วันพฤหัสบดีที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2556

ปลา 153 ตัว


ปลา 153 ตัว

วันศุกร์
อัฐมวารปัสกา
กจ  4:1-12
ยน 21:1-14

ในพระวรสารวันนี้ เราได้ยินเรื่องราวพระเยซูเจ้าผู้กลับคืนชีพได้ปรากฏมาแก่บรรดาอัครสาวกเป็นครั้งที่สาม เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นริมทะเลสาบทิเบเรียส ขณะที่บรรดาอัครสาวกโดยการนำของเปโตรออกไปจับปลา อาชีพดั้งเดิมที่พวกเขาเคยเลี้ยงชีพ แต่จับปลาทั้งคืนไม่ได้เลย รุ่งเช้าพระเยซูเจ้าปรากฏมาบนฝั่งแต่พวกเขาจำพระองค์ไม่ได้ พระองค์ได้บอกให้พวกเขาเหวี่ยงแหทางกราบเรือด้านขวา และได้ปลาเป็นจำนวนมาก

นักบุญยอห์นบันทึกไว้ว่า “มีปลาตัวใหญ่ติดอยู่เต็ม นับได้หนึ่งร้อยห้าสิบสามตัว” (ยน 21:11) คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ยอห์นระบุว่าได้ปลา 153 ตัว บางคนให้เหตุผลว่า ปกติชาวประมงจะนับปลาที่จับได้เพื่อแบ่งส่วนกันระหว่างผู้ร่วมงานอยู่แล้ว อีกทั้ง การได้ปลาเป็นจำนวนมากเช่นนี้ถือเป็นเรื่องพิเศษยอห์นจึงได้บันทึกไว้ อย่างไรก็ตาม เป็นไปได้ว่าการที่ยอห์นระบุจำนวนปลาที่จับได้ไว้ เพื่อต้องการสื่อความหมายถึงความจริงบางอย่างที่ซ่อนอยู่

นักบุญซีริลแห่งอเล็กซานเดรีย (Cyril of Alexandria) อธิบายว่า จำนวน 153 ประกอบด้วย 3 สิ่งคือ
1)       จำนวน 100 หมายถึงคนต่างศาสนาทั้งหมด เพราะว่าจำนวน 100 บ่งบอกถึง “จำนวนเต็ม” เช่น ฝูงแกะมีจำนวน 100 ตัว เมล็ดพืชบังเกิดผล 100 เท่า เป็นต้น
2)       จำนวน 50 หมายถึงชาวอิสราเอลที่หลงเหลือทั้งหมด
3)       จำนวน 3 หมายถึงพระตรีเอกภาพผู้ซึ่งเป็นบ่อเกิดของสรรพสิ่ง

ในความเห็นของนักบุญซีริล จำนวน 153 หมายถึงมนุษย์ทุกคน ทั้งชาวยิวและคนต่างศาสนา ส่วนนักบุญเยโรมอธิบาย จำนวน 153 อย่างตรงไปตรงมาว่า หมายถึงปลาในทะเลสาบทีเบเรียสซึ่งมีทั้งหมด 153 ชนิด จึงเท่ากับว่าแหของเปโตรจับปลาได้ทุกชนิด จำนวน 153 จึงเป็นสัญลักษณ์ที่ยอห์นใช้เพื่อสื่อความหมายว่า สักวันหนึ่งมนุษย์ทุกคน ทุกชาติ ทุกภาษา จะถูกรวบรวมมาหาพระเยซูเจ้าทางพระศาสนจักร

นอกจากระบุจำนวนปลาที่จับได้ ยอห์นยังเสริมด้วยว่า “แต่ทั้งๆ ที่ติดปลามากเช่นนั้น แหก็ไม่ขาด” (ยน 21:11) “แห” คือพระศาสนจักร นั่นหมายความว่า พระศาสนจักรมีที่เพียงพอสำหรับมนุษย์ทุกคน สำหรับยอห์นแล้ว พระศาสนจักรของพระเยซูเจ้าผู้กลับคืนชีพมีไว้สำหรับทุกคน โดยไม่เว้นใครเลย นี่คือ ความเป็นสากลพระศาสนจักร

พี่น้องที่รัก ในพระวรสารวันนี้ พระเยซูเจ้าผู้กลับคืนชีพทรงปรากฏพระองค์แก่บรรดาอัครสาวกขณะกลับไปทำงานอาชีพดั้งเดิมที่พวกเขาคุ้นเคย คือการจับปลาและทรงร่วมกินอาหารเช้ากับพวกเขา ปัจจุบัน พระองค์ยังทรงประทับอยู่ในใจเรา ในบุคคลต่างๆ ที่เราพบเห็นและในกิจการดีทุกอย่างที่เราทำ ปัญหาก็คือ เราจำพระองค์ได้หรือเปล่า สำนึกถึงการประทับอยู่และเชื่อฟังพระองค์มากน้อยแค่ไหน ในชีวิตประจำวันของเรา

คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์
danielkhuan@hotmail.com
วัดพระคริสตประจักษ์ นาบัว
4 เมษายน 2013

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น