การทรยศของยูดาสและเปโตร

วันอังคาร
สัปดาห์ศักดิ์สิทธิ์
อสย 49:1-6
ยน 13:21-23, 36-38

 การทรยศของยูดาสและเปโตร

พระวรสารวันนี้เป็นช่วงเวลาที่หดหู่และเจ็บปวดที่สุดสำหรับพระเยซูเจ้า เพราะศิษย์ที่อยู่กับพระองค์มาตลอด 3 ปียังไม่เข้าใจถึงคำสอนและแผนการของพระองค์ ซ้ำร้ายพวกเขายังได้ได้ทรยศพระองค์ถึง 2 คน

คนแรกคือ ยูดาส พระเยซูเจ้าประกาศอย่างเปิดเผยว่า “ท่านคนหนึ่งจะทรยศเรา” พวกสาวกต่างแปลกใจ เปโตรได้ทำสัญญาณให้ศิษย์ที่พระองค์ทรงรักถามว่าเป็นใคร และพระเยซูเจ้าตรัสว่า “เป็นผู้ที่เราจะจุ่มขนมปังส่งให้” พระองค์ทรงบิขนมปังส่งให้ยูดาส นี่คือ เครื่องหมายแห่งการแบ่งปันและมิตรภาพ ที่พระเยซูเจ้าทรงกระทำกับผู้ที่กำลังจะทรยศพระองค์

เมื่อยูดาสได้รับชิ้นขนมปังแล้วก็ออกไปทันที “ขณะนั้นเป็นเวลากลางคืน” นี่คือสภาพแห่งบาปหรือการเดินในความมืด เมื่อเขาตัดสินใจหันหลังให้กับองค์แห่งความสว่าง เป็นที่น่าสังเกตว่ายูดาสไม่ได้อยู่ร่วมงานเลี้ยงอาหารค่ำมื้อสุดท้าย จึงไม่ได้ยินพระดำรัสที่ตรัสสั่งบรรดาสาวกว่า “จงทำดังนี้เพื่อระลึกถึงเราเถิด” ซึ่งนักเทววิทยามองว่านี่คือช่วงเวลาที่พระเยซูเจ้าทรงบวชบรรดาอัครสาวกให้เป็นพระสงฆ์

ศิษย์อีกคนหนึ่งคือ เปโตร ที่ได้สาบานยืนยันกับพระเยซูเจ้าอย่างหนักแน่นว่า “ข้าพเจ้าจะสละชีวิตเพื่อพระองค์” แต่หลังจากนั้นได้ปฏิเสธอาจารย์ถึง 3 ครั้ง นี่คือ การทรยศครั้งที่สองจากศิษย์ที่พระเยซูเจ้าทรงตั้งให้เป็นหัวหน้าอัครสาวก ซึ่งหนักหนาสาหัสยิ่งกว่าการทรยศของยูดาสด้วยซ้ำ เนื่องจากยูดาสมิได้ให้คำมั่นสัญญาเหมือนอย่างเปโตร

จะว่าไปแล้ว เปโตรและยูดาส ไม่แตกต่างกันเลย อยู่กับพระเยซูเจ้า 3 ปีเท่ากัน ได้รับการอบรมมาอย่างเดียวกัน ทั้งสองเป็นอัครสาวกและถูกพระเยซูเจ้าเรียก “ซาตาน” มาแล้วเช่นกัน พระเยซูเจ้าเรียกเปโตรว่า “ปีศาจ…ไปให้พ้น” เมื่อเปโตรขัดขวางและชักชวนให้พระองค์ละทิ้งทางแห่งการเขน พระเยซูเจ้าเรียกยูดาสว่า “บุตรของปีศาจ…ไม่เกิดมาจะดีกว่า” เมื่อพระองค์พูดถึงศิษย์คนหนึ่งที่จะทรยศต่อพระองค์

ความจริงพระเยซูเจ้าเตือนและบอกให้ทราบก่อนแล้วว่า เขาทั้งสองจะหกล้ม จะพลาดพลั้ง เปโตรไม่สนคำเตือนของพระองค์ ส่วนยูดาส ท้าทาย คิดว่าตัวเองเก่ง เมื่อพระเยซูเจ้าหันมามองเปโตร เปโตรรู้สึก สำนึกได้ ออกไปร้องไห้ข้างนอก ส่วนยูดาส เวลาที่พระเยซูเจ้าเรียกและเตือนว่า “สหาย… จูบเราทำไม” ยูดาสท้าทาย ไม่แยแส ไม่สะทกสะท้าน

ในวาระสุดท้าย เวลาที่ทั้งสองสำนึกแล้ว ยูดาส พึมพำกับตัวเองว่า “โอ.. ฉันช่างโง่เสียจริง ที่ขายพระองค์” ส่วนเปโตร พึมพำกับพระเยซูเจ้าว่า “โอ.. ฉันช่างบาปมากจริงๆ เป็นคนบาป” ยูดาส หยิ่งในตัวเอง วิ่งหาตัวเอง ส่วนเปโตร สุภาพ รู้ว่าพลาดแล้ว กลับใจ เปลี่ยนแปลงตนเอง วิ่งหาพระ นี่แหละคนหนึ่งจึงรอด แต่อีกคนหนึ่งพินาศ

เราเองได้ทรยศพระเยซูเจ้าและคนอื่นเช่นเดียวกัน เราได้รับปังจากพระเยซูเจ้าในศีลมหาสนิท แต่เรากลับหันหลังให้พระองค์ เราได้ให้คำมั่นสัญญาเวลารับศีลอภัยบาปว่า “จะไม่ทำบาปอีก” แต่เราได้กระทำบาปเดิมนั้นครั้งแล้วครั้งเล่า กระนั้นก็ดี พระเยซูเจ้าทรงรักเรา คอยติดตาม ตักเตือน ไม่เคยทอดทิ้งเรา พระองค์พยามทุกวิถีทางเพื่อช่วยเราเสมอ ดังนั้น ให้เราได้ภาวนา เพื่อเราจะได้เป็นเหมือนเปโตรที่ร้องไห้เสียใจอย่างขมขื่น และกลับใจมาหาพระองค์

คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์

danielkhuan@hotmail.com

วัดพระคริสตประจักษ์ นาบัว
18 เมษายน 2011