ใจแคบและเชื่อน้อย
วันศุกร์
สัปดาห์ที่ 17 เทศกาลธรรมดา
|
ลนต 23:1, 4-11, 15-16, 27, 34ข-37
มธ 13:54-58
|
พระวรสารวันนี้ พระเยซูเจ้าเสด็จกลับไปยังนาซาเร็ธบ้านเกิดของพระองค์
ทรงสั่งสอนในศาลาธรรม ชาวนาซาเร็ธต่างรู้สึกประหลาดใจ “คนนี้เอาปรีชาญาณและอำนาจทำอัศจรรย์มาจากที่ใด”
(มธ 14:54) พวกเขารับรู้ถึงลักษณะพระเจ้าในตัวพระองค์
แต่พวกเขาคิดว่าตนเองรู้จักพระองค์และครอบครัวเป็นอย่างดี เป็นลูกของช่างไม้ชื่อโยเซฟและแม่ชื่อมารีย์หญิงที่ไม่มีอะไร
นี่คืออคติและความใจแคบที่พวกเขาไม่อาจยอมรับพระองค์เป็นพระเจ้าและมนุษย์
พระเยซูเจ้าทรงรับรู้ท่าทีของพวกเขาจึงตรัสว่า “ประกาศกย่อมไม่ถูกเหยียดหยาม
นอกจากในถิ่นกำเนิดและในบ้านของตน” (มธ 14:57)
นี่คือความจริงที่แทงใจดำพวกเขา ด้วยความใจแคบและเชื่อน้อยนี่เอง พระองค์ไม่ได้ทำอัศจรรย์ที่นั่นมากนัก
เราต้องการความเชื่อเพื่อจะเข้าใจปรีชาญาณและการอัศจรรย์ที่พระองค์ทรงกระทำ หากปราศจากความเชื่อเราก็ไม่ต่างอะไรกับคนตาบอด
เราอาจตกในบาปเดียวกันกับชาวนาซาเร็ธคือ “บาปของความใจแคบและความเชื่อน้อย”
ทำให้มองไม่เห็นด้านดีของผู้อื่น เราเคยดูหมิ่นเหยียดหยามคนที่อยู่ในฐานะด้อยกว่าเราไหม
เราเชื่อไหมว่าพระหรรษทานของพระเจ้าทรงทำงานในคนเหล่านี้ พระหรรษทานของพระเจ้าได้เกิดผลเพียงใดในชีวิตของเรา
และเราได้ร่วมมือกับพระหรรษทานของพระเจ้าอย่างที่ควรจะเป็นหรือเปล่า
พระเยซูเจ้าทรงสอนเราให้ปฏิบัติต่อผู้อื่นด้วยใจกว้าง
ด้วยท่าทีของความเป็นพี่น้อง สมกับเป็นลูกของพระบิดาองค์เดียวกัน โดยเฉพาะสังคมไทยปัจจุบันที่มีความแตกแยกรุนแรง
แบ่งสีเลือกข้าง ความรักของพระเจ้าไม่เคยแบ่งแยกหรือเลือกที่รักมักที่ชัง
ไม่มียิวหรือกรีก ไม่มีทาสหรือไท แต่ทุกคนเป็นพี่น้องกัน อีกทั้ง ต้องดำเนินชีวิตด้วยความเชื่อ
เพื่อเราจะได้ตระหนักถึงการประทับอยู่ของพระเจ้า แม้ในสถานการณ์แห่งความยากลำบาก
เช่นที่เรากำลังเผชิญอยู่เวลานี้
คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์
khuanthinwan@gmail.com
San Tomasso Ashram, วัดป่าพนาวัลย์
3 สิงหาคม 2017ภาพประกอบ: คนยกยอ, ถนนเข้าหมู่บ้านดอนเชียงคูณ, เชียงเครือ สกลนคร; 2017-07-29
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น