พระอาณาจักรของพระเจ้า
|
อาทิตย์ สัปดาห์ที่ 11 เทศกาลธรรมดา ปี B |
อสค 17:22-24 2 คร 5: 6-10 มก 4: 26-34 |
บทนำ
วันหนึ่ง
หญิงวัยกลางคนคนหนึ่งได้เดินเข้าไปในย่านยากจนที่สุดของเมืองกัลกัตตา
ประเทศอินเดีย เธอได้พบเด็กจำนวนมากไร้ที่อยู่และถูกทอดทิ้ง คนยากจนและคนเจ็บป่วยกำลังนอนรอความตายทุกหัวระแหง
เธอพูดกับตนเองว่า “ฉันต้องทำบางสิ่งบางอย่างให้สำเร็จ” เธอได้รวบรวมเงินทั้งหมดที่มีอยู่
เช่าห้องแถวโกโรโกโสห้องหนึ่ง จากนั้นได้ออกไปรวบรวมเด็กเร่ร่อน ถูกทอดทิ้ง และไร้ที่พึ่งมาอยู่รวมกันในห้องนั้น
เธอใช้ห้องแถวเป็นโรงเรียน
เวลานั้นไม่มีโต๊ะ ไม่มีเก้าอี้ ไม่มีกระดานดำ เธอสอนพวกเขาโดยใช้พื้นที่เต็มไปด้วยฝุ่นแทนกระดาน
ใช้ไม้แทนชอล์กเขียนบนพื้นฝุ่น และใช้ผ้าขี้ริ้วลบเมื่อต้องการเขียนข้อความใหม่ นี่คือวิธีที่ผู้หญิงคนหนึ่งใช้ต่อสู้กับความยากจนและความโหดร้ายของสังคม
แม้เป็นการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ แต่นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุดที่เธอสามารถทำได้ เวลาผ่านไปพร้อมกับการเจริญเติบโตของงานที่เธอได้เริ่มไว้
ในวันที่เธอจากโลกนี้
เธอมีโรงเรียนที่มีอุปกรณ์พร้อมมากกว่า 80 โรง, มีหน่วยบรรเทาสาธารณภัยเคลื่อนที่มากกว่า
300 หน่วย, มีคลินิกคนโรคเรื้อนมากกว่า 70 แห่ง,
มีบ้านสำหรับคนกำลังจะตายมากกว่า 40 หลัง, มีบ้านสำหรับเด็กไร้ที่พึ่งมากกว่า 30 หลัง และมีอาสาสมัครสานต่องานมากกว่า
40,000 คน ผู้หญิงคนนั้นคือ นักบุญเทเรซา แห่งกัลกัตตา เมล็ดพืชที่เธอหว่านได้เกิดผล งานของพระเจ้าเริ่มจากจุดเล็กน้อยเช่นนี้เสมอ
และเกิดผลในแบบที่เราคาดไม่ถึง
1.
พระอาณาจักรของพระเจ้า
การเจริญเติบโตของเมล็ดพืชเป็นเรื่องน่าอัศจรรย์ มันเติบโตขึ้นทุกวันช้า ๆ
แต่มองไม่เห็น พระอาณาจักรของพระเจ้าเป็นเหมือนเมล็ดพืชซึ่งเป็นเมล็ดเล็ก ๆ
ที่คนนำไปหว่านในดิน มันเติบโตทั้งกลางวันกลางคืน เราไม่ทราบว่ามันเติบโตได้อย่างไร
เพราะอยู่นอกเหนืออำนาจของคนหว่าน สิ่งที่เราทำได้คือการใส่ปุ๋ย พรวนดิน รดน้ำ
ทำหน้าที่ในส่วนของเราให้ดีที่สุด ส่วนการทำให้เติบโตเป็นหน้าที่ของพระจิตเจ้า
เมล็ดมัสตาร์ดเป็นเมล็ดทั่วไปที่เป็นเพียงเมล็ดเล็ก ๆ แม้ไม่ใช่เมล็ดที่เล็กที่สุดในปาเลสไตน์
แต่เป็นเมล็ดที่ทุกคนรับรู้ว่าเล็กมาก ภายในเมล็ดเล็ก ๆ นี้มีศักยภาพที่พร้อมเติบโตเป็นต้นไม้ใหญ่
เราสามารถพบพระเจ้าได้ในเหตุการณ์ปกติทั่วไปในชีวิตของเรา หรือในสิ่งเล็กน้อยที่ไม่สำคัญอะไร
ดังคำพูดที่ว่า “พระเจ้าไม่ได้เรียกเราให้ทำสิ่งใหญ่โตในชีวิต
แต่เรียกเราให้ทำสิ่งธรรมดาด้วยวิธีที่พิเศษ” งานของพระเจ้าเริ่มจากสิ่งเล็กน้อยเช่นนี้เสมอ
พระอาณาจักรของพระเจ้าเป็นดังเมล็ดพืชและเมล็ดมัสตาร์ด การเติบโตเป็นไปอย่างช้า
ๆ จนเราสังเกตไม่เห็น มันเติบโตเกิดขึ้นอย่างเงียบ ๆ และช้า แต่มั่นคงสม่ำเสมอ
เราต้องอดทนและเฝ้าคอยด้วยความหวัง ที่สุด มันจะผลิดอกออกผลจนเราสามารถเก็บเกี่ยว หรือใช้ประโยชน์ได้
พระเจ้าทรงหว่านเมล็ดพืชแห่งพระอาณาจักรของพระองค์ในใจของเรา
เราต้องทำให้เติบโตด้วยความวางใจและความอดทน
2.
