เงื่อนไขของการเป็นศิษย์

วันพฤหัสบดี หลังวันพุธรับเถ้า
ฉธบ 30:15-20
ลก 9:22-25

 เงื่อนไขของการเป็นศิษย์

เราได้เริ่มเทศกาลมหาพรต ซึ่งเป็นการเดินทางบนเส้นทางแห่งไม้กางเขน เพื่อมุ่งสู่เขากัลวารีโอ พร้อมกับพระเยซูเจ้า ในหนังสือเฉลยธรรมบัญญัติ พระเจ้าทรงตรัสกับประชากรของพระองค์ผ่านทางโมเสสมิให้เหยียบเรือสองแคม พวกเขาจะต้องเลือกเดินทางใดทางหนึ่ง พวกเขาได้มาถึงทางสองแพร่งที่จะต้องเลือกระหว่าง “ชีวิตหรือความตาย” “คำอวยพรหรือคำสาปแช่ง”

ในพระวรสาร พระเยซูเจ้าทรงท้าทายศิษย์ของพระองค์ในลักษณะเดียวกัน พระองค์ได้ตรัสถึงชะตากรรมที่พระองค์จะได้รับ “จะต้องรับทรมาน... และจะถูกประหารชีวิต แต่จะกลับคืนชีพในวันที่สาม” นี่คือ หนทางแห่งไม้กางเขนที่พระองค์ได้เลือก อันเป็นธรรมล้ำลึกปัสกา และศิษย์ของพระองค์จะต้องผ่านหนทางนี้เพื่อจะได้ชีวิตนิรันดร “ถ้าผู้ใดอยากติดตามเราก็ต้องเลิกนึกถึงตนเอง จงแบกไม้กางเขนของตนทุกวันและติดตามเรา” (ลก 9:23)

นี่เป็นเงื่อนไขของการเป็นศิษย์ติดตามพระเยซูเจ้า “จะต้องเลิกนึกถึงตนเอง” และ “แบกไม้กางเขนของตนทุกวัน” เป็นธรรมดาอยู่เองที่เรามักจะคิดถึงแต่ตนเอง เพราะธรรมชาติมนุษย์ย่อมรักตนเองและทำทุกอย่างเพื่อตนเอง แต่การดำเนินชีวิตเช่นนี้ตรงกันข้ามกับคำสอนของพระเยซูเจ้า ที่สอนให้การลืมตนเอง ออกจากตนเองไปหาผู้อื่น ด้วยการมอบชีวิตของพระองค์บนไม้กางเขนเพื่อเรา “ไม่มีใครมีความรักยิ่งใหญ่กว่าการสละชีวิตของตนเพื่อมิตรสหาย” (ยน 15:13)

“การแบกไม้กางเขนของตนทุกวัน” ที่พระเยซูเจ้าตรัส มิได้หมายถึงระยะทางจวนปิลาโตสู่เขากัลวารีโอ ในห้วงเวลาสุดท้ายแห่งชีวิตของพระองค์ แต่หมายถึงชีวิตทั้งหมดของพระองค์และหมายถึงชีวิตทั้งหมดของเราคริสตชนด้วย นักบุญเปาโลได้ให้ความมั่นใจกับเราว่า ไม้กางเขนคือความชื่นชมยินดีและเกียรติมงคลของเรา ไม้กางเขนคือหนทางแห่งความรักที่สมบูรณ์และการอุทิศตนทั้งครบ

เทศกาลมหาพรต เป็นช่วงเวลาของการฟื้นฟูชีวิตคริสตชน ด้วยการเลิกนึกถึงตนเอง และแบกไม้กางเขนของตนทุกวันติดตามพระคริสตเจ้า เมื่อเราเผชิญกับความยากลำบากในชีวิต ให้เรามอบความยากลำบากต่างๆ เหล่านั้นไว้กับพระเยซูเจ้าผู้ถูกตรึงกางเขน ร่วมแบกกางเขนกับพระองค์และเชื่อว่าพระองค์ทรงรับทรมานพร้อมกันกับเรา เราไม่ได้แบกกางเขนโดยลำพัง

คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์

danielkhuan@hotmail.com

วัดพระคริสตประจักษ์ นาบัว
10 มีนาคม 2011