วันพุธที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2568

การให้อภัยตลอดไป

 

การให้อภัยตลอดไป

พฤหัสบดี

สัปดาห์ที่ 19 เทศกาลธรรมดา

ยชว 3:7-10ก, 11, 13-17

มธ 18:21-19:1

บทอ่านแรก หนังสือโยชูอาพูดถึงการข้ามแม่น้ำจอร์แดนอย่างอัศจรรย์เข้าสู่แผ่นดินพันธสัญญา  พระเจ้าทรงอยู่กับโยชูอาเช่นเดียวกับโมเสสในอดีต ชาวอิสราเอลเดินทางผ่านแม่น้ำจอร์แดนพร้อมกับหีบพันธสัญญา ซึ่งเป็นเครื่องหมายการประทับอยู่ของพระเจ้า หีบพันธสัญญาช่วยให้ชาวอิสราเอลทั้งหมดข้ามไปบนพื้นดินแห้ง บทเรียนสำหรับเราคือ เราสามารถเอาชนะความทุกข์ยากและอุปสรรค์ต่าง ๆ ได้อาศัยความช่วยเหลือของพระเจ้า

พระวรสารวันนี้เตือนเราถึงหน้าที่และพันธกิจของการเป็นคริสตชน ในการเดินตามก้าวย่างของพระเยซูเจ้าเรื่องการให้ยกโทษหรือการให้อภัย เราต้องขอบคุณนักบุญเปโตรที่ยกปัญหาถามพระเยซูเจ้า “ถ้าพี่น้องทำผิดต่อข้าพเจ้า ข้าพเจ้าต้องยกโทษให้เขาสักกี่ครั้ง ถึงเจ็ดครั้งหรือไม่” (มธ 18:21) เปโตรหวังได้รับคำชมจากพระเยซูเจ้า เพราะคำสอนของอาจารย์ชาวยิว การยกโทษคนที่ทำผิดต่อเราสามครั้งถือว่ามากที่สุดแล้ว แต่พระเยซูเจ้าทรงตอบเปโตรว่า “ต้องยกโทษให้เจ็ดคูณเจ็ดสิบครั้ง” (มธ 18:22) ซึ่งหมายถึงจำนวนที่ไม่จำกัด ต้องให้อภัยตลอดไป

การให้อภัยเป็นเรื่องทำได้ยากทั้งแนวคิดและวิธีปฏิบัติ เพราะเราคุ้นเคยกับการแก้แค้นแบบ “ตาต่อตาฟันต่อฟัน” แต่พระเยซูเจ้าทรงสอนว่า เพื่อมีความสุขแท้จริง ต้องให้อภัยตลอดไป อุปมาที่พระองค์ทรงเล่าชี้ให้เห็นจำนวนเงินมหาศาล ซึ่งคนรับใช้เป็นหนี้กษัตริย์ในแบบที่ไม่อาจใช้คืนได้เลย  แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับเงินเพียงเล็กน้อยซึ่งเพื่อนของเขาเป็นหนี้เขาอยู่ สิ่งนี้ทำให้เราตระหนักว่า ความผิดที่ผู้อื่นทำต่อเรา เทียบไม่ได้กับความผิดที่เราทำต่อพระเจ้า

อุปมาได้แสดงถึงเหตุผลที่คริสตชนต้องให้อภัยตลอดไป เพราะพระเจ้าทรงให้อภัยเราตลอดเวลา พระองค์ไม่เคยปฏิเสธทุกครั้งที่เราร้องขอการให้อภัยจากพระองค์ เราทุกคนล้วนเป็นคนบาปซึ่งต่างเป็นหนี้พระเจ้าอย่างไม่มีวันใช้ได้หมด เป็นหนี้ที่เราต้องใช้คืน วิธีใช้หนี้พระเจ้าคือการยกโทษ หรือให้อภัยผู้อื่น นี่เป็นแนวทางที่พระเยซูเจ้าทรงสอนและทำให้เห็นด้วยชีวิตของพระองค์ รักผู้อื่นแม้เขาทำไม่ดีต่อเราและให้อภัยเขาด้วยใจกว้าง

หากเราไม่ให้อภัย ไม่ใช่พระเจ้าที่ลงโทษเรา แต่เป็นเราที่ทำร้ายตัวเอง เราจะรู้สึกทุกข์ใจไม่เป็นสุข แต่เวลาใดที่เรายอมให้อภัย จิตใจเราพบความสุขสงบและความยินดี  “จงให้อภัยคนอื่นบ่อย ๆ แต่อย่าให้อภัยตัวเอง” (สุภาษิตละติน) ศิษย์พระคริสต์ต้องเลียนแบบพระเยซูเจ้าในการให้อภัยตลอดไป รู้จักลืม ไม่จดจำความผิด ใช้หนี้บาปด้วยการคืนดีและให้อภัยผู้อื่น ทั้งนี้เพราะการให้อภัยนำสันติสุขแท้มาสู่จิตใจผู้ให้อภัยและผู้ได้รับการอภัย

คุณพ่อขวัญ  ถิ่นวัลย์

ID LINE : dondaniele

วัดนักบุญยอแซฟ ดอนทอย-หนองสนุก, สกลนคร

13 สิงหาคม 2025

ภาพ : การรับศีลอภัยบาป, วัดน้อยผู้เลี้ยงแกะที่ดี, สำนักอัครสังฆมณฑล, สกลนคร; 2025-8-12

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น