วันพุธที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2554

การภาวนาและกฎทองของชีวิต

วันพฤหัสบดี
สัปดาห์ที่ 1 เทศกาลมหาพรต
อสธ 4:17K-17U
มธ 7:7-12

 การภาวนาและกฎทองของชีวิต

เคลเมนต์แห่งอเล็กซานเดรีย ปิตาจารย์ของพระศาสนจักร กล่าวว่า “การภาวนาเป็นการสนทนากับพระเจ้า” (Prayer is conversation with God.) ที่แสดงออกถึงความเชื่อและความวางใจในพระเจ้า ผู้เป็นท่อธารแห่งพระพรนานัปการ ดังนั้น การภาวนาจึงไม่ใช่การพูดข้างเดียว ไม่ใช่การส่งเสียงในความมืด แต่เป็นการสนทนาโต้ตอบกัน (Real dialogue) ระหว่างเรากับพระเจ้า

เมื่อพูดถึงการภาวนา เรามักจะคุ้นเคยกับการวอนขอ “จงขอเถิดแล้วท่านจะได้รับ จงแสวงหาเถิดแล้วท่านจะพบ จงเคาะเถิดแล้วเขาจะเปิดประตูรับท่าน” (มธ 7:7) ตามที่เราได้ยินในพระวรสารของนักบุญมัทธิวในวันนี้ ซึ่งเป็นตอนหนึ่งของบทเทศน์บนภูเขาของพระเยซูเจ้าที่แสดงให้เราเห็นว่า พระบิดาเจ้าสวรรค์เป็นองค์แห่งความดีบริบูรณ์และความเมตตากรุณา ที่พร้อมจะประทานสิ่งที่ดีและจำเป็นแก่บุตรของพระองค์ทุกคน

การภาวนาไม่ใช่การรบเร้าให้พระเจ้าประทานตามที่เราต้องการ แต่เป็นลักษณะของบุตรที่วอนขอสิ่งที่พระบิดาประสงค์จะประทานให้ ความจริงพระองค์ทรงทราบล่วงหน้าก่อนที่เราจะขอด้วยซ้ำ เงื่อนไขก็คือ “จงขอ... จงแสวงหา... จงเคาะ...” เพราะเมื่อเราขอ พระเจ้าจะสดับฟังคำวอนขอของเรา เมื่อเราแสวงหาพระเจ้า เราก็จะพบกับพระองค์ และเมื่อเราเคาะประตูบ้านของพระเจ้า พระองค์ก็จะเปิดให้

เหนือสิ่งอื่นใด เราต้องภาวนาอย่างสม่ำเสมอโดยไม่ท้อถอย (เทียบ ลก 18:1) ต้องออกแรงและทำในส่วนของเราให้ดีที่สุด คงเหมือนกับนักเรียนนักศึกษาที่ต้องการผ่านการสอบ แต่ไม่อ่านหนังสือหรือไม่เตรียมตัวสอบอย่างดี การสวดขอพระเจ้าคงไม่ช่วยอะไร เพราะพระองค์จะไม่ช่วยคนที่ไม่ช่วยตนเอง การภาวนาและการออกแรงทำงานต้องไปด้วยกัน อีกทั้ง ต้องมีความวางใจในพระเจ้าอย่างเต็มเปี่ยมเหมือนพระนางเอสเธอร์ในบทอ่านแรก

ในตอนท้ายของพระวรสารวันนี้พูดถึง “กฎทอง” (The golden rule) ซึ่งเป็นกฎพื้นฐานและแนวปฏิบัติของทุกศาสนา “ท่านอยากให้เขาทำกับท่านอย่างไร ก็จงทำกับเขาอย่างนั้นเถิด” นี่คือบทสรุปของพระธรรมเก่า ธรรมบัญญัติ และคำสอนของประกาศกทั้งหมด ที่พระเยซูเจ้านำมากล่าวอ้างอีกครั้ง เพื่อยืนยันว่า คริสตชนที่ครบครันนั้นคือคนที่สมบูรณ์แบบในความรักต่อเพื่อนพี่น้อง กระทำดีต่อทุกคนโดยไม่หวังสิ่งตอบแทน ดังนั้น วันนี้ เราจะทำความดีอะไรเพื่อเพื่อนพี่น้องของเราบ้าง

คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์
วัดนักบุญยอแซฟ ดอนทอย
25 กุมภาพันธ์ 2010

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น