 |
| ลูกขอกราบ แนบลง ตรงเท้าแม่ ที่ดูแล ลูกเติบใหญ่ ให้คำสอน พระคุณแม่ มากล้น จนเกินกลอน กราบวิงวอน คุณพระป้อง คุ้มครองเทอญ |
บทเทศน์ในพิธีมิสซาบูชาขอบพระคุณโอกาสวันแม่แห่งชาติ ณ โรงเรียนบ้านนาบัว; 11 สิงหาคม 2010
มีเด็กน้อยคนหนึ่ง อายุประมาณ 10 ขวบ อยู่กับแม่และน้องอีกคนหนึ่งที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง อยู่มาวันหนึ่งเด็กคนนี้ได้เขียนข้อความบางอย่างลงบนกระดาษ เมื่อเขียนเสร็จได้นำกระดาษแผ่นนั้นไปให้แม่ที่กำลังทำกับข้าวอยู่ในครัว แม่รับกระดาษจากมือลูกน้อยสุดที่รักขึ้นมาอ่าน ข้อความในกระดาษนั้นเขียนด้วยลายมือขยุกขยิก อ่านยากสักหน่อยแต่พอจะอ่านได้ใจความว่า
ค่าตัดหญ้า 20.- บาท
ค่าซื้อของให้แม่ 10.- บาท
ค่าทำความสะอาดห้องอาทิตย์นี้ 20.- บาท
ค่าดูแลน้อง 30.- บาท
ค่าเอาขยะไปทิ้ง 10.- บาท
ค่าสอบได้คะแนนดี 40.- บาท
ค่ากวาดสนามหญ้าหน้าบ้าน 20.- บาท
รวมเงินที่แม่ค้างชำระ 150.- บาท
เมื่ออ่านจบ แม่อมยิ้ม พลิกกระดาษอีกด้าน และขอยืมดินสอจากลูกชายคนโปรดมาเขียนข้อความตอบกลับไป ลูกชายตัวน้อยจ้องมองอย่างใจจดใจจ่อว่าแม่เขียนอะไรลงไป ตนเองจะได้ค่าจ้างตามที่ขอไปหรือเปล่า พอแม่เขียนเสร็จก็ยื่นกระดาษให้ ลูกชายยกมือไหว้รับกระดาษแผ่นนั้น แล้วอ่านข้อความที่เขียนว่า
เก้าเดือนที่แม่อุ้มท้องลูก ไม่คิดเงิน
ค่าเลี้ยงดูตั้งแต่เล็กจนโต ไม่คิดเงิน
ค่าพยาบาลและเฝ้าไข้ยามเจ็บป่วย ไม่คิดเงิน
ค่าอาหาร ของเล่น เสื้อผ้า และพาเที่ยว ไม่คิดเงิน
ค่าที่ลูกทำให้แม่เสียน้ำตา ไม่คิดเงิน
ค่าความรักที่มีให้ลูกเสมอมา ไม่คิดเงิน
เมื่อลูกชายอ่านจบก็ร้องไห้ วิ่งเข้าไปกอดและบอกแม่ว่า “แม่ครับ ผมรักแม่นะครับ” ลูกชายกอดแม่แน่น สะอึกสะอื้น น้ำตาไหลอาบแก้ม แม่ก้มลงมาเช็ดน้ำตาให้และตอบลูกชายว่า “แม่รักลูกที่สุดในโลกเลย” เด็กน้อยผละจากอ้อมกอดแม่ แล้วเอาดินสอเขียนลงในกระดาษแผ่นเดิมว่า “แม่จ่ายหมดแล้ว แต่ลูกยังทอนไม่หมด”
คณะครู บรรดาลูกๆ นักเรียนและแม่ทั้งหลาย เราทุกคนที่เกิดมามีแม่ ไม่มีใครที่ไม่รู้จักคำว่า “แม่” เพราะแม่เป็นผู้ให้กำเนิด เป็นผู้เลี้ยงดูเรา และเฝ้าทะนุถนอมกล่อมเกลาเรามาตั้งแต่เล็กจนเติบใหญ่ เป็นผู้ที่รักเรามากกว่าใครๆ ไม่ว่าลูกจะทำผิดแค่ไหนแม่ให้อภัยเสมอ บางครั้งลูกทำผิด แม่โกรธ แต่แม่ไม่เคยคิดทำร้ายลูก ทุกอย่างที่ทำลงไปเพราะอยากให้ลูกเป็นคนดี เป็นคนเก่ง และมีคุณธรรม
ความรักมีหลายรูปแบบ เช่น ความรักแบบหนุ่มสาว ความรักแบบเพื่อน ความรักต่อครูบาอาจารย์ ฯลฯ ความรักเหล่านี้อาจลืมเลือนได้ง่าย และเปรียบไม่ได้กับความรักของแม่ที่มีต่อลูก ซึ่งยิ่งใหญ่หาที่สุดมิได้ แม่มีแต่ให้ และไม่เคยคิดถึงตนเองหรือหวังสิ่งใดตอบแทน บางครั้งแม่ยอมอดเพื่อให้ลูกมีกิน ยอมลำบากทำงานหนักเพื่อให้ลูกได้เล่าเรียน หรือยอมตายเพื่อปกป้องลูกให้รอด
อย่างเมื่อคราวเกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ที่ประเทศเฮติ เมื่อตอนต้นปีที่ผ่านมา (12 มกราคม 2010) มีผู้เสียชีวิตจากโศกนาฏกรรมครั้งนี้กว่าสองแสนคน บาดเจ็บประมาณสามแสนคน และได้รับผลกระทบประมาณสามล้านคน หลังแผ่นดินไหวผ่านไปสองอาทิตย์ ความหวังที่จะพบผู้รอดชีวิตไม่มีทางเป็นไปได้ แต่หน่วยกู้ภัยต้องแปลกใจที่พบเด็กหญิงคนหนึ่งรอดชีวิตในอ้อมแขนของแม่ ที่ใช้ร่างบังผนังตึกที่ล้มทับมิให้โดนลูกน้อยของเธอ หนูน้อยจึงรอดชีวิตและยังชีพด้วยน้ำนมจากทรวงอกของแม่ที่ไม่มีลมหายใจแล้ว
สำหรับผู้เป็นแม่แล้ว “วันแม่” คือทุกวินาที ทุกลมหายใจเข้าออกของชีวิต ความรักของแม่ไม่มีวันหยุด ไม่มีวันเปลี่ยนแปลง ลูกคือแก้วตาดวงใจและสำคัญที่สุดในชีวิตแม่ แต่สำหรับลูกนั้น “วันแม่” มีเพียงแค่วันเดียวคือ วันที่ 12 สิงหาคม ดังนั้น ขอให้ลูกทุกคนรักแม่ให้มาก ไม่ใช่แต่เฉพาะในวันแม่เท่านั้น แต่ต้องรักแม่ทุกวัน ด้วยการเป็นคนดี เชื่อฟังท่าน ทำให้ท่านมีความสุขทุกวัน แค่นี้แม่ก็ดีใจแล้ว
เป็นความจริงว่า แม่รักลูกตั้งแต่วินาทีแรกที่ลูกเกิดมาจนถึงวันสุดท้ายที่แม่จากไป พระคุณของแม่จึงยิ่งใหญ่ ทั้งชีวิตของลูกไม่สามารถทดแทนได้หมด แม่ต้องอุ้มท้องเรา 9 เดือนโดยที่ไม่คิดว่าเป็นอุปสรรค ท้องของแม่คือบ้านหลังแรกของลูก ที่อาศัยกินนอนขับถ่าย เป็นบ้านหลังแรกที่แม่ให้อยู่โดยไม่คิดค่าเช่า วันที่คลอดเราคือวันที่แม่เจ็บปวดที่สุด แต่แม่ลืมความเจ็บปวดเป็นปลิดทิ้งเมื่อรู้ว่าลูกปลอดภัย
นับตั้งแต่วันที่คลอดเราออกมา แม่เฝ้าดูแลเราเป็นอย่างดี ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม หาอาหารและสิ่งดีๆ มาให้ ทุกวันนี้แม่ยังดูแลเราไม่เคยห่างสายตา เพราะแม่กลัวว่าลูกจะหลงผิดทำให้สิ่งที่ไม่ถูกต้อง แม่ไม่คิดที่จะให้ลูกทดแทนคุณ เพราะแม่รักลูกจากใจจริงไม่ได้หวังสิ่งตอบแทน แม่สั่งสอนลูกตลอดมาตั้งแต่เล็กจนโต ด้วยหวังจะให้ลูกเป็นคนดีมีความรักต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยกัน แม่จึงเป็นครูคนแรกของลูก
แม่เป็นทั้งแม่ เพื่อน และครู ในเวลาเดียวกัน ในยามที่ลูกทุกข์แม่คอยปลอบใจ ในยามที่ลูกผิดแม่คอยตักเตือน ในยามที่ลูกป่วยไข้มีเพียงแม่ที่เฝ้าดูแลไม่ห่างกาย แม่ทนลำบากทำงานหนักเพื่อให้ลูกได้เรียนหนังสือมีความรู้สูง จะได้ไม่ลำบากเหมือนแม่ แต่แม่ไม่เคยรู้เลยว่าลูกมาโรงเรียนแล้วเป็นอย่างไร บางคนไม่ตั้งใจเรียน หนีโรงเรียนบ้าง เพื่อเป็นการตอบแทนพระคุณของแม่เราต้องตั้งใจเรียน ไม่ทำให้แม่ผิดหวัง
พระบัญญัติประการสี่เตือนเราว่า “จงนับถือบิดามารดา” เมื่อลูกรู้ว่าแม่รักเรามากและมีพระคุณต่อเราถึงเพียงนี้ จึงเป็นหน้าที่ที่ลูกทุกคนจะต้องดูแลและรักแม่ให้มากในวันที่ท่านยังอยู่ จะได้ไม่เสียใจภายหลัง ป่วยการที่จะพร่ำบอกรักแม่ในวันที่ท่านไม่อยู่แล้ว ยาอายุวัฒนะที่จะต่ออายุแม่ให้ยืนยาวคือ การที่ลูกทุกคนเป็นคนดี ทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด และรักใคร่กลมเกลียวกัน นี่คือความสุขและของขวัญอันประเสริฐสำหรับแม่
ที่สุด ให้เราภาวนาเป็นพิเศษสำหรับสมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ “แม่ของแผ่นดิน” ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน เราคงเคยเห็นโฆษณาวันแม่ทุกปี “ให้บอกรักแม่และพาแม่เที่ยว” คงไม่ใช่แต่เฉพาะวันแม่นี้เท่านั้น แต่จะต้องดูแลเอาใจใส่และรักแม่ทุกวัน อยากจะบอกแม่ว่า “รักแม่ที่สุดในโลก” เพราะแม่คือคนดีที่หนึ่ง ซึ่งไม่มีใครมาแทนที่ได้
ลูกเติบใหญ่ ได้ดี เพราะมีแม่ ที่รักแท้ ดูแล คอยสั่งสอน
มอบความรัก ห่วงใย เอื้ออาทร แม่พรำสอน ให้ลูกนั้น หมั่นทำดี
แม่ไม่โกรธ ไม่โทษ เมื่อลูกผิด คอยเตือนจิต แก้ไข อย่าได้หนี
ทุกปัญหา มีทางแก้ อย่ารอรี ทำความดี ล้างชั่ว ในตัวเรา
แม่ยอมอด ยอมหิว เพื่อลูกอิ่ม ไม่เคยลิ้ม ชิมของดี อย่างใครเขา
ถึงจะเหนื่อย ยอมทน เพราะรักเรา เพื่อให้เจ้า ทั้งหลาย สบายกัน
มาเถิดลูก ทุกคน จงมากอด อย่าอิดออด กอดแม่ ดูแลท่าน
มอบความสุข ก่อนท่าน จากเราพลัน บอกรักแม่ ทุกวัน กันเถิดเอย
danielkhuan@hotmail.com
วัดพระคริสตประจักษ์ นาบัว
11 สิงหาคม 2010
สองมือพนม หัวก้มลงสุด ที่เท้าของแม่ พ่อขวัญครับ ฝากการกราบนี้ให้ยายนนท์ด้วยนะครับ ไม่มีโอกาสกราบโดยตรง ขอกราบทางเน็ตแล้วกันครับ
ตอบลบ