บทเรียนจากผึ้ง ข้อคิดจากการได้ฟังพระเทศน์

บทเรียนจากผึ้ง ข้อคิดจากการได้ฟังพระเทศน์

นานมาแล้วที่ไม่ได้เข้าวัด (พุทธ) และฟังพระเทศน์แบบตัวเป็นๆ เคยแต่ได้อ่านหนังสือธรรมะจากพระนักเทศน์หรือฟังจากสื่อต่างๆ ที่มีอยู่มากมายตามยุคตามสมัย จะมีเหตุให้เข้าวัดบ้างตามโอกาสก็เพื่อดูความสวยงาม ความร่มรื่น โบราณวัตถุหรือโบราณสถานที่วัดเหล่านั้นครอบครองเป็นเจ้าของ ซึ่งมีวัดที่สำคัญและมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักมากมายตามภูมิภาคต่างๆ แต่ไม่มีโอกาสได้ฟังคำเทศนาของพระเลยสักครั้ง

ในอดีตเคยฟังเทปพระพยอม กัลยาโน ที่เทศนาแบบแหวกแนว ปนเสียงฮา สนุกๆ ถึงลูกถึงคนและเข้าใจง่ายสำหรับคนรุ่นใหม่ สมัยนี้ก็ต้องพระมหาสมปอง ตาลปุตฺโต ที่ทำให้ทุกคำพูดเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ เป็นพระนักเผยแผ่พระพุทธศาสนารุ่นใหม่และนักบรรยายธรรมที่ทุกคนรู้จัก อย่างรายการ “ธรรมะเดลิเวอร์รี่” หรือ “หลวงพี่มาแล้ว” มีผลงานการบรรยายธรรมเผยแพร่ใน YouTube และเป็นนักเขียนที่ผลิตผลงานและหนังสือออกมาอย่างสม่ำเสมอ

เมื่อวันศุกร์ที่ 19 กรกฎาคม 2556 ได้มีโอกาสไปทำบุญและฟังเทศน์โอกาสวันอาสาฬหบูชาและวันเข้าพรรษาที่วัดโนนสวรรค์ (ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนนัก) พร้อมกับตัวแทนครูและนักเรียนโรงเรียนเซนต์ยอแซฟกุฉินารายณ์ ทำให้ได้ฟังคำเทศนาของพระมหาทอง วัดมหาธาตุยโสธร ที่เดินทางมาวัดวันนั้นพอดีจึงได้รับเชิญให้ขึ้นธรรมมาสน์เทศนา โดยหยิบยกคุณสมบัติของผึ้งมาเป็นบทเรียนสำหรับคณะครูและนักเรียนที่ไปในวันนั้น เห็นว่ามีแง่คิดหลายอย่างที่เป็นประโยชน์จึงนำมาแบ่งปันและถ่ายทอดอีกครั้ง

พระมหาทอง เริ่มเทศนาด้วยคติที่ว่า “คนขี้เกียจเหมือนแมลงวัน คนขยันเหมือนแมลงผึ้ง” พร้อมกับหยิบยกเอาคุณสมบัติ 5 อย่างของผึ้งมาเป็นบทสอน นั่นคือ

1)      ขยันหากิน

2)      บินไม่สูงนัก

3)      รักความสะอาด

4)      ฉลาดสะสม

5)      นิยมสามัคคี

ขยันทำกิน ผึ้งจะออกจากรังหากินแต่เช้า ไม่ขี้เกียจหรือผัดวันประกันพรุ่ง เหมือนนักเรียนที่ตื่นแต่เช้ามาโรงเรียนเพื่อเรียนหนังสือ ตั้งใจฟังคุณครูสอน สิ่งไหนไม่เข้าใจยกมือถาม ขยันอ่านหนังสือ ทำการบ้านและทบทวนสิ่งที่เรียนมา ใช้ทุกเวลานาทีให้เกิดประโยชน์และรู้คุณค่า ไม่ปล่อยให้เสียไปโดยเปล่าประโยชน์