บทเรียนสำหรับเรา
พระวาจาของพระเจ้าในวันนี้ได้ให้บทเรียนสำคัญสำหรับเราหลายประการ
ในการนำไปปฏิบัติในชีวิต
ประการแรก เราต้องทำส่วนของตนให้ดีที่สุด อาณาจักรของพระเจ้าเติบโตในใจมนุษย์
เมล็ดพันธุ์แห่งความเชื่อหยั่งรากในตัวเราแต่ละคน เมื่อเราร่วมมือพระจิตเจ้าทำส่วนของเราให้ดีที่สุด
มันเติบโตขึ้นอย่างน่ามหัศจรรย์ เราเรียนรู้จักพระประสงค์ของพระเจ้าในการนำพระวาจามาปฏิบัติ
เราต้องหว่านเมล็ดพันธุ์ด้วยความรัก ความหวัง ความเมตตากรุณา และการให้อภัย
นี่คือการทำให้อาณาจักรของพระเจ้าเติบโตในโลกนี้ และบรรลุความสมบูรณ์ในอาณาจักรสวรรค์
ประการที่สอง เราต้องมีความอดทนไม่หมดหวัง
การเจริญเติบโตของเมล็ดพืชและเมล็ดมัสตาร์ดเป็นไปอย่างช้า ๆ เราต้องมีความอดทนสูง
ไม่หมดกำลังใจเมื่อเห็นงานที่เราทำไม่เกิดผลทันตา หรือไม่เป็นไปตามที่คาดหวัง
เราต้องวางใจในพระจิตเจ้า เพราะการเจริญเติบโตของพระอาณาจักรของพระเจ้าเป็นงานของพระจิตเจ้า
“ทั้งผู้ปลูกและผู้รดน้ำก็ไม่สำคัญ แต่ผู้มีความสำคัญแท้จริงคือพระเจ้าผู้บันดาลให้เติบโตขึ้น”
(1 คร 3:7)
ประการที่สาม เราไม่ควรมองข้ามสิ่งเล็กน้อย
แม้เมล็ดมัสตาร์ดเป็นเพียงเมล็ดเล็ก ๆ แต่สามารถเติบโตเป็นต้นไม้ใหญ่ ให้ร่มเงา และที่อาศัยแก่นกและสิ่งมีชีวิต
คริสตชนแต่ละคนต้องพยายามทำหน้าที่ธรรมดาที่ตนเองรับผิดชอบอย่างเต็มที่ งานที่เรากำลังทำอยู่แม้เล็กน้อย แต่สำคัญ
อัศจรรย์ที่ยืนยันความจริงข้อนี้คือ
ความเจริญเติบโตและเป็นปึกแผ่นมั่นคงของพระศาสนจักรในปัจจุบัน
ซึ่งเริ่มต้นจากคนเพียงหยิบมือเดียว (ประมาณ 120 คน)
บทสรุป
พี่น้องที่รัก อุปมาเรื่องเมล็ดพืชแสดงให้เห็นวิธีปฏิบัติงานของพระเจ้า
ซึ่งแตกต่างจากการทำงานของมนุษย์
เหมือนเมล็ดพืชที่งอกทั้งกลางวันกลางคืนอย่างเงียบ ๆ โดยเราไม่รู้ตัวและคาดไม่ถึง บ่อยครั้งเรามนุษย์ต้องการเห็นความสำเร็จแบบทันตา
ความสำเร็จไม่ได้เกิดขึ้นเพียงชั่วข้ามคืน เราต้องเรียนรู้ด้วยความอดทนและการรอคอย
ประการสำคัญ พระเจ้าทรงทำให้เติบโตและเกิดผล เราเป็นหนี้บุญคุณพระเจ้าในทุกสิ่ง
อุปมาเรื่องเมล็ดมัสตาร์ดสอนเราว่า “สิ่งยิ่งใหญ่ในโลกเริ่มจากสิ่งเล็กน้อยเสมอ”
เราไม่ควรมองข้ามสิ่งเล็กน้อยในชีวิตประจำวัน เราอาจพบพระเจ้าได้จากสิ่งธรรมดาเหล่านี้
“แม้ทำงานใหญ่โตไม่ได้ แต่เราสามารถสิ่งเล็กน้อยด้วยความรักยิ่งใหญ่” (น. เทเรซาแห่งกัลกัตตา) ศิษย์พระคริสต์ต้องทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด
มีความอดทนไม่หมดหวัง และไม่มองข้ามสิ่งเล็กน้อย เพราะงานที่เราทำอยู่แม้เป็นงานเล็กน้อย
แต่ยิ่งใหญ่เสมอในสายพระเนตรพระเจ้า
คุณพ่อขวัญ ถิ่นวัลย์
https://dondaniele.blogspot.com/
วัดแม่พระแจกจ่ายพระหรรษทาน
ดอนม่วย, สกลนคร
12 มิถุนายน 2021
ภาพ : การเยี่ยมอภิบาล, วัดนักบุญเทเรซา โคกก่อง, นครพนม; 2021-06-06
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น