คือคำว่า “เพื่อน”

คือคำว่า “เพื่อน”

ท่านพุทธทาสภิกขุ ได้เล่าเรื่องหนึ่งที่คุณแม่ของท่านสอนเวลาเป็นเด็ก เรื่องนี้มีอยู่ว่า “แม่สอนให้ดูว่าไก่ไม่มีเห็บ เพราะมันช่วยกันจิกให้กันและกัน ลูกไก่ตัวเล็ก ยังช่วยจิกเห็บให้ลูกไก่ตัวใหญ่ เห็บมีอยู่ตามหน้าตามหงอนซึ่งจิกเองไม่ได้ ไก่เลยไม่มีเห็บเพราะมันปฏิบัติหน้าที่เพื่อนที่ดีต่อกัน แม้แต่ลิงก็ยังหาเหาให้กันและกัน สุนัขยังกัดหมัดให้กันและกันตรงที่มันกัดเองไม่ได้ เราจึงต้องมีเพื่อน”

เราคงเคยได้ยินคำพูดที่ว่า “นกไม่มีขน คนไม่มีเพื่อน ขึ้นสู่ที่สูงไม่ได้” ในชีวิตของมนุษย์แต่ละคนต้องมีเพื่อนที่คอยช่วยเหลือ ส่งเสริมสนับสนุน หรือร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมา ก่อนจะแยกจากกันไปตามหน้าที่ความรับผิดชอบของแต่ละคน เพื่อนในวัยเด็กเป็นเหมือนกับรูปถ่าย ซึ่งเป็น “ความทรงจำที่น่าภาคภูมิใจ” ดังนั้น การได้มีโอกาสมาพบปะกันจึงเป็นสิ่งที่มีคุณค่า คล้ายกับการได้หยิบรูปถ่ายในอัลบั้มขึ้นมาปัดฝุ่น คิดถึงเหตุการณ์และเรื่องราวในภาพเหล่านั้น

แต่การได้มีโอกาสพบปะกันเป็นมากกว่าการดูภาพเก่าๆ โดยลำพัง  เพราะการพบปะกันทำให้เราได้รับรู้ความเป็นไปของกันและกันในห่วงเวลาที่ห่างหายไม่เจอกัน เพื่อนบางคนไม่ได้เจอหน้ากัน 38 ปี ตั้งแต่เรียนจบชั้นประถมปีที่ 6 ดังนั้น การได้อยู่ด้วยกันแม้เพียงช่วงเวลาสั้นๆ จึงเป็นสิ่งที่มีค่ายิ่งใหญ่  คำว่า “เพื่อน” หรือ “มิตรภาพ” แม้ไม่มีราคา แต่มีค่ามากกว่าสิ่งใด  ซึ่งบางครั้งไม่ต้องพูดอะไรมาก เพียงแค่ได้เจอหน้ากันก็มีความสุขแล้ว

การได้พบปะกันจึงเป็นช่วงเวลาแห่งความสุขที่ทุกคนถวิลหา และคิดว่าน่าจะพบกันบ่อยครั้งขึ้น มีกิจกรรมร่วมกันมากขึ้นเพื่อสังคม อาทิ “เพื่อนช่วยเพื่อน” หรือการทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้เพื่อนที่จากเราไปก่อน ความจริงอย่างหนึ่งที่เราไม่อาจปฏิเสธได้คือ เวลานี้แต่ละคนต่างอายุมากขึ้น เพื่อนดีๆ ที่เข้าใจกันนั้นเริ่มมีน้อยลงและหายากขึ้นทุกที คงมีแต่ “เพื่อนเก่า” ในวัยเด็กเท่านั้นแหละ ที่พอจะเข้าใจและพูดจากันรู้เรื่อง

ดังนั้น การได้พบกันจึงเป็นความยินดีและประสบการณ์อันล้ำค่าที่หาที่ไหนไม่ได้ ยิ่งการได้มีโอกาสช่วยเพื่อนของเราที่เดือดร้อน ยิ่งเป็นสิ่งที่น่าชื่นชมและมีค่ายิ่ง เพราะเพื่อนกันย่อมไม่ทิ้งกัน จึงมีคำพูดที่บอกว่า “เพื่อนอาจไม่ใช่คนที่นิสัยดีที่สุด แต่คือคนที่อยู่กับเราในวันที่เราแย่ที่สุด” ความแตกต่างระหว่าง “เพื่อน” กับ “คนอื่น” อยู่ตรงนี้ “เพื่อนคือคนที่เข้ามาหาเรา ขณะที่คนอื่นเดินจากไป”

ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจสำหรับเพื่อนๆ ทุกคน  ระลึกถึงและภาวนาเพื่อเพื่อนทุกคนเสมอ

คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์

danielkhuan@hotmail.com

San Tomasso Ashram, วัดป่าพนาวัลย์

9 พฤศจิกายน 2015

เครดิตภาพ: อ.น้อย