การสำนึกคุณพระเจ้า
อาทิตย์ สัปดาห์ที่ 28 เทศกาลธรรมดา ปี C |
2 พกษ 5:14-17 2 ทธ 2:8-13 ลก 17:11-19 |
บทนำ
วินสตัน
เชอร์ชิลล์ ชอบเล่าเรื่องเด็กชายตัวน้อยที่ตกจากท่าเรือลงไปในมหาสมุทรลึก
กะลาสีเรือคนหนึ่งได้กระโดดลงไปในน้ำทะเลที่ปั่นป่วนโดยไม่คิดถึงอันตราย และที่สุดได้พาเด็กชายขึ้นฝั่งอย่างปลอดภัยด้วยความเหนื่อยล้า
สองวันต่อมา แม่ของเด็กชายได้มาที่ท่าเรือ ตามหาลูกเรือที่ช่วยลูกชายของเธอไว้
เมื่อพบตัว เธอจึงถามว่า “เจ้ากระโดดลงไปในมหาสมุทรเพื่อช่วยลูกชายของฉันขึ้นมาหรือ”
“ใช่ครับ” กะลาสีตอบ แม่ถามอย่างโกรธเคืองว่า “แล้วหมวกของเขาอยู่ที่ไหน”
พระวรสารวันนี้
พระเยซูเจ้าทรงเล่าเรื่องราวของคนโรคเรื้อนเก้าคนที่อกตัญญู สมัยก่อนโรคเรื้อนเป็นโรคติดต่อร้ายแรงมาก
เป็นโรคที่สังคมรังเกียจ คนเป็นโรคเรื้อนเหมือนตายทั้งเป็นเพราะต้องตัดขาดจากครอบครัว
เพื่อนฝูงและสังคม แยกตัวออกไปอยู่ในที่เฉพาะ กฎหมายของโมเสสกำหนดว่า “ให้บุคคลที่เป็นโรคเรื้อนสวมเสื้อผ้าที่ขาด
และให้ปล่อยผม... แล้วร้องว่า ‘มีมลทิน มีมลทิน’” (ลนต 13:45) เพื่อให้คนอื่นรู้ และ “ต้องแยกไปอยู่นอกค่าย” (ลนต 13:46; กดว 5:3) เพื่อป้องกันคนอื่นติดเชื้อ
คำว่า “โรคเรื้อน” ในพระคัมภีร์หมายถึงโรคผิวหนังทุกชนิดที่มีอาการพุพอง
ในบรรดาคนโรคเรื้อนสิบคนที่มาหาพระเยซูเจ้า มีอย่างน้อยหนึ่งคนเป็นชาวสะมาเรีย (ลก 17:16)
โดยทั่วไปชาวยิวไม่คบค้ากับชาวสะมาเรียเพราะถือว่า ชาวสะมาเรียเป็นยิวไม่บริสุทธิ์
เนื่องจากแต่งงานกับคนต่างศาสนา นอกนั้น คำว่า “ชาวสะมาเรีย” ยังเป็นคำแสดงความเกลียดชังและเหยียดหยาม ใครไม่รักษาธรรมบัญญัติมักถูกตราหน้าว่าเป็น “ชาวสะมาเรีย”
1.
การสำนึกคุณพระเจ้า
พระวาจาของพระเจ้าวันนี้พูดถึงคนโรคเรื้อน 11 คนที่ได้รับการรักษาให้หาย
คนหนึ่งคือนาอามานชาวซีเรียในหนังสือพงษ์กษัตริย์ และอีกสิบคนในพระวรสาร
แต่มีเพียง “นาอามาน” และ “ชาวสะมาเรีย” ที่กลับมาขอบคุณพระเจ้า ทั้งสองเป็นชาวต่างชาติที่ชาวยิวถือว่าเป็นคนบาป
บ่อยครั้งคนที่เรามองว่าเป็นคนไม่ดี กลับสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณของพระเจ้ามากกว่าคนชอบธรรม
นักบุญเปาโลได้แนะนำทิโมธีให้สำนึกคุณพระเจ้า
แม้ในห้วงเวลาแห่งความทรมานด้านร่างกายและท่ามกลางความยากลำบากต่าง ๆ
อันเนื่องมาจากการประกาศข่าวดี พระวรสารวันนี้
พระเยซูเจ้าทรงรู้สึกยินดีที่ได้ยินชาวสะมาเรียสรรเสริญพระเจ้า
สำหรับสิ่งยิ่งใหญ่ที่เกิดขึ้นในชีวิตของเขา
พระองค์ทรงคาดหวังอีกเก้าคนทำเช่นเดียวกัน แต่พวกเขากลับอกตัญญู ไม่สำนึกคุณพระองค์
สิ่งที่พวกเขาต้องการคือใบรับรองจากพระสงฆ์ว่า หายจากโรคเรื้อนแล้ว
ไมสเตอร์
เอ็คคาร์ต (Meister
Eckhart) นักเทววิทยาชาวเยอรมัน เขียนว่า “คำภาวนาที่สำคัญที่สุดในโลกยาวเพียงสองพยางค์คือคำว่า ‘ขอบคุณ’ แต่ดูเหมือนในสังคมที่เราอยู่จะใช้คำนี้น้อยมาก
ไม่ใช่แต่กับพระเจ้าเท่านั้นแต่กับคนอื่นด้วย” บรรดาปิตาจารย์สอนว่า “พระเจ้ามีที่ประทับอยู่สองแห่งคือ ในสวรรค์และในใจคนสำนึกคุณ” คริสตชนควรขอบคุณพระเจ้า เราอธิษฐานภาวนาถึงพระองค์ทุกวันเพราะตระหนักว่า เราได้รับพระพรมากมายจากพระองค์
2.
