กษัตริย์พึงพอใจมากเพราะแสดงถึงความรับผิดชอบต่อเงินที่ได้รับ กษัตริย์ทรงมอบให้รับผิดชอบงานใหญ่กว่า ผู้รับใช้คนหนึ่งนำเงินห่อผ้าเก็บไว้ ไม่กล้าเสี่ยงและไม่ก่อให้เกิดประโยชน์อะไร ซ้ำร้ายกษัตริย์ได้ริบเงินและมอบให้คนที่ได้รับมากที่สุด ความสามารถที่มีและพระพรที่ได้รับ มิใช่ทรัพย์สินที่ต้องเก็บเอาไว้ แต่ต้องแบ่งปันและใช้ให้เกิดประโยชน์

พระเจ้าประทานพระพรมากมายแก่เราแต่ละคน พระองค์ไม่ได้เรียกร้องเกินความสามารถของเรา บททดสอบสำคัญคือ เราได้ใช้ความสามารถที่มีและพระพรที่ได้รับอย่างไรบ้าง หน้าที่ของเรามิใช่อิจฉาพรสวรรค์ที่คนอื่นได้รับ หรือเปรียบเทียบความสามารถของเรากับผู้อื่น แต่ต้องใช้ความสามารถและพระพรที่ได้รับอย่างรับผิดชอบและทำส่วนของตนให้ดีที่สุด ผู้รับใช้ที่ไม่ทำอะไรถูกตำหนิ เพราะไม่พยายามทำ

“ผู้ที่มีมากกลับได้รับมากขึ้น” สะท้อนความจริงของชีวิต พรสวรรค์และความสามารถที่มียิ่งใช้ยิ่งมีมากขึ้น เพราะมีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องไม่หยุดนิ่ง จนเกิดทักษะและความเชี่ยวชาญ เช่นเดียวกับการให้ ยิ่งให้ยิ่งได้รับเพิ่มมากขึ้น” ในทางกลับกันคนมีความสามารถน้อยแต่ไม่พยายามพัฒนา ที่สุดย่อมสูญเสียความสามารถนั้นไป เราไม่สามารถหยุดอยู่กับที่ หากเราย่ำอยู่กับที่ขณะคนอื่นก้าวไปข้างหน้า เท่ากับเราถอยหลัง

คริสตชนหลายคนคิดเพียงแค่มาวัดวันอาทิตย์ตามหน้าที่ ไม่มีเรื่องกับใครพอแล้ว เรื่องผู้รับใช้เอาผ้าห่อเงินเก็บไว้เตือนว่า เราอยู่เฉยไม่ได้ พรสวรรค์และความสามารถที่มีหากเก็บไว้คือการทำลายตัวเอง แต่การใช้เพื่อผู้อื่นทำให้ชีวิตของเรามีความหมาย ศิษย์พระคริสต์ต้องเป็นผู้รับใช้ที่ดีและซื่อสัตย์ ใช้ความสามารถและพระพรอย่างชาญฉลาด และทำให้เกิดผลสำหรับตนเองและผู้อื่น เพราะพรสวรรค์และความสามารถ ยิ่งใช้ยิ่งมี ยิ่งให้ยิ่งได้รับ

คุณพ่อขวัญ  ถิ่นวัลย์

khuanthinwan@gmail.com

วัดนักบุญยอแซฟ ดอนทอย-หนองสนุก, สกลนคร

19 พฤศจิกายน 2024

ภาพ : เด็กคำสอน, ซ้อมรำเทวดา, ชุมชนวัดดอนทอย-หนองสนุก, สกลนคร; 2024-11-18

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น