บินไม่สูงนัก ผึ้งจะบินไม่สูงเพราะต้องแสวงหาน้ำหวานจากเกสรดอกไม้ ซึ่งอยู่ในระดับพื้นดิน การบินในระดับต่ำทำให้พบเป้าหมายได้ง่าย เหมือนนักเรียนที่ไม่ตั้งความหวังไว้สูงหรือมีความทะเยอทะยานจนเกินฐานะ เช่นบางคนไม่ยอมไปโรงเรียน หากไม่ได้ iPhone 5 หรือมีมอร์เตอร์ไซด์ขับไปโรงเรียน

รักความสะอาด ผึ้งจะแสวงหาแต่แหล่งอาหารที่สะอาดและไม่เป็นพิษ (เกสรดอกไม้) เช่นเดียวกับนักเรียนที่ตื่นเช้ามาล้างหน้า แปรงฟันและอาบน้ำให้ตัวเองสะอาด รักษาความสะอาดทั้งภายนอกและภายในเพื่อจะได้เป็นที่รักของทุกคน ความสะอาดภายนอกคือเสื้อผ้าหน้าผมต้องสะอาดเรียบร้อย ความสะอาดภายในคือใจที่ปราศจากความอิจฉาริษยาและความเห็นแก่ตัว มีน้ำใจและให้เกียรติซึ่งกันและกัน

ฉลาดสะสม ผึ้งชอบสะสมน้ำหวาน เลือกเอาเฉพาะส่วนที่หวานที่สุดของเกสรดอกไม้ เรานักเรียนต้องรู้จักสะสมความรู้ ความรู้ได้จากห้องสมุดและสิ่งแวดล้อมรอบตัว ทุกคนที่เราพบ ทุกสิ่งที่เราเห็นสามารถเป็นครูและให้ความรู้เราได้ ดังนั้น เราต้องฝึกฝนตนเองให้เป็นคนช่างสังเกต และบันทึกเอาไว้เพื่อกันลืม ทั้งนี้ก็เพราะว่า “ความจำที่ดีที่สุด ยังสู้หมึกเลือนๆ หยดหนึ่งไม่ได้”

นิยมสามัคคี ผึ้งแต่ละตัวต่างรู้หน้าที่และร่วมแรงร่วมใจกันในการทำหน้าที่ของตน บ้างหาอาหาร บ้างทำรัง บ้างตีปีกเพื่อไล่อากาศเสียและนำอากาศดีเข้ามาในรัง เราต้องสมัครสมานสามัคคีกันเหมือนผึ้ง มีรุ่นพี่รุ่นน้อง รุ่นพี่ต้องเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และช่วยเหลือรุ่นร้อง รุ่นน้องก็ต้องให้ความเคารพรุ่นพี่

ทีสุด พระมหาทอง ได้เน้นย้ำให้คณะครูและนักเรียนจดจำคำสอนและนำบทเรียนจากผึ้ง ไปปฏิบัติในชีวิต อีกทั้ง ขอให้เทียนที่นำมาถวายได้ช่วยส่องสว่างดวงตาแต่ละคนให้เห็นธรรม เพื่อชีวิตจะได้เจริญรุ่งเรือง “สว่างตาด้วยแสงไฟ สว่างใจด้วยแสงเทียนแสงธรรม” สาธุ!

อนึ่ง ในการจัดกิจกรรมวันอาสาฬหบูชาและวันเข้าพรรษาในปีนี้ โรงเรียนเซนต์ยอแซฟกุฉินารายณ์ได้รับการบริจาคปัจจัยไทยทานจากบรรดาผู้ปกครอง คณะครูและนักเรียนเป็นจำนวนมาก โดยจัดแบ่งไปทำบุญที่วัดสามัคคีธรรมบัวขาว (แผนกอนุบาล), วัดโนนสวรรค์ (แผนกประถม) และวัดแม่พระราชินีแห่งสันติภาพหนองห้าง (คาทอลิก) ขอกราบขอบพระคุณทุกท่านมา ณ โอกาสนี้

คุณพ่อขวัญ  ถิ่นวัลย์

danielkhuan@hotmail.com

โรงเรียนเซนต์ยอแซฟกุฉินารายณ์

21 กรกฎาคม 2556