บทเรียนสำหรับเรา
พระวาจาของพระเจ้าวันนี้ได้ให้บทเรียนสำคัญสำหรับเราหลายประการ
ในการนำไปปฏิบัติในชีวิตประจำวัน
ประการแรก เราต้องสำนึกคุณพระเจ้า ทุกสิ่งที่เรามีและทุกอย่างที่เราเป็นล้วนแล้วแต่เป็นของประทานจากพระเจ้า
ดังนั้น เราต้องขอบคุณพระองค์สำหรับความรักยิ่งใหญ่ เราไม่สามารถทำอะไรได้โดยลำพัง “เพราะถ้าไม่มีเรา
ท่านก็ทำอะไรไม่ได้เลย” (ยน 15:5) อีกทั้ง ต้องสำนึกคุณพระเจ้าด้วยการให้อภัยผู้อื่น
แสดงให้เห็นความรักและความเมตตากรุณาของพระองค์ต่อผู้อื่น ในความกตัญญูต่อบิดามารดา
ครูบาอาจารย์ และผู้มีพระคุณต่อเรา
ประการที่สอง เราต้องหมั่นมาร่วมพิธีบูชาขอบพระคุณวันอาทิตย์
เพื่อเฉลิมฉลองศีลมหาสนิทซึ่งหมายถึง “การขอบพระคุณ” เป็นการขอบคุณพระเจ้าสำหรับความรักยิ่งใหญ่ของพระเยซูเจ้า
ผู้มอบพระองค์เป็นอาหารเลี้ยงวิญญาณของเรา ทำให้เรากลายเป็นประชากรของพระเจ้า
อีกทั้ง ขอบคุณพระจิตเจ้าที่นำพระพรแห่งการประทับอยู่ของพระองค์ไปสู่ผู้อื่น
ด้วยการแบ่งปันเวลาและความรู้ความสามารถต่าง ๆ กับทุกคนในวัดและหมู่คณะของเรา
ประการที่สาม เราต้องรักษาโรคเรื้อนฝ่ายจิตใจ เราอาจไม่ได้ป่วยเป็นโรคเรื้อนด้านร่างกาย แต่บางทีเราอาจกำลังทนทุกข์เพราะโรคเรื้อนฝ่ายจิตใจซึ่งเป็นผลของบาป
ทำให้เราเป็นมลทินกลายเป็นผู้ไม่บริสุทธิ์ พระเยซูเจ้าทรงต้องการรักษาเราให้หายจากโรคเรื้อนแห่งบาปนี้
เราต้องมาหาพระองค์ผ่านทางศีลแห่งการคืนดี
เพื่อขอให้พระองค์เยียวยารักษาเราให้หายจากโรคเรื้อนแห่งบาป ความอยุติธรรม
ความเกลียดชัง และอคติในใจเรา
บทสรุป
พี่น้องที่รัก เรื่องราวคนโรคเรื้อนและการได้รับการรักษาให้หายอย่างอัศจรรย์
สอนเราให้สำนึกคุณพระเจ้า ซึ่งมีเพียงชาวต่างชาติสำนึกในพระมหากรุณาธิคุณและกลับมาขอบคุณพระเจ้า
นั่นคือ นาอามานชาวซีเรียที่สำนึกว่า พระยาห์เวห์พระเจ้าแห่งอิสราเอลคือพระเจ้าแท้ และชาวสะมาเรียที่สำนึกคุณพระเยซูเจ้า
ขณะที่คนโรคเรื้อนอีกเก้าคนไม่ได้กลับมาขอบพระคุณพระองค์
พระเจ้าทรงรักและดูแลเอาใจใส่เราตลอดนิรันดร์
สิ่งเดียวที่เราสามารถตอบสนองความรักหาขอบเขตมิได้ของพระองค์คือ การสำนึกคุณ เช่นเดียวกับนาอามานชาวซีเรียและชาวสะมาเรีย
ศิษย์พระคริสต์ต้องขอบพระคุณพระเจ้าอยู่เสมอ สำหรับความช่วยเหลือและการประทับอยู่ของพระองค์ในชีวิตของเรา
ประกาศถึงการให้อภัยไม่สิ้นสุดและความรักหาที่สุดมิได้ของพระองค์
ท่ามกลางพี่น้องที่อยู่รอบข้าง ในครอบครัว ในที่ทำงาน หมู่คณะและชุมชนวัดของเรา
คุณพ่อขวัญ
ถิ่นวัลย์
ID
LINE : dondaniele
วัดนักบุญยอแซฟ ดอนทอย-หนองสนุก, สกลนคร
11 ตุลาคม 2025
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น