ครบรอบ 8 ปี พ่อผู้เป็นแบบอย่าง
เสกสุสานปีนี้ (1 พฤศจิกายน 2014)
ได้มีโอกาสกลับไปร่วมพิธีภาวนาอุทิศแด่ผู้ล่วงลับที่วัดนักบุญมารีอามักดาเลนานาโพธิ์
บ้านเกิด ขณะที่กำลังยืนจุดเทียนที่หลุมศพของพ่อ (ซีมอน ถนอม ถิ่นวัลย์)
แม่ก็พูดขึ้นว่า “แปดปีแล้วนะที่พ่อจากไป” เลยเหลือบไปดูแผ่นป้ายหินอ่อนที่จารึกหน้าหลุมศพ
ก็รู้ว่าสิ่งที่แม่พูดคือความจริง แม่ในวัย 77 ปีจดจำวันเวลาได้อย่างแม่นยำ เรื่องราวต่างๆ
ของพ่อคงอยู่ในความคิดคำนึงของแม่ตลอดเวลา
วันที่
9
พฤศจิกายน ค.ศ. 2006 (พ.ศ. 2549) คือวันที่พ่อจากแม่และลูกๆ ไปอย่างสงบ นับเนื่องถึงวันนี้ก็ 8 ปีพอดี ตลอดเวลาที่ไม่มีพ่อคงเป็นช่วงเวลาที่โดดเดี่ยว เจ็บปวดและร้าวรานใจไม่น้อยสำหรับแม่
บ่อยครั้งแม่พยายามเก็บความรู้สึกไม่แสดงออกให้ลูกๆ ได้เห็น แต่ก็รับรู้ได้ถึงความรู้สึกของแม่
ที่ยังผูกพันและคิดถึงพ่ออยู่เสมอ แม้วันเวลาจะผ่านไปเนิ่นนานเพียงใดก็ตาม
ผิดกับลูกอาจลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าวันนี้ (9 พฤศจิกายน) คือวันครบรอบการจากไปของพ่อ
ในห้วงเวลาที่พ่อยังอยู่
วันเสกสุสานและภาวนาอุทิศแก่ผู้ล่วงลับคือ วันที่ทั้งสองนั่งอยู่ด้วยกัน
ห้อมล้อมด้วยลูกๆ หลานๆ แต่วันนี้มีแม่นั่งอยู่เพียงลำพัง
เลยทำให้คิดถึงพ่อขึ้นมาจับใจ หากวันนี้ยังมีพ่ออยู่เคียงข้าง แม่คงมีความสุขและมีกำลังใจมากกว่านี้
ลูกแต่ละคนคงทำหน้าที่ตรงนี้แทนพ่อไม่ได้ แต่เมื่อนึกถึงคำของพ่อ “ให้ลูกทำหน้าที่ของตนให้ดี
ไม่ต้องเป็นห่วงพ่อ” ก็ทำให้มีกำลังใจอยู่บ้าง
และที่สำคัญรู้สึกได้ว่าพ่ออยู่ใกล้ๆ กำลังเฝ้าดูและคอยช่วยเหลืออยู่
แม้พ่อจะจากไปนาน 8 ปีแล้วแต่ความรักความผูกพันไม่มีวันจางหาย หลายครั้งหลายครา ยามหลับตานอนฝันเห็นพ่อกำลังทำในสิ่งที่พ่อเคยทำเหมือนตอนที่ยังมีชีวิตอยู่
ทำให้รู้สึกสบายใจ หมดห่วงไร้กังวล
จะเป็นห่วงก็แต่แม่ซึ่งอายุมากขึ้น ความรู้สึกนี้ต่างไปจากความรู้สึกที่มีต่อพ่อ
เนื่องจากพ่อไม่ได้อยู่ภายใต้เงื่อนไขของข้อจำกัดเรื่องเวลาและสถานที่อีกต่อไปแล้ว
แต่แม่ยังอยู่ ยังมีเลือดเนื้อ ชีวิตและจิตใจ
คงได้แต่ฝากแม่ไว้กับพระเจ้าและขอให้พ่อช่วยดูแลแม่อีกแรง
ดูแลลูกๆ ของพ่อ ให้พี่น้องรักกัน
ดูแลหลานๆ ให้เติบโตเป็นคนดีของสังคม สายเลือดและความเป็นพี่เป็นน้องตัดไม่ขาด
แทนกันไม่ได้ และสำคัญมากกว่าสิ่งอื่นใด พี่น้อง
ลูกหลานต้องดูแลและรักแม่ให้มากในวันที่ท่านยังอยู่ จะได้ไม่เสียใจภายหลัง ยาอายุวัฒนะที่จะต่ออายุของแม่ให้ยืนยาวคือ
การที่พี่น้องรักใคร่กลมเกลียวกัน
นี่คือความสุขของแม่และความต้องการของพ่อ
ที่ลูกหลานต้องสำนึกเสมอ
ลูกของพ่อ
โรงเรียนเซนต์ยอแซฟกุฉินารายณ์
7 พฤศจิกายน 2014
